Aleksander Bojemski

Aleksander Józef Bojemski (ur. 17 marca 1885 w Kielcach^[1], zm. 4 sierpnia 1944 w Warszawie) − polski inżynier i architekt, profesor Politechniki Warszawskiej.

Życiorys

Był synem Aleksandra i Tekli Felicji Krazue^[1]. W roku 1910 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki w Dreźnie^[1]. Po powrocie do Polski pracował u Władysława Marconiego. W 1917 ożenił się z Ernestyną Maringer^[1]. W latach 1919—1923 pracował w Ministerstwie Robót Publicznych, zajmując się sprawami budownictwa wiejskiego i małych miast. Od sierpnia 1920 do sierpnia 1921 służył ochotniczo w Wojsku Polskim w charakterze inżyniera-urzędnika^[1] zatrudnionego w zarządzie budowlano-kwaterunkowym centralnych urzędów Ministerstwa Spraw Wojskowych. Od maja 1920 związany był z Wydziałem Architektury Politechniki Warszawskiej. Początkowo był asystentem (do 1924) i starszym asystentem (do 1929) w Katedrze Architektury Monumentalnej. Z dniem 1 września 1929 uzyskał nominację na zastępcę profesora i został kierownikiem Katedry i Zakładu Projektowania Wiejskiego (na miejsce prof. Rudolfa Świerczyńskiego, który objął Katedrę Projektowania Miejskiego). 1 września 1932 mianowano go profesorem nadzwyczajnym. Katedrą Projektowania Wiejskiego kierował do wybuchu wojny we wrześniu 1939. W latach akademickich 1934/1935 i 1935/1936 dziekan Wydziału Architektury. Był członkiem Stowarzyszenia Architektów Polskich i Towarzystwa Urbanistów Polskich. Podczas okupacji hitlerowskiej pozostawał w Warszawie uczestniczył w tajnym nauczaniu na poziomie akademickim dla studentów Wydziału Architektury. Formalnie do 1942 pozostawał fikcyjnym pracownikiem Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych w Warszawie. Po uruchomieniu przez Niemców w 1942 w gmachach politechnicznych Państwowej Wyższej Szkoły Technicznej został zatrudniony jako nauczyciel na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego, na którym prowadził wykłady i ćwiczenia z zasad projektowania budowli handlowych.

Został rozstrzelany podczas powstania warszawskiego. Jego ciało spoczęło na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (dokładne miejsce nieznane)^[2]. Według informacji zawartej w książce Warszawa jakiej nie ma, autorstwa Stanisława Niewiadomskiego, rozstrzelanie Bojemskiego miało miejsce pod koniec września 1944.

Ważniejsze prace

Gmach Auditorium Maximum UW

• II nagroda w konkursie na miasto-ogród – Ząbki 1911^[3]
• projekt pawilonu przetworów ziemniaczanych na PWK – 1929
• gmach Auditorium Maximum Uniwersytetu Warszawskiego – 1930
• szkoła powszechna przy ul. Barokowej w Warszawie – 1935
• cokół pomnika księcia Józefa Poniatowskiego na pl. Saskim w Warszawie
• kolonie domów Żoliborz Urzędniczy i Żoliborz Oficerski – lata 30. XX wieku
• aula i gmach Zakładu Chemii Organicznej Uniwersytetu Warszawskiego
• projekt zagospodarowania terenu Frascati – II nagroda

Przypisy

Bibliografia

• Stanisław Łoza, Architekci i Budowniczowie w Polsce, Warszawa 1954.
• Biografia

Linki zewnętrzne

• Notka o Aleksandrze Józefie Bojemskim. [dostęp 2011-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-01)].