Aleksander Antoni Le Brun
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 12 maja 1803 |
doktor nauk medycznych | |
Specjalność: medycyna ogólna, chirurgia, rynolaryngologia, otolaryngologia | |
Alma Mater | Uniwersytet Warszawski |
Doktorat | 1827 – medycyna |
lekarz, działacz społeczny |
Aleksander Antoni Le Brun (ur. 12 maja 1803 w Warszawie, zm. 3 czerwca 1868 tamże) – polski lekarz, chirurg.
Życiorys
Urodził się 12 maja 1803 roku w Warszawie jako najmłodszy syn Tomasza Le Brun h. Zgoda (1752-1805) księgarza i Adelajdy z d. Demimuid (1781-1848). Był studentem Uniwersytetu Warszawskiego (1820). Żonaty z Pauliną Celińską[1]. Od 1840 był naczelnym lekarzem szpitala Dzieciątka Jezus, następnie został profesorem Akademii Medyko-Chirurgicznej oraz Szkoły Głównej w Warszawie. Zasłynął jako jeden z pierwszych chirurgów, którzy zastosowali chloroform i eter jako środek znieczulający podczas operacji. W 1847 założył wspólnie z Natansonem i Helbichem pierwsze czasopismo lekarskie w Królestwie Kongresowym, „Tygodnik Lekarski”[2], w którym umieścił z biegiem lat około 80 artykułów.
Obronił doktorat na Sorbonie z pracy poświęconej kołtunowi polskiemu[3]. Jako wszechstronny i uzdolniony manualnie chirurg, z innowacyjnym podejściem do medycyny, przeprowadził pomyślnie sporo operacji przypadków bardzo trudnych.
Wprowadził też sporo innowacji w szpitalu, nietypowych na tamte czasy: np. wydzielił osobną salę operacyjną zamiast przeprowadzania operacji w pokojach szpitalnych, stworzył ambulatorium przyszpitalne, wprowadził codzienne wizyty lekarzy i obowiązek zapisywania obserwacji klinicznych w kartach chorego umieszczonych na łóżkach.
Był też pionierem rynolaryngologii i otolaryngologii, gdy w XIX wieku te specjalności były dopiero w początkowej fazie rozwoju, także zasłużył się w tych dziedzinach jako wybitny chirurg.
Pochowany na Starych Powązkach w Warszawie (kwatera 157-1-1/2/3)[4].
Przypisy
- ↑ Akt małżeństwa: Warszawa św. Jan, rok 1829, nr aktu 73. [dostęp 2020-04-18].
- ↑ Tygodnik Lekarski. 1847, Prospekt 3/15 czerwca
- ↑ Dzieje chirurgii w Polsce. Katedra Historii Medycyny Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2010-02-23].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: LE BRUN, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-19] .
Bibliografia
- Rafał Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (str. 298): Le Brun Aleksander [Antoni], Wydział Lekarski, wpis 2 X 1820
- Marek Durakiewicz. Aleksander Antoni Le Brun (1803–1868). „Acta Angiol.”. No. 4. Vol. 13, s. 180–4, 2007. Via Medica. ISSN 1234-950X.
- Andrzej Kierzek. Aleksander Antoni Le Brun (1803–1868) a rynolaryngologia. „Otorynolaryngologia”. 4 (1), s. 25–30, 2005. Oficyna Wydawnicza MEDITON. ISSN 1643-658X.
Linki zewnętrzne
- Aleksander Antoni Le Brun, Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2022-02-19].
Media użyte na tej stronie
Aleksander Antoni Le Brun : (Podług fotografii Beyera)
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób :pl:Aleksandra le Brun na Cmentarzu Powazkowskim