Aleja Jana Pawła II w Warszawie

Aleja Jana Pawła II w Warszawie
Nowolipki, Muranów, Mirów, Śródmieście Północne, Sady Żoliborskie, Stary Żoliborz
Ilustracja
Aleja Jana Pawła II, widok z ul. Elektoralnej w kierunku północnym
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Długość

4,2 km

Poprzednie nazwy

Juliana Marchlewskiego

Przebieg
Ikona ulica rondo.svgświatłarondo Czterdziestolatka
Al. Jerozolimskie
ul. Chałubińskiego
Ikona ulica z lewej.svg185mul. Chmielna
Ikona ulica skrzyżowanie.svg315mul. Złota
Ikona ulica skrzyżowanie.svg440mul. Sienna
Ikona ulica skrzyżowanie.svg500mul. Śliska
Ikona ulica rondo.svgświatła640mrondo ONZ
ul. Świętokrzyska
ul. Prosta
Ikona ulica z prawej.svg745mul. Twarda
Ikona ulica skrzyżowanie.svgświatła965mul. Grzybowska
Ikona ulica z lewej.svg1150mul. Krochmalna
Ikona ulica plac.svgplac Mirowski
Ikona ulica z prawej.svg1310mul. Ptasia
Ikona ulica skrzyżowanie.svgświatła1380mul. Elektoralna
Ikona ulica z lewej.svg1530mul. Ogrodowa
Ikona ulica skrzyżowanie.svgświatła1690mal. „Solidarności”
Ikona ulica z lewej.svg1840mul. Nowolipie
Ikona ulica z prawej.svg1850mul. Nowolipie
Ikona ulica skrzyżowanie.svgświatła2030mul. Nowolipki
Ikona ulica skrzyżowanie.svg2170mul. Dzielna
Ikona ulica skrzyżowanie.svgświatła2370mul. Anielewicza
Ikona ulica skrzyżowanie.svg2635mul. Miła
Ikona ulica z lewej.svg2775mul. Niska
Ikona ulica skrzyżowanie.svgświatła2845mul. Stawki
Ikona ulica skrzyżowanie.svg3130mul. Dzika
Ikona ulica rondo.svgświatła3245mrondo Zgrupowania AK „Radosław”
ul. Z. Słonimskiego
ul. Okopowa
Ikona ulica skrzyżowanie.svg4200mpl. Grunwaldzki/aleja Wojska Polskiego/ul. Władysława Broniewskiego
Położenie na mapie Warszawy
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Aleja Jana Pawła II w Warszawie”
Ziemia52°14′49,0″N 20°59′20,0″E/52,246944 20,988889
Budowa Trasy N-S w rejonie obecnego skrzyżowania z al. „Solidarności” ok. 1955
Rondo ONZ i aleja Jana Pawła II widziane nocą z biurowca Rondo 1
Aleja na wysokości Hal Mirowskich

Aleja Jana Pawła II – ulica w warszawskich dzielnicach: Wola, Śródmieście i Żoliborz, biegnąca od Alej Jerozolimskich do alei Wojska Polskiego.

Jest jedną z głównych arterii Warszawy prowadzących z południa na północ[1].

Przebieg

Aleja jest przedłużeniem w kierunku północnym ul. Tytusa Chałubińskiego oraz ul. Księdza Jerzego Popiełuszki w kierunku południowym. Na całej długości jest ulicą dwujezdniową, rozdzieloną pasem zieleni, w którym wyznaczone jest torowisko tramwajowe.

Wzdłuż całej długości alei znajduje się ścieżka rowerowa. Niektóre jej odcinki wytyczono po wschodniej, a inne po zachodniej stronie alei.

Historia

Aleję projektowano już przed 1939, jednak prace nie rozpoczęły się przed II wojną światową, gdyż koszty wykupu terenów w jednym z najgęściej zaludnionych i zabudowanych przed wojną rejonów Warszawy były dla miasta zbyt wysokie.

W grudniu 1949 planowanej arterii nadano imię Juliana Marchlewskiego (ul. Juliana Marchlewskiego)[2]. W 1989 w rekomendacjach miejskiej Komisji ds. Nazewnictwa Ulic znalazły się między innymi propozycje nazwania ciągu imieniem Janusza Korczaka lub Jana Pawła II[3]. Obecną nazwę nadano uchwałą Rady Dzielnicy-Gminy Warszawa Wola 2 października 1990[4][5][6]. W listopadzie 2012 Rada m. st. Warszawy dokonała korekty redakcyjnej w pierwotnie nadanej nazwie ulicy z alei Jana Pawła II-go na aleję Jana Pawła II[7].

