Aleksander Aamodt Kilde
.jpg) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | Lommedalens IL | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 181 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | 1.12 2013, Lake Louise (20. miejsce – super G) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | 18.12 2015, Val Gardena (3. miejsce – super G) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Aleksander Aamodt Kilde (ur. 21 września 1992 w Bærum) – norweski narciarz alpejski, srebrny i brązowy medalista olimpijski, mistrz świata juniorów i zdobywca Pucharu Świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Aleksander Aamodt Kilde pojawił się 17 listopada 2007 roku w Rjukan, gdzie w zawodach FIS Race w slalomie nie ukończył pierwszego przejazdu. W 2011 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana, gdzie jego najlepszym wynikiem było 33. miejsce w supergigancie. Jeszcze dwukrotnie startował na imprezach tego cyklu, największy sukces odnosząc na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata juniorów w Québecu, gdzie zdobył złoty medal w gigancie.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 28 października 2012 roku w Sölden, gdzie nie zakwalifikował się do pierwszego przejazdu giganta. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 1 grudnia 2013 roku w Lake Louise, zajmując 20. miejsce w supergigancie. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 18 grudnia 2015 roku w Val Gardenie, kończąc rywalizację w supergigancie na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go tylko dwaj rodacy: Aksel Lund Svindal i Kjetil Jansrud. W klasyfikacji generalnej sezonu 2015/2016 zajął siódme miejsce, a w klasyfikacji supergiganta wywalczył Małą Kryształową Kulę. W kolejnym sezonie był trzeci w klasyfikacjach superkombinacji i supergiganta. Ponadto w sezonie 2019/2020 zwyciężył w klasyfikacji generalnej, w klasyfikacji superkombinacji był drugi, a w supergigancie trzeci.
W 2014 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Soczi, gdzie jego najlepszym wynikiem było trzynaste miejsce w supergigancie. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Vail/Beaver Creek zajął między innymi ósme miejsce w superkombinacji. Na mistrzostwach świata w Sankt Moritz w 2017 roku był czwarty w superkombinacji i supergigancie i szósty w zjeździe.
Aamodt Kilde prowadził w klasyfikacji generalnej sezonu 2020/2021 do połowy stycznia 2021 roku. Wtedy doznał kontuzji podczas treningu w austriackim Hinterreit. Norweg doznał zerwania więzadła krzyżowego w prawym kolanie, co wykluczyło go z kolejnych startów w Pucharze Świata w tym sezonie oraz udziału w Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Alpejskim 2021[1].
Do rywalizacji powrócił w sezonie 2021/2022, w którym dziewięciokrotnie stawał na podium. Ostatecznie był drugi w klasyfikacji generalnej (za Marco Odermattem ze Szwajcarii) oraz pierwszy w klasyfikacjach zjazdu i supergiganta. W lutym 2022 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie, gdzie wywalczył dwa medale. Najpierw był trzeci w supergigancie, w którym wyprzedzili go Austriak Matthias Mayer i Ryan Cochran-Siegle z USA. Następnie zajął drugie miejsce w kombinacji, plasując się za Austriakiem Johannesem Strolzem a przed Jamesem Crawfordem z Kanady.
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DNF | 9 lutego | 2014 |  Soczi | Zjazd | 2:06,23 | - |  Matthias Mayer |
| DNF2 | 14 lutego | 2014 | Soczi | Superkombinacja | 2:45,20 | - |  Sandro Viletta |
| 13. | 16 lutego | 2014 | Soczi | Supergigant | 1:18,14 | +1,30 |  Kjetil Jansrud |
| 21. | 13 lutego | 2018 |  Pjongczang | Superkombinacja | 2:06,52 | +4,55 | Marcel Hirscher |
| 15. | 15 lutego | 2018 | Pjongczang | Zjazd | 1:40,25 | +1,93 | Aksel Lund Svindal |
| 13. | 16 lutego | 2018 | Pjongczang | Supergigant | 1:24,44 | +1,27 | Matthias Mayer |
| DNF1 | 18 lutego | 2018 | Pjongczang | Gigant | 2:18,04 | - | Marcel Hirscher |
| 5. | 7 lutego | 2022 |  Pekin | Zjazd | 1:42,69 | +0,51 | Beat Feuz |
3. | 8 lutego | 2022 | Pekin | Supergigant | 1:19,94 | +0,42 | Matthias Mayer |
2. | 10 lutego | 2022 | Pekin | Superkombinacja | 2:31,43 | +0,59 | Johannes Strolz |
Mistrzostwa świata
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 19. | 5 lutego | 2015 |  Vail/Beaver Creek | Supergigant | 1:15,68 | +1,38 | Hannes Reichelt |
| 26. | 7 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Zjazd | 1:43,18 | +2,21 | Patrick Küng |
