Aleksander Colonna-Walewski (książę)

Aleksander Florian Józef Colonna-Walewski
Ilustracja
Aleksander Walewski podczas konferencji paryskiej (1856)
Pełne imię i nazwisko

Aleksander Florian Józef Colonna-Walewski

Data i miejsce urodzenia

4 maja 1810
Walewice

Data i miejsce śmierci

27 września 1868
Strasburg

Ambasador II Cesarstwa Francuskiego w Londynie
Okres

od 1851
do 1855

Przynależność polityczna

Bonapartyści

Minister spraw zagranicznych II Cesarstwa Francuskiego
Okres

od 7 maja 1855
do 4 stycznia 1860

Poprzednik

Édouard Drouyn de Lhuys

Następca

Jules Baroche

Minister stanu II Cesarstwa Francuskiego
Okres

od 23 listopada 1860
do 23 czerwca 1863

Poprzednik

Achille Fould

Następca

Adolphe Billault

Przewodniczący Corps législatif
Okres

od 29 sierpnia 1865
do 29 marca 1867

Poprzednik

Charles de Morny

Następca

Eugène Schneider

Poseł
Okres

od 20 sierpnia 1865
do 30 marca 1867

Poprzednik

C. Corta

Następca

Jean Darracq

Senator
Okres

od 26 kwietnia 1855
do 20 sierpnia 1865

Senator
Okres

od 2 kwietnia 1867
do 27 października 1868

podpis
Odznaczenia
Toque des Ducs de l'Empire et du Royaume d'Italie.svg
Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari Kawaler/Dama Honoru i Dewocji Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Danebroga (Dania) Order Świętego Januarego (Sycylia) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Krzyż Wielki Orderu Świętego Józefa (Toskania) Krzyż Wielki Orderu Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny z Vila Viçosa Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (Grecja) Order św. Huberta (Bawaria) Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana Order Królewski Serafinów (Szwecja) Order Medżydów (Turcja) Order Guadalupe (1853-1867, Meksyk) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia) Order Wierności (Badenia) Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) Order Orła Czarnego (Prusy) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie)
Herb
Herb Colonna-Walewskich
Hrabia Cesarstwa (Comte de l'Empire)
Dynastia

Bonapartowie

Rodzina

Colonna-Walewscy

Ojciec

Napoleon I Bonaparte

Matka

Maria Walewska

Żona

Katarzyna Montagu
Anna Maria Ricci

Dzieci

Ludwika Maria
Jerzy Edward August
Izabella
Karol
Eliza Irena
Eugenia
Aleksander Antoni

Rodzeństwo

Napoleon II Bonaparte
Rudolf-August d’Ornano
Antoni Bazyli Rudolf Walewski

podpis

Aleksander Florian Józef Colonna-Walewski (ur. 4 maja 1810 w Walewicach, zm. 27 września 1868 w Strasburgu) – polski i francuski hrabia, od 1866 książę[1], polityk, dyplomata, dziennikarz, powstaniec listopadowy, w latach 1855–1860 minister spraw zagranicznych Cesarstwa Francji i w tej roli sygnatariusz traktatu paryskiego kończącego wojnę krymską, w latach 1860–1863 minister kultury i sztuki Francji, marszałek Zgromadzenia Narodowego.

Nieślubny syn cesarza Napoleona I i Marii Walewskiej z Łączyńskich – herbu Nałęcz, secundo voto hrabiny d’Ornano, kuzyn cesarza Napoleona III.

Dzieciństwo i młodość

Aleksander Walewski, fotografia ok. 1860

Niesłychanie podobny do ojca, zabezpieczony przez niego roczną rentą wysokości 169 516 franków w złocie i obdarzony dziedzicznym tytułem hrabiego cesarstwa (Comte de l'Empire) i własnym herbem (w polu czerwonym dolnym biała kolumna ukoronowana złotą gwiazdą, zgodnie z heraldyką napoleońską bez klejnotu – odmiana polskiego herbu Kolumna, który także ma tę kolumnę w czerwonym polu). W dyplomie hrabiowskim został jednocześnie prawnie zalegalizowany przydomek „Colonna” używany dotąd tradycyjnie przez niektórych tylko przedstawicieli rodu Walewskich h. Kolumna. Aleksander został w roku 1817 osierocony przez matkę i zabrany do Polski przez jej brata – Teodora Marcina Łączyńskiego do rodzinnego majątku Kiernozia. Uzyskał od Deputacji Senatu Królestwa Polskiego 25 marca 1823 roku uznanie tytułu hrabiowskiego i został umieszczony w roku następnym na liście osób upoważnionych do używania tytułu hrabiowskiego jako „Józef Walewski”. Aleksander Walewski studiował w Genewie do 1824 roku, po czym powrócił do Polski. Tutaj wielki książę Konstanty Pawłowicz Romanow chciał go przymusowo wcielić do Korpusu Paziów jako swego osobistego adiutanta, w następstwie czego Aleksander uciekł do Genewy. Jako dwudziestoletni młodzieniec wrócił do Polski, wziął udział w powstaniu listopadowym i 3 marca 1831[2] roku otrzymał Złoty Krzyż Virtuti Militari. Gdy zbliżała się klęska powstania, został wysłany wraz z Zamoyskim i Wielopolskim do Londynu w misji skłonienia Wielkiej Brytanii do interwencji na korzyść powstania[3]. Tam zastał go upadek powstania.