Ulica została wybudowana w latach 1955–1959 jako fragment trasy N-S (al. Niepodległości – ul. Tytusa Chałubińskiego – ul. J. Marchlewskiego – ul. Stołeczna)[2]. Została przeprowadzona przez tereny zniszczone w czasie powstania warszawskiego i gruzy dawnego warszawskiego getta. Odcinek od Alej Jerozolimskich do ul. Krajowej Rady Narodowej (obecnie ul. Twarda) oddano do użytku w 1956[8]. Dalsze odcinki oddano do użytku w kolejnych trzech latach, zbudowano także wiadukt nad torami kolejowymi w pobliżu stacji Warszawa Gdańska[2]. W 1956 na ulicy na wydzielonym torowisku ułożono i oddano do eksploatacji tory tramwajowe[9].

W październiku 1965 na skrzyżowaniu z ulicami Prostą i Świętokrzyską oddano do użytku rondo, któremu w 1986 nadano nazwę „rondo ONZ”[10][11].

W latach 1949–1960 między ulicami: Orlą, Świerczewskiego, Żelazną, Chłodną i Elektoralną zbudowano osiedle mieszkaniowe Mirów[12]. W latach 1949–1967 tereny dawnego getta zabudowano osiedlami: Muranów Południowy, Muranów Północny i Muranów Zachodni[13]. W latach 1965–1972 po obu stronach ulicy powstały 16-piętrowe bloki Osiedla Za Żelazną Bramą[14].

W lipcu 1968 na skwerze przy Hali Mirowskiej odsłonięto pomnik Juliana Marchlewskiego[15].

W latach 1972–1976, w związku z budową Dworca Centralnego, pod skrzyżowaniem z Alejami Jerozolimskimi zbudowano system przejść podziemnych ze sklepami, a nad ulicą dwa wiadukty[14].

W 2015 roku otwarto znajdującą się pod aleją stację linii M2 metra warszawskiego Rondo ONZ.[16]

W 2020 na odcinku od ronda ONZ do ronda Czterdziestolatka ulica została zwężona z pięciu do trzech pasów ruchu, powstała tam również droga rowerowa i posadzono drzewa[17].

Ulice w ciągu obecnej alei przed 1945

W swym przebiegu nowo powstała ulica częściowo wchłonęła trzy dawne ulice: Solną, Franciszka Ksawerego Druckiego-Lubeckiego oraz Parysowską[14].

  • Ulica Solna – przeprowadzono ją jako krótką przecznicę około 1775; biegła od ul. Elektoralnej do ul. Leszno (obecnie: al. „Solidarności”). W ciągu dziesięciu lat jej istnienia otrzymała stosunkowo gęstą zabudowę, uzupełnianą w okresie XIX wieku. W okresie 1940–1942 znajdowała się w obrębie getta, cała zabudowa została spalona po upadku powstania warszawskiego. Ulicę Solną wymienia jeszcze spis ulic z 1955; w 1956 przestała istnieć w związku z wytyczeniem trasy N-S. Ocalałą zabudowę wyburzono, pozostawiając jedynie silnie przekształconą i obniżoną kamienicę Trachtenberga z 1913 (Solna 16, obecnie al. Jana Pawła II 38).
  • Ulica Franciszka Ksawerego Druckiego-Lubeckiego, wcześniej Nowokarmelicka – powstała przed 1861, łączyła ulicę Gęsią (obecnie: ul. Anielewicza) z ul. Miłą. Zabudowywana po 1875 czynszówkami typu przedmiejskiego, zamieszkiwana przez biedotę żydowską. Od 1940 w obrębie getta, utraciła całą zabudowę po powstaniu 1943. Ostatecznie zlikwidowana wraz z budową trasy N-S.
  • Ulica Parysowska – powstała w 1893, biegła od ul. Stawki do Dzikiej. Jednocześnie po zachodniej stronie ulicy wytyczono plac Parysowski w kształcie zbliżonym do trapezu. Nazwę nadano dla upamiętnienia jurydyki Parysowskiej, istniejącej tu od XVI wieku. Zabudowa ulicy powstawała od pierwszego dziesięciolecia XX wieku, z nasileniem przed wybuchem I wojny światowej. W okresie 1940–1942 znalazła się w obrębie getta, zabudowania zostały doszczętnie zniszczone podczas powstania 1943. Ulica i plac zostały ostatecznie zlikwidowane w 1961 po wytyczeniu końcowego odcinka Trasy N-S.

