Alegoria Starego i Nowego Testamentu (obraz Hansa Holbeina)
 | |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania | 1532–1535 |
| Medium | |
| Wymiary | 49 × 60 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Alegoria Starego i Nowego Testamentu – powstały w latach 1532–1535 obraz autorstwa niemieckiego malarza Hansa Holbeina Młodszego, znajdujący się w Szkockiej Galerii Narodowej w Edynburgu[1].
Opis
Artysta przedstawił na obrazie swego rodzaju skrót Biblii. Po lewej stronie dzieła „ponurą teologię” Starego Testamentu, po prawej „teologię zbawienia” Nowego Testamentu. Stary Testament uświadamia człowiekowi jego śmiertelność, wynikającą z grzechu pierworodnego – na obrazie widnieją pierwsi rodzice, którzy pod namową węża spożywają zakazany owoc[2]. Na szczycie Horebu ponad nimi Mojżesz przyjmuje kamienne tablice z dekalogiem[3]. Poniżej wąż miedziany na palu, znana z Księgi Liczb scena, stanowiąca typologię ofiary krzyżowej Chrystusa[4]. Dla ludzi Starego Przymierza na wszystkim kładł się cień śmierci w dolnym lewym rogu obrazu malarz-alegorysta przedstawił leżący w grobie ludzki szkielet. W centrum przedstawione zostało drzewo. Po stronie lewej ma ono suche gałęzie, po prawej drzewo jest zielone. Pod drzewem siedzi nagi człowiek, którego pouczają prorok Izajasz i św. Jan Chrzciciel. Po prawej stronie dzieła ukazana została teologia pełna nadziei. Zamiast miedzianego węża ofiara Chrystusa na krzyżu[5], zamiast śmiertelnego widoku grobu zmartwychwstający Chrystus[6], zamiast kamiennych tablic łaska Zbawienia, zamiast grzechu Adama i Ewy ewidentne wskazanie na Baranka Bożego, który gładzi grzechy świata[7]. W łatwiejszym odczytaniu przesłania dzieła pomagają łacińskie napisy[1].
Zobacz też
Przypisy
Media użyte na tej stronie