| 8. | 8 lutego | 2015 | Vail/Beaver Creek | Superkombinacja | 2:36,10 | +0,86 | Marcel Hirscher |
| 4. | 9 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Supergigant | 1:25,38 | +0,54 |  Erik Guay |
| 6. | 12 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Zjazd | 1:38,91 | +0,49 | Beat Feuz |
| 4. | 13 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Superkombinacja | 2:26,33 | +0,40 | Luca Aerni |
| DNF1 | 17 lutego | 2017 | Sankt Moritz | Gigant | 2:13,31 | - | Marcel Hirscher |
| 24. | 6 lutego | 2019 |  Åre | Supergigant | 1:24,20 | +1,63 |  Dominik Paris |
| 8. | 9 lutego | 2019 | Åre | Zjazd | 1:19,98 | +0,82 | Kjetil Jansrud |
| 22. | 11 lutego | 2019 | Åre | Superkombinacja | 1:47,71 | +2,28 |  Alexis Pinturault |
| DNF1 | 15 lutego | 2019 | Åre | Gigant | 2:20,24 | - | Henrik Kristoffersen |
Mistrzostwa świata juniorów
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DNF1 | 30 stycznia | 2011 | Crans-Montana | Gigant | 2:19,62 | - | Alexis Pinturault |
| DNF1 | 31 stycznia | 2011 | Crans-Montana | Slalom | 1:28,54 | - | Reto Schmidiger |
| 41. | 3 lutego | 2011 | Crans-Montana | Zjazd | 1:37,34 | +3,27 |  Boštjan Kline |
| 33. | 4 lutego | 2011 | Crans-Montana | Supergigant | 1:22,44 | +2,86 | Boštjan Kline |
| 24. | 2 marca | 2012 | Roccaraso | Zjazd | 1:11,99 | +2,32 | Ryan Cochran-Siegle |
| 4. | 3 marca | 2012 | Roccaraso | Supergigant | 1:02,73 | +0,75 | Ralph Weber |
| 9. | 7 marca | 2012 | Roccaraso | Gigant | 2:39,50 | +1,33 | Henrik Kristoffersen |
| DNF1 | 9 marca | 2012 | Roccaraso | Slalom | 1:38,44 | - |  Santeri Paloniemi |
| 4. | 22 lutego | 2013 | Québec | Zjazd | 1:30,95 | +1,22 | Nils Mani |
| 11. | 24 lutego | 2013 | Québec | Supergigant | 58,49 | +0,87 | Thomas Mayrpeter |
1. | 25 lutego | 2013 | Québec | Gigant | 2:20,75 | - | - |
| DNF1 | 26 lutego | 2013 | Québec | Slalom | 1:59,40 | - | Manuel Feller |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2013/2014: 80.
- sezon 2014/2015: 75.
- sezon 2015/2016: 7.
- sezon 2016/2017: 7.
- sezon 2017/2018: 15.
- sezon 2018/2019: 8.
- sezon 2019/2020: 1.
- sezon 2020/2021: 11.
- sezon 2021/2022: 2.
- sezon 2022/2023:
Zwycięstwa w zawodach
Ga-Pa – 30 stycznia 2016 (zjazd)
Hinterstoder – 27 lutego 2016 (supergigant)
Val Gardena – 15 grudnia 2018 (zjazd)- Saalbach-Hinterglemm – 14 lutego 2020 (supergigant)
- Val Gardena – 18 grudnia 2020 (supergigant)
- Val Gardena – 19 grudnia 2020 (zjazd)
Beaver Creek – 3 grudnia 2021 (supergigant)- Beaver Creek – 4 grudnia 2021 (zjazd)
- Val Gardena – 17 grudnia 2021 (supergigant)
- Bormio – 29 grudnia 2021 (supergigant)
Wengen – 14 stycznia 2022 (zjazd)- Kitzbühel – 21 stycznia 2022 (zjazd)
Kvitfjell – 6 marca 2022 (supergigant)
Lake Louise – 26 listopada 2022 (zjazd)- Beaver Creek – 3 grudnia 2022 (zjazd)
- Beaver Creek – 4 grudnia 2022 (supergigant)
- Val Gardena – 17 grudnia 2022 (zjazd)
Pozostałe miejsca na podium w zawodach
- Val Gardena – 18 grudnia 2015 (supergigant) - 3. miejsce
- Sankt Moritz – 17 marca 2016 (supergigant) - 2. miejsce
- Val Gardena – 16 grudnia 2016 (supergigant) - 3. miejsce
- Santa Caterina – 29 grudnia 2016 (superkombinacja) - 3. miejsce
- Aspen – 16 marca 2017 (supergigant) - 3. miejsce
- Beaver Creek – 1 grudnia 2018 (supergigant) - 3. miejsce
- Bormio – 29 grudnia 2018 (supergigant) - 3. miejsce
- Beaver Creek – 6 grudnia 2019 (supergigant) - 2. miejsce
- Bormio – 29 grudnia 2019 (superkombinacja) - 2. miejsce
- Kitzbühel – 24 stycznia 2020 (supergigant) - 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 1 lutego 2020 (zjazd) - 2. miejsce
- Hinterstoder – 1 marca 2020 (superkombinacja) - 3. miejsce
- Kvitfjell – 7 marca 2020 (zjazd) - 2. miejsce
- Wengen – 13 stycznia 2022 (supergigant) - 2. miejsce
- Kvitfjell – 5 marca 2022 (zjazd) - 2. miejsce
- Lake Louise – 27 listopada 2022 (supergigant) – 2. miejsce
Przypisy
Bibliografia
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports-Reference. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-27)]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
.svg)
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
- The joining of the rings is not correct drawn.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
.svg)
Flaga Finlandii
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
Autor: User:Dispe, Licencja: CC0
Lo siatore alpino Aleksander Aamodt Kilde viene intervistato ai piedi della Pista Stelvio di Bormio, durante la discesa libera del 27 dicembre 2019, valida per la Coppa del Mondo di sci 2019-2020.