Albrecht IV Mądry
Ten artykuł od 2014-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| ||
![]() | ||
![]() | ||
książę Bawarii-Monachium | ||
Okres | od 1467 do 18 marca 1508 | |
książę Bawarii-Landshut | ||
Okres | od 1503 do 18 marca 1508 | |
Dane biograficzne | ||
Dynastia | Wittelsbachowie | |
Data i miejsce urodzenia | 15 grudnia 1447 Monachium | |
Data i miejsce śmierci | 18 marca 1508 Monachium | |
Miejsce spoczynku | Katedra NMP w Monachium | |
Ojciec | Albrecht III | |
Matka | Anna | |
Żona | Kunegunda Habsburżanka | |
Dzieci | Sidonia, Sibylla, Sabina, Wilhelm IV, Ludwik X, Susanna, Ernest, Susanna |
Albrecht IV Wittelsbach zwany Mądry (ur. 15 grudnia 1447 w Monachium - zm. 18 marca 1508 tamże) – książę Bawarii-Monachium w latach 1467–1508, książę Bawarii-Landshut 1503–1508.
Syn księcia Bawarii-Monachium Albrechta III i księżniczki Anny z Brunszwiku-Grubenhagen-Einbeck (1420–1474). Po śmierci starszego brata Jana porzucił karierę duchownego, wrócił z Padwy do Monachium. Gdy jego dwaj młodsi bracia Krzysztof i Wolfgang zrezygnowali z rządów w księstwie, Albrecht został księciem Bawarii-Monachium. Dla swojego starszego brata Zygmunta stworzył księstwo Bawarii-Dachau. Zygmunt zmarł bezdzietnie w 1501 roku, a jego księstwo wróciło do Bawarii-Monachium.
Po bezpotomnej śmierci księcia Bawarii-Landshut Jerzego Alberta Wittelsbacha w 1503 roku wybuchła wojna o sukcesję Bawarii-Landshut. Stronami tego konfliktu były dwie gałęzie Wittelsbachów: Palatyn Reński Filip Wittelsbach w imieniu swoich wnuków Otto Henryka i Filipa oraz Albrecht IV jako przedstawiciel Wittelsbachów Bawarskich. Spór rozstrzygnął cesarz Maksymilian I Habsburg w 1505 roku. Cesarz przyznał Otto Henrykowi i Filipowi część terenów Bawarii-Landstuhl od linii Dunaju przez Frankonię do Górnego Palatynatu, ze stolicą w Neuburg an der Donau. Tereny te stały się Palatynatem-Neuburg, pozostała część Bawarii-Landstuhl została włączona do Bawarii.
Aby uniknąć w przyszłości konfliktów i podziału Bawarii wydał akt sukcesyjny przewidujący możliwość dziedziczenia kraju jedynie przez pierworodnego księcia.
3 stycznia 1487 w Innsbrucku poślubił arcyksiężniczkę austriacką Kunegundę Habsburg córkę cesarza Fryderyka III i Eleonory Aviz. Para miała ośmioro dzieci:
- Sidonia (1488-1505)
- Sibylla (1489-1519) - żona elektora Palatynatu Reńskiego Ludwika V
- Sabina (1492-1564) - żona księcia Ulryka Wirtemberskiego
- Wilhelm (1493-1550) - książę Bawarii
- Ludwik (1495-1545) - książę Bawarii
- Susanna (1499 - 1500)
- Ernest (1500-1560) - arcybiskup Salzburga
- Susanna (1502-1543) - od 1518 żona księcia Kazimierza Hohenzollerna, od 1529 żona elektora Palatynatu Reńskiego Otto Henryka
|
Media użyte na tej stronie
Autor: Sir Iain, Elemens by User:Sodacan, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ten plik został załadowany za pomocą narzędzia Commonist.
letztes Bild der „großen Wittelsbacher-Serie“. Der massige Körper des Herzogs ist in leichter Wendung aus der Frontalansicht nach rechts gedreht. Bekleidet ist Albrecht IV. mit einer roten Schaube über rotem Wams. über der braunen Pelzverbrämung der Schaube liegt eine schwere Hobelspannkette. Unter dem Pelzkragen sind Teile einer Goldkette sichtbar. Den Kopf des bartlosen Fürsten bedeckt ein schwarzes Barett. Als gläubiger und frommer Mann hält er einen Rosenkranz mit Bisamapfel in seinen Händen. Als Vorlage für das Porträt des bereits 1508 verstorbenen Herzogs nahm Beham ein vom Landshuter Maler Hans Wertinger geschaffenes Bild (München, Bayerisches Nationalmuseum), das wiederum nach einem Älteren Vorbild entstanden war.