Ważniejsze obiekty

Upamiętnienia

Przypisy

  1. Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 112.
  2. a b c Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 363.
  3. TRASBUS - historia warszawskiej komunikacji miejskiej., www.trasbus.com [dostęp 2019-12-31].
  4. Uchwała Nr VI/33/90 Rady Dzielnicy-Gminy Warszawa Wola z dnia 2 października 1990 r. w sprawie: zmiany nazwy ulic.
  5. Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 5. Idźkowskiego-Kawęczyńska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 1999, s. 68. ISBN 83-909794-6-2.
  6. Według Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 341. ISBN 83-86619-97X. miało to miejsce w październiku 1993.
  7. Uchwała nr XLVI/1262/2012 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 8 listopada 2012 r. w sprawie nazw niektórych ulic i skwerów w Dzielnicy Wola m.st. Warszawy. W: Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego poz. 7879 [on-line]. edziennik.mazowieckie.pl, 21 listopada 2012. [dostęp 2014-04-30].
  8. Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 113.
  9. Warszawskie tramwaje elektryczne 1908−1998. Tom I. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1998, s. 126. ISBN 83-907574-00.
  10. Warszawa. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1966, s. 26.
  11. Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 402. ISBN 83-86619-97X.
  12. Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita“, 1987, s. 22. ISBN 83-85028-56-0.
  13. Barbara Orlańska, Andrzej Dobrucki, Wacław Orzeszkowski, Jan Kazimierz Zieliński: Warszawskie osiedla ZOR. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1968, s. 24–35, 153.
  14. a b c Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 286. ISBN 83-01-08836-2.
  15. Wiesław Głębocki: Warszawskie pomniki. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, s. 136. ISBN 83-7005-211-8.
  16. Rocznica otwarcia centralnego odcinka II linii metra - Metro, metro.waw.pl [dostęp 2022-05-09].
  17. Jarosław Osowski: Sadzą drzewa przy zwężonej alei Jana Pawła II. Powstaje prawdziwa śródmiejska ulica. gazeta.pl, 1 listopada 2020. [dostęp 2020-11-13].
  18. Tomasz Urzykowski: Papieski głaz w kształcie jaja przy Pawiaku. W: 1 kwietnia 2009 [on-line]. warszawa.gazeta.pl. [dostęp 2014-06-06].
  19. Ludziom Alei Solidarności/Dawnej Ulicy Leszno.
  20. Odsłonięcie filmowego muralu już w czwartek, Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie [dostęp 2022-05-09] (pol.).
  21. Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w. Warszawa: Argraf, 2004, s. 104. ISBN 83-912463-4-5.
  22. Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w. Warszawa: Argraf, 2004, s. 180. ISBN 83-912463-4-5.
  23. Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w. Warszawa: Argraf, 2004, s. 103. ISBN 83-912463-4-5.
  24. Stanisław Ciepłowski: Napisy pamiątkowe w Warszawie XVII-XX w. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 126. ISBN 83-01-06109-X.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Warszawa outline with districts v4.svg
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
Masovian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.55N
  • S: 50.95 N
  • W: 19.15 E
  • E: 23.25 E
Ikona ulica rondo.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ronda
Traffic lights icon.svg
Ikonka świateł na skrzyżowaniu
Diamond road sign junction across major road.svg
Crossroads with a major road ahead.
Photo Day 9.0 (Rondo 1) (5555911386).jpg
Autor: Kuba Bożanowski from Warsaw, Poland, Licencja: CC BY 2.0
Photo Day 9.0 (Rondo 1)
Ikona ulica z lewej.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy z lewej
Aleja Jana Pawła II w Warszawie 2020.jpg
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Aleja Jana Pawła II w Warszawie, widok z ul. Elektoralnej w kierunku północnym
Budowa trasy N-S w Warszawie w latach 50.jpg
Budowa trasy N-S (ul. Juliana Marchlewskiego, obecnie al. Jana Pawła II) w Warszawie
Ikona ulica skrzyżowanie.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona skrzyżowania
Ikona ulica plac.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona placu
Ikona ulica z prawej.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy z prawej
Aleja Jana Pawła II w Warszawie na wysokości Hali Mirowskiej 2021.jpg
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Aleja Jana Pawła II w Warszawie na wysokości Hali Mirowskiej, widok w kierunku północnym