Alefacept
| ||
| Identyfikacja | ||
| Inne nazwy i oznaczenia | łac. alefaceptum | |
| numer CAS | 222535-22-0 | |
| DrugBank | DB00092 | |
| Genetyka i fizjologia | ||
| Choroby | łuszczyca | |
| Klasyfikacja medyczna | ||
| ATC | L04AA15 | |
| Stosowanie w ciąży | kategoria B[1][2] | |
| Farmakokinetyka | ||
| Biodostępność | 63%[2] | |
| Okres półtrwania | 270 h[2] | |
| Uwagi terapeutyczne | ||
| Drogi podawania | dożylnie, domięśniowo | |
Alefacept (łac. alefaceptum) – białko fuzyjne złożone z fragmentów cząsteczki LFA-3 i ludzkiej immunoglobuliny G, wytwarzane metodą inżynierii genetycznej w komórkach jajnika chomika chińskiego, pierwszy lek biologiczny, który był stosowany w leczeniu łuszczycy.
Budowa i mechanizm działania
Alefacept jest białkiem fuzyjnym zbudowanym z miejsca wiążącego LFA-3 i części stałej ludzkiej immunoglobuliny G[3]. Miejsce wiążące LFA-3 hamuje aktywację i proliferację limfocytów T, poprzez blokowanie białka adhezyjnego CD2, natomiast fragment immunoglobuliny G1 wiąże się z receptorami FcγRIII limfocytów Th indukując proces apoptozy komórek pamięci[4]. W efekcie lek w sposób zależny od dawki redukuje liczbę komórek pamięci, jednocześnie nie wpływając na liczbę limfocytów dziewiczych[4]. Spadek liczby limfocytów T, będących głównym składnikiem nacieku zapalnego w zmianach łuszczycowych, utrzymuje się przez ponad 12 tygodni po podaniu ostatniej dawki[4].
Zastosowanie
- umiarkowana lub ciężka przewlekła łuszczyca plackowata, u dorosłych pacjentów, którzy kwalifikują się do terapii ogólnoustrojowych lub fotochemioterapii (USA)[5]
Alefacept był stosowany w latach 2003–2011 w Stanach Zjednoczonych[6] i został wycofany decyzją producenta[7][8].
Działania uboczne
Alefacept powoduje następujące działania uboczne u ponad 2% pacjentów: ostre zapalenie gardła, zawroty głowy, kaszel, nudności, świąd, mialgia, dreszcze, ból i naciek zapalny w miejscu podania oraz przypadkowe zranienia[5].
Przypisy
- ↑ Alefacept (Intramuscular Route) Drugs and Supplements (ang.). Mayo Foundation for Medical Education and Research, 2017-03-01. [dostęp 2018-10-13].
- ↑ a b c
Jan K. Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska: Leki współczesnej terapii online. Medical Tribune Polska. [dostęp 2018-10-13]. - ↑ S. Pastore, E. Gubinelli, L. Leoni, D. Raskovic i inni. Biological drugs targeting the immune response in the therapy of psoriasis.. „Biologics”. 2 (4), s. 687-97, Dec 2008. PMID: 19707449 (ang.).
- ↑ a b c Alan Menter, Jennifer C. Cather, Alefacept, „Therapy”, 1, 2, s. 23-25, DOI: 10.1586/14750708.2.1.23 (ang.).
- ↑ a b AMEVIVE (alefacept) (ang.). Agencja Żywności i Leków, 2005. [dostęp 2018-10-13].
- ↑ Harsh blow for Biogen as psoriasis drug Amevive stumbles in Europe, The Pharma Letter, 3 marca 2003 [dostęp 2018-10-13] (ang.).
- ↑ FDA Approves Alefacept to Treat Psoriasis, Medscape, 5 lutego 2003 [dostęp 2018-10-13] (ang.).
- ↑ Amevive (alefacept) voluntarily discontinued in the U.S., National Psoriasis Foundation [dostęp 2018-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-13] (ang.).
Jan K. Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska: 
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Autor: Jakob Voß, influenced by original art designed at PLoS, modified by Wikipedia users Nina and Beao, Licencja: CC0
Closed Access logo, derived from PLoS Open Access logo. Alternative version.