Alcazar (zespół muzyczny)

Alcazar

Zespół Alcazar (2015)
Rok założenia	1998
Pochodzenie	Szwecja
Gatunek	eurodance, disco, pop
Aktywność	1998-2005; 2007-11; od 2013
Wydawnictwo	Universal, Sony, Edel Music
Skład
Andreas Lundstedt Lina Hedlund Tess Merkel
Byli członkowie
Annikafiore Kjaergaard Magnus Carlsson
Strona internetowa

Alcazar – szwedzki zespół muzyczny grający muzykę disco założony w 1998 roku.

Historia zespołu

1998-02: Początki zespołu i Casino

Zespół Alcazar został założony w 1998 roku przez troje wokalistów: Andreasa Lundstedta, Tess Merkel i Annikafiore Kjaergaard. W 1999 roku wokaliści nagrali i wydali swój debiutancki singiel „Shine On”^[1], zaś rok później ukazała się ich druga piosenka promocyjna – „Ritmo del amor”^[2]. W 2001 roku ukazał się ich kolejny singiel – „Crying at the Discoteque”^[3], który trafił do pierwszej dwudziestki list przebojów w wielu krajach, w tym m.in. w Belgii, Niemczech, Finlandii, Holandii, Austrii i we Włoszech, a także w notowaniu europejskim. W październiku tego samego roku premierę miał ich debiutancki album studyjny zatytułowany Casino^[4], zaś w listopadzie ukazał się ich nowy singiel – „Sexual Guarantee”^[5]. Piątym i ostatnim singlem promującym płytę został utwór „Don’t You Want Me” wydany w 2002 roku^[6] będący coverem przeboju The Human League o tym samym tytule z 1981 roku^[7].

2003-05: Alcazarized i przerwa w działalności

Alcazar podczas koncertu w 2004 roku

W grudniu 2002 roku do składu zespołu dołączył Magnus Carlsson, ówczesny chłopak Lundstedta. Na początku 2003 roku zespół wziął udział w krajowych eliminacjach eurowizyjnych Melodifestivalen 2003, do których zgłosił się z utworem „Not a Sinner, Nor a Saint”^[8]. Pod koniec lutego wokaliści wystąpili w drugim półfinale selekcji i zakwalifikowali się rundy tzw. drugiej szansy, z której awansowali do finału^[9]. 15 marca wystąpili podczas koncertu finałowego i zajęli ostatecznie trzecie miejsce^[10]. Singiel dotarł do pierwszego miejsca szwedzkiej listy przebojów. W maju ukazała się druga płyta studyjna zespołu zatytułowana Alcazarized^[11], która była promowana przez singiel „Someday” wybrany na oficjalny motyw przewodni parady równości organizowanej w Sztokholmie w tym samym roku^[12], a także przez single: „Ménage à trois”^[13] i „Love Life”^[14], a także świąteczny utwór „Here I Am” nagrany również w hiszpańskiej i japońskiej wersji językowej^[15].

W 2004 roku odbyła się premiera europejskiego wydania płyty Alcazarized^[16], na której znalazł się m.in. singiel „This Is the World We Live In”^[17], który dotarł do dziewiątego miejsca europejskiej listy przebojów oraz stał się jednym z największych przebojów w dorobku zespołu. Na nowej wersji płyty znalazł się także inny nowy singiel – „Physical”^[18], który promował także pierwszy album kompilacyjny zespołu zatytułowany Dancefloor Deluxe^[19]. Na płycie znalazł się również m.in. drugi utwór promocyjny – „Start a Fire”^[20]. Podczas kręcenia teledysku do piosenki Kjærgaard złamała sobie stopę^[21].

(c) Angeliqa, CC-BY-SA-3.0

Alcazar w 2005 roku

W 2005 roku wokaliści wydali swój nowy singiel „Alcastar”^[22], z którym zakwalifikowali się do stawki konkursowej selekcji eurowizyjnych Melodifestivalen 2005. W lutym wystąpili jako pierwsi w kolejności w pierwszym półfinale eliminacji i dostali się do rundy tzw. drugiej szansy, z której z pierwszego miejsca awansowali do finału^[23]. 12 marca zaśpiewali podczas koncertu finałowego i zajęli w nim ostatecznie trzecie miejsce^[24]. Niedługo potem poinformowali o przerwie w działalności zespołu, a ze składu grupy odeszli Annika Kjærgaard i Magnus Carlsson.

