Aleksander Łagiewski

Aleksander Łagiewski
Ilustracja
kapitan pilot kapitan pilot
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1892
Warszawa

Data i miejsce śmierci

16 lipca 1936
Gdynia-Orłowo

Przebieg służby
Lata służby

1918–1936

Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Formacja

Roundel of Poland (1921–1993).svg lotnictwo Wojska Polskiego

Jednostki

21 pułk piechoty,
3 pułk lotniczy,
11 pułk myśliwski,
2 pułk lotniczy,
1 pułk lotniczy

Stanowiska

dowódca eskadry

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Polowa Odznaka Pilota
Odznaka honorowa za Rany i Kontuzje
Krzyż Walecznych (1920-1941) Złoty Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Oficer Orderu Zasługi Wojskowej (Bułgaria) Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Aleksander Jan Łagiewski (ur. 4 lipca 1900 w Warszawie, zm. 16 lipca 1936 k. Gdyni-Orłowa) – kapitan pilot Wojska Polskiego.

Życiorys

Wizyta gen. Gustawa Orlicz-Dreszera w 2 pułku lotniczym w Krakowie – kpt. Aleksander Łagiewski pierwszy z prawej.
Nagrobek Aleksandra Łagiewskiego

Urodził się 4 lipca 1900[1] w Warszawie[2], w rodzinie Teofila i Marii Antoniny Łagiewskich. Miał siostrę[3]. W Warszawie ukończył szkołę realną.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zaciągnął się jako ochotnik do Wojska Polskiego. Od 10 marca do 1 października 1919 był uczniem klasy „M” Szkoły Podchorążych w Warszawie[4]. 6 listopada 1919 został mianowany z dniem 1 listopada 1919 podporucznikiem w piechocie i wcielony do 21 pułku piechoty[5]. Podczas wojny polsko-bolszewickiej został ranny.

Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 grudnia 1920[6][7]. W 1923, 1924 pozostawał oficerem 21 pułku piechoty[8][9]. W pierwszej połowie 1926 przeszedł do lotnictwa. Następnie zweryfikowany w stopniu porucznika lotnictwa ze starszeństwem z dniem 1 grudnia 1920[10][11]. Początkowo był żołnierzem 3 pułku lotniczego w Poznaniu, a od połowy 1927 11 pułku myśliwskiego w garnizonie Lida. W 1928 był oficerem 2 pułku lotniczego w Krakowie[12]. W 1932 był oficerem 1 pułku lotniczego w Warszawie[13]. W jednostce był dowódcą eskadry treningowej[3]. W kwietniu 1934 został awansowany do stopnia kapitana lotnictwa. Był uważany za doskonałego pilota myśliwskiego[14].

