Aleksander Brzosko

Aleksander Stanisław Brzosko
podporucznik piechoty podporucznik piechoty
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1899
Krzywda

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 1941
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Legiony Polskie

Jednostki

5 pułk piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920-1941)

Aleksander Stanisław Brzosko (ur. 14 grudnia 1899 w Krzywdzie, zm. 20 kwietnia 1941 w Warszawie) – podporucznik piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 14 grudnia 1899 w Krzywdzie, w ówczesnym powiecie łukowskim guberni siedleckiej, w rodzinie Wincentego Konstantego[1][2] (ur. ok. 1859, zm. 19 marca 1916 w Moskwie) i Ewy Władysławy (ur. ok. 1866, zm. 9 listopada 1930)[3]. Był bratem Władysława (ur. 26 lutego 1896) i Wincentego (ur. 1 października 1898), legionistów, poległych 5 lipca 1916 w bitwie pod Kostiuchnówką, pośmiertnie odznaczonych Krzyżem Niepodległości[4][5][6][3] oraz Eugeniusza (1892–1941), zamordowanego w KL Auschwitz[7][3], Izabeli ps. „Szarotka” (1904–1987), łączniczki Zgrupowania Żubr, żony Wacława Sarneckiego (1896–1940), majora łączności Wojska Polskiego, zamordowego w Charkowie[8][9][3] i Zofii po mężu Owsionka (1895–1970)[3].

Aleksander w czasie I wojny światowej walczył w szeregach II Batalionu Uzupełniającego (październik–grudzień 1915)[10], a następnie 5 pułku piechoty Legionów Polskich[11]. Później został awansowany na kaprala[12].

13 kwietnia 1931 prezydent RP mianował go podporucznikiem rezerwy ze starszeństwem z 29 listopada 1930 i 14. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a minister spraw wojskowych wcielił do 21 pułku piechoty w Warszawie[13]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III i nadal posiadał przydział w rezerwie do 21 pp[14].

Zmarł 20 kwietnia 1941 w Warszawie[3]. Został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[3].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-08-30]..
  2. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-08-30]..
  3. a b c d e f g Cmentarz Stare Powązki: WINCENTY I WŁADYSŁAW BRZOSKO, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2022-08-30].
  4. M.P. z 1933 r. nr 292, poz. 318.
  5. Żołnierze Niepodległości : Brzosko Wincenty. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2022-08-30].
  6. Żołnierze Niepodległości : Brzosko Władysław. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2022-08-30].
  7. Informacja o więźniach : Brzosko, Eugeniusz. Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu. [dostęp 2022-08-30].
  8. Izabela Brzosko. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2022-08-30].
  9. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 472.
  10. Tu podano, że urodził się w 1898 w Warszawie. Żołnierze Niepodległości : Brzosko Aleksander. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2022-08-30].
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 stycznia 1923, s. 18.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 18 kwietnia 1931, s. 150.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 18 kwietnia 1931, s. 150, 158.
  14. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 62, 452.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 stycznia 1923, s. 18, szer. LP śp. Aleksander Stanisław Brzosko.
  16. Księga chwały 1992 ↓, s. 575.
  17. Bąbiński 1929 ↓, s. 80, jako śp. szer. Brzosko Aleksander.
  18. M.P. z 1932 r. nr 140, poz. 172, poz. 45 jako Brzoska Aleksander.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 16 września 1922, s. 669, jako szer. śp. Brzosko Aleksander.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet ppor.svg
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).