2007-13: Powrót na scenę i Disco Defenders

W maju 2007 roku zespół zagrał pierwszy po przerwie koncert w klubie gejowskim G-A-Y. W trakcie koncertu wokaliści zaprosili na scenę do gościnnego występu Linę Hedlund, która niedługo później na stałe dołączyła do składu grupy, zastępując Kjærgaard i Carlssona. W styczniu 2008 roku ukazał się ich pierwszy wspólny singiel „We Keep on Rockin’”^[25], a w czerwcu – singiel „Inhibitions”^[26].

W 2009 roku zespół zgłosił się do udziału w krajowych eliminacjach eurowizyjnych Melodifestivalen 2009 z utworem „Stay the Night”^[27]. Na początku lutego wokaliści wystąpili w pierwszym półfinale selekcji i z pierwszego miejsca awansowali do finału^[28], w którym zajęli ostatecznie piąte miejsce^[29]. W marcu wydali swój nowy album zatytułowany Disco Defenders, na którym znalazły się ich nowe utwory oraz single z pozostałych dwóch płyt^[30]. Płyta promowana była przez wydane wcześniej single „We Keep on Rockin’”, „Inhibitions” i „Stay the Night”, a także nowe single – „Burning”^[31] i „From Brazil with Love”^[32]. Oprócz tego, wokaliści wydali singiel zawierający ich wersję świątecznego przeboju „Last Christmas” z repertuaru zespołu Wham!^[33].

Zespół podczas występu w programie Sommarkrysset (2009)

W 2010 roku zgłosili się do udziału w eliminacjach eurowizyjnych Melodifestivalen 2010 z utworem „Headlines”^[34]. 20 lutego wystąpili w trzecim półfinale selekcji i awansowali do rundy tzw. drugiej szansy, w której przegrali „pojedynek” z Jessicą Andersson, przez co nie zakwalifikowali się do finału^[35]. W tym samym roku pojawili się gościnnie w utworze „Karma, Karma” nagranym z brytyjskim duetem Same Difference oraz wydanym na ich drugiej płycie studyjnej zatytułowanej The Rest Is History^[36], a w 2011 roku razem z grupą Dream Beats nagrali singiel „Feel 4 You”^[37]. Niedługo później ponownie zawiesili działalność.

Od 2013: Ponowny powrót na scenę i nowe single

W 2013 roku wystąpili jako goście muzyczni w finale selekcji Melodifestivalen 2013, podczas którego zaśpiewali trzy swoje utwory: „Stay the Night”, „Alcastar” i „Not a Sinner, Nor a Saint”.

Po kilkuletniej przerwie w wydawaniu nowego materiału, w 2014 roku zespół nagrał singiel „Blame It on the Disco”^[38], z którym zgłosił się do udziału w eliminacjach Melodifestivalen 2014. Pod koniec lutego wystąpili w czwartym półfinale selekcji i z pierwszego miejsca awansowali do finału^[39], w którym zajęli ostatecznie trzecie miejsce^[40]. Na początku lipca ukazał się ich nowy singiel – „Good Lovin’”^[41], który kilka dni później został wydany także na minipłycie z remiksami^[42].

10 maja 2014 roku przedstawili wyniki głosowania szwedzkiej komisji jurorskiej i telewidzów w finale 59. Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Kopenhadze.

W 2020 roku weszli do Hall of Fame Melodifestivalen i wystąpili gościnnie podczas koncertu Drugiej Szansy Melodifestivalen 2020^[43].

Skład zespołu

Obecnie

• Andreas Lundstedt (1998–2005, 2007–2011, od 2013)
• Lina Hedlund (2007–2011, od 2013)
• Tess Merkel (1998–2005, 2007–2011, od 2013)

Byli członkowie

• Annikafiore Kjaergaard (1998–2005)
• Magnus Carlsson (2002–2005)

Dyskografia

Single

• 1999 – „Shine On”
• 2000 – „Ritmo del Amor”
• 2001 – „Crying at the Discoteque”
• 2001 – „Sexual Guarantee”
• 2002 – „Don't You Want Me”
• 2003 – „Not a Sinner, Nor a Saint”
• 2003 – „Ménage à trois”
• 2003 – „Someday”
• 2003 – „Love Life”
• 2004 – „This is the World We Live in”
• 2004 – „Physical”
• 2004 – „Here I Am”
• 2005 – „Alcastar”
• 2005 – „Start the Fire”
• 2008 – „We Keep on Rockin’”
• 2008 – „Inhibitions”
• 2009 – „Stay the Night”
• 2009 – „Burning”
• 2009 – „From Brazil with Love”
• 2009 – „Last Christmas”
• 2010 – „Headlines”
• 2014 – ”Blame it on tje Disco”
• 2014 – ”Good Lovin’”

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa zespołu