Aleksander Bernatowicz

Aleksander Bernatowicz
generał podporucznik lekarz
Data i miejsce urodzenia	1855 Wileńszczyzna
Data i miejsce śmierci	11 marca 1920 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	od 1877
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	VI Korpus Armijny I Korpus Polski w Rosji 1 Dywizja Litewsko-Białoruska
Stanowiska	naczelny lekarz korpusu szef sanitarny dywizji

Grób Aleksandra Bernatowicza na Cmentarzu Powązkowskim

Aleksander Bernatowicz (ur. 1855^[1] na Wileńszczyźnie, zm. 11 marca 1920 w Warszawie) – doktor medycyny, generał lekarz Armii Imperium Rosyjskiego i generał podporucznik lekarz Wojska Polskiego.

Życiorys

Był wnukiem Feliksa Aleksandra Bernatowicza, pisarza i autora powieści historycznych. Uczęszczał do Gimnazjum Męskiego w Lublinie, a potem studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Kijowskiego. Doktoryzował się na Akademii Medycznej w Petersburgu.

Od 5 lutego 1877 roku pełnił służbę w armii rosyjskiej i uzyskał w niej stopień generała lekarza. W 1913 roku był naczelnym lekarzem VI Korpusu Armijnego w Łomży. W 1917 roku został naczelnym lekarzem I Korpusu Polskiego w Rosji oraz inspektorem sanitarnym rejonu zajętego przez Wojsko Polskie. Po likwidacji korpusu był prezesem Samopomocy i członkiem Samoobrony Polaków Wojskowych w Mińsku.

12 grudnia 1918 roku na własną prośbę przyjęty został do Wojska Polskiego w stopniu generała podporucznika lekarza i mianowany szefem sanitarnym Dywizji Litewsko-Białoruskiej. W 1919 roku pełnił funkcję inspektora sanitarnego Frontu Litewsko-Białoruskiego. Zmarł 11 marca 1920 roku w Warszawie na grypę^[2]. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera 210, rząd 2).

Przypisy

Bibliografia

• PiotrP. Stawecki PiotrP., Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa: „Bellona”, 1994, s. 75-76, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159 .
• Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione, s. 74.
• Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920, Wojskowe Biuro Historyczne, Warszawa 1934, 42.
• Ludwik Zembrzuski, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 462–463. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ​ISBN 83-04-03484-0​