16 lipca 1936 poniósł śmierć w katastrofie lotniczej w Zatoce Gdańskiej pod Gdynią-Orłowem pilotując samolot RWD-9 o numerze „263 SP–DRC”, podczas podróży z Inspektorem Obrony Powietrznej Państwa gen. dyw. Gustawem Orlicz-Dreszerem i ppłk Stefanem Lothem[15]. Lot był wykonywany w kierunku statku MS „Piłsudski”, którym wracała z USA żona generała. Do katastrofy doszło o godz. 14.14. Według świadków wypadku samolot nadlatujący od strony Sopotu na wysokości ok. 1 tys. m obniżył lot i nad Orłowem zatoczył kilka okrążeń (w tym czasie na nabrzeżu cumował niemiecki żaglowiec szkolny „Deutschland”) sprawiając wrażenie, jakby pilotujący go zamierzał lądować na plaży i szukał ku temu dogodnego miejsca, po czym znajdując się na niewielkiej wysokości albo siłą podmuchu wiatru bądź też wskutek manewru pilota został przeniesiony nad taflę wody i spadł do morza, którego głębokość w tym miejscu wynosiła ok. 5. m[16][17]. Pomimo natychmiastowej akcji ratunkowej podjętej przez kilka statków oraz zabiegów reanimacyjnych prowadzonych przez miejscowego lekarza dr Pokutyńskiego, zginęli wszyscy znajdujący się na pokładzie samolotu wojskowi. Wrak samolotu doholowano do mola w Orłowie i tu wydobyto ciała ofiar oraz szczątki samolotu[18]. Wspólne uroczystości żałobne trzech wojskowych odbyły się w Gdyni 20 lipca 1936[19]. 21 lipca 1936 Aleksander Łagiewski został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 299a-5-29)[20][3][21][22].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2016-06-10].
  2. Łagiewski Aleksander - SAMOLOTY.PL - wszystko o lataniu, www.samoloty.pl [dostęp 2021-01-09].
  3. a b c d e f Aleksander Łagiewski. Nekrolog. „Kurier Warszawski”, s. 8, Nr 197 z 20 lipca 1936. 
  4. Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 441, jako Dagiewski.
  5. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 96 z 9 grudnia 1919, poz. 3818.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 450.
  7. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 392.
  8. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 186.
  9. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 175.
  10. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 555.
  11. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 234.
  12. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 531.
  13. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 737.
  14. Ś. p. kpt. pilot Aleksander Łagiewski. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 162 z 18 lipca 1936. 
  15. Istnieje też wersja wydarzeń, w której generał przejął stery, aby z powietrza powitać żonę, co jednak skończyło się katastrofą – zob. Jarosław Reszka „Kurs na pełne morze z Bydgoszczy”, Express Bydgoski 9 listopada 2012.
  16. Gen. Gustaw Orlicz-Dreszer. Inspektor Obrony Powietrznej Państwa zginął w katastrofie lotniczej. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 162 z 18 lipca 1936. 
  17. Szczegóły katastrofy R. W. D. 9. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 163 z 19 lipca 1936. 
  18. Pretorianin Marszałka - gen. Orlicz Dreszer. dobroni.pl. [dostęp 2015-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-08)]. (pol.).
  19. Pogrzeb śp. gen. Orlicz-Dreszera. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 164 z 21 lipca 1936. 
  20. Cmentarz Stare Powązki: ALEKSANDER ŁAGIEWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2022-09-30].
  21. Zwłoki ś. p. gen. Orlicz-Dreszera spoczną na cmentarzu na Oksywiu. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 163 z 19 lipca 1936. 
  22. Pogrzeb ś. p. pilota kpt. Łagiewskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 166 z 23 lipca 1936. 
  23. a b c d e Na podstawie fotografii
  24. M.P. z 1936 r. nr 166, poz. 305 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  25. Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 19, 11 listopada 1936. 
  26. Odznaczenie ś. p. gen. Orlicz-Dreszera. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 164 z 21 lipca 1936. 
  27. Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 20, 11 listopada 1936. 
  28. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 243.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Naramiennik Porucznik lotn.svg
Naramiennik porucznika Sił Powietrznych RP (obecnie).
Naramiennik kapitana polskiego lotnictwa wojskowego (II Wojna Światowa).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Roundel of Poland (1921-1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of Poland (1921–1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
PilotPolowy.jpg
Autor: Pablo000, Licencja: CC BY-SA 4.0
Polowa Odznaka Pilota 1928.
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Пластина на „Орден за Военна Заслуга“.jpg
Ribbon of the Order of Military Merit – Bulgaria
Wizyta gen. Gustawa Orlicz-Dreszera w 2 plot w Krakowie NAC 1-W-1576.jpg
Wizyta gen. Gustawa Orlicz-Dreszera w 2 pułku lotniczym w Krakowie. Gen. Gustaw Orlicz-Dreszer (3 z lewej) w otoczeniu dowództwa pułku przed wejściem do kasyna oficerskiego. Widoczni również m.in. płk Edward Lewandowski (3 z prawej), ppłk Stefan Loth (2 z prawej), kpt. Aleksander Łagiewski (1 z prawej). Koncern Ilustrowany Kurier Codzienny - Archiwum Ilustracji. Sygnatura: 1-W-1576
Aleksander Łagiewski.jpg
Autor: Brak, Licencja: CC0
Kapitan pilot Aleksander Łagiewski
Aleksander Łągiewski (grób).JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób kpt. Pilota Aleksandra Łagiewskiego – kawalera Krzyża Walecznych i Złotego Krzyża Zasługi, który zginą w katastrofie samolotu RWD-9 nad Gdynią wraz z gen. Gustawem Orlicz-Dreszerem na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
POL Odznaka za rany i kontuzje 1 gwiazdka BAR.png
Odznaka za rany i kontuzje - 1 gwiazdka