Wczesna kariera we Francji

Aleksander Colonna-Walewski

Walewski wyemigrował do Francji i uzyskał 3 grudnia 1833 roku nadaniem króla Ludwika Filipa I obywatelstwo francuskie. Początkowo, do roku 1838, działał jako oficer francuski w Algierii: najpierw, przed uzyskaniem obywatelstwa, jako kapitan Legii Cudzoziemskiej (1833), następnie w wojsku regularnym: II Pułku Szaserów Afrykańskich (1833-1835), na koniec w IV Pułku Huzarów (od 1 lutego 1835).

Po powrocie do Francji udzielał się jako dziennikarz, publicysta polityczny i komediopisarz, założył wówczas magazyn polityczny Messager des Chambres, który odkupił od niego Louis Adolphe Thiers. Od 1840 roku Ludwik Filip powierzał mu różne misje dyplomatyczne: w 1840 do Egiptu w celu skłonienia Kedywa Muhammada Alego do ustępstw na rzecz państw kolonialnych, później do innych stolic świata, na koniec do Buenos Aires.

Czasy Drugiego Cesarstwa

Po dojściu do władzy kuzyna, Karola Ludwika Napoleona Bonaparte, Walewski był ambasadorem Francji w W. Ks. Toskanii (1849), Hiszpanii (1851) i w Wielkiej Brytanii (1851), gdzie mu się udało uzyskać u królowej Wiktorii natychmiastowe uznanie Cesarstwa Francuskiego. W 1855 roku został ministrem spraw zagranicznych Cesarstwa Francji i jako taki przewodniczył konferencji pokojowej po wojnie krymskiej i podpisał w imieniu Francji traktat pokojowy z 30 marca 1856 roku, po czym cesarz odznaczył go 30 kwietnia Wielkim Krzyżem Legii Honorowej i mianował senatorem. Funkcję ministra spraw zagranicznych pełnił do 1860 roku, po czym był do 1863 ministrem kultury i sztuki. W ostatnich latach przed śmiercią znany z sympatii do liberalnych reform Walewski był marszałkiem Narodowego Zgromadzenia Ustawodawczego, oraz zajmował się sprawami prawnymi, m.in. ochroną praw autorskich dla literatów. Na początku roku 1868 został wybrany rzeczywistym członkiem Akademii Sztuk Pięknych.

Gabinet spraw zagranicznych Francji z ministrem Walewskim, 1859

Po wycofaniu się z życia politycznego Walewski postanowił zająć się rolnictwem w nowo zakupionym majątku Etiolles (niegdyś własność męża markizy de Pompadour). Wczesną jesienią 1868 roku pojechał z żoną i córką Ireną do Niemiec po zakup maszyn rolniczych. Musiano z granicy zawrócić do Strassburga, gdyż hrabina Anna Maria nie czuła się dobrze. W hotelu w tym mieście córka znalazła ojca umierającego w fotelu, rażonego apopleksją. Po paru minutach już nie żył. Został pochowany na cmentarzu Père-Lachaise[4].

Legalni potomkowie Aleksandra

Walewski ożenił się najpierw 1 grudnia 1831 w Londynie z Katarzyną Karoliną Montagu (Catherine Caroline; ur. 1 grudnia 1808 w Londynie, zm. 30 kwietnia 1834 w Paryżu)[5], córką hrabiego Sandwichu Grzegorza Jana (George John; ur. 4 lutego 1773, zm. 21 maja 1818)[6][7] i miał z nią dwoje dzieci:

  • Ludwikę Marię,
  • Jerzego Edwarda Augusta.

Oboje zmarło we młodym wieku.

Drugie małżeństwo zawarł 4 czerwca 1846 we Florencji z hrabianką Marią Anną Aleksandrą de Ricci (Marie Anne Alexandrine; ur. 18 lipca 1823, zm. 18 listopada 1912 w Paryżu)[8], siostrzenicą księcia Michała Józefa Poniatowskiego – kuzyna księcia Józefa Poniatowskiego i miał z nią czworo dzieci:

  • Izabellę (Isabelle; ur. 12 maja 1847 w Buenos Aires, zm. 2 lipca 1847; umarła jako 1,5 miesięczne dziecko)[9],
  • Karola Rudolfa Zanobiusza (Charles Rodolphe Zenobi; ur. 4 czerwca 1848 we Florencji, zm. 2 października 1916 w Villers-Cotterêts[10]; poległ na wojnie),
  • Elizę Katarzynę Izabelę (Elise Catherine Isabelle; ur. 15 grudnia 1849 we Florencji,zm. 10 marca 1927 w Paryżu)[11],
  • Eugenię Luizę Irenę (Eugénie Louise Irene; ur. 30 marca 1856 w Paryżu, zm. 22 listopada 1884 w Arcachon)[12][a].

11 czerwca 1885 Karol poślubił Felicję Marię Elizę Douay (Félicie Marie Elisa; ur. 29 listopada 1860 w Paryżu, zm. 10 sierpnia 1952 w Wersalu)[13], lecz nie doczekali się dzieci.

Według Szymona Konarskiego (zob. niżej) „rodzina wygasła już w drugim pokoleniu”. Heraldyk pominął potomstwo Aleksandra Antoniego Walewskiego, co może wynikać z faktu, że sprawa dziedziczenia tytułu hrabiowskiego po śmierci pierworodnego syna Karola budzi wątpliwości natury formalno-prawnej.

Dzisiejsi potomkowie Napoleona I z linii Aleksandra Walewskiego

Ze sławną aktorką dramatu francuskiego Rachel Félix, miał naturalnego syna Aleksandra Antoniego Jana (Alexandre Antoine Jean; ur. 3 grudnia 1844 w Marly le Roi, zm. 20 sierpnia 1898 w Turynie)[14], który został uznany przez ojca w 1844 i adoptowany 1860.

Należy nadmienić, że Napoleon I w swym dekrecie z dnia 5 maja 1812 ustalił, że nadane Aleksandrowi tytuł hrabiowski i dobra w Królestwie Neapolu będą dziedziczone przez potomstwo rzeczonego hrabiego Walewskiego bezpośrednie i legalne, naturalne lub adoptowane, w porządku pierworództwa w linii męskiej. Oznacza to, że współcześnipotomkowie Aleksandra mają prawo używać tytułu hrabiowskiego, choć tego nie czynią.

17 listopada 1868 Andrzej ożenił się z Jeanne Claire Sala (ur. 26 maja 1845 w Paryżu zm. 22 stycznia 1881 w Palermo)[15] i miał z nią troje dzieci, w tym dwóch synów:

  • Magdalenę Szarlotę Elżbietę (Maddelaine Charlotte Elisabeth; ur. 30 września 1869 w Paryżu, zm. 18 kwietnia 1955 w Neapolu)[16],
  • Andrzeja Aleksandra Maurycego (André Alexandre Maurice; ur. 15 stycznia 1871 w Walencji, zm. 5 lutego 1954 w Paryżu)[17], którego linia trwa do dziś,
  • Henryka, zmarłego bezpotomnie w 1883.

Andrzej miał z małżeństwa, zawartego 28 czerwca 1901 z Marie Benjamine Molinos (ur. 8 czerwca 1877 w Paryżu, zm. 16 sierpnia 1976 tamże)[18], dwóch synów:

  • Antoniego (Antoine; ur. 25 października 1904 w Paryżu, zm. 7 grudnia 1990 tamże)[19],
  • Rogera Aleksandra Gwidona (Roger Alexander Guy; ur. 15 maja 1907 w Paryżu, zm. 27 stycznia 1968 w Moroni)[20].

Antoni z pierwszego małżeństwa zawartego 21 lutego 1933 z Cécile Duvette (ur. 14 sierpnia 1911 w Amiens, zm. 16 lutego 1952 w Paryżu)[21] miał dwóch synów i córkę:

  • Aleksandra Krystiana (Alexandre Christian; ur. 22 stycznia 1934 w Paryżu)[22],
  • Floriana Klaudiusza Renata (Florian Claude René; ur. 1 listopada 1935 w Paryżu, zm. 2003)[23],
  • Izabelę (Isabelle; ur. 6 kwietnia 1942 w Paryżu)[24].

Natomiast 6 maja 1960 zawarł drugie małżeństwo z Solange Odette Geneviéve de Meurin (ur. 9 sierpnia 1930 w Melun, zm. 1975 w Paryżu)[25], mieli dwoje dzieci:

  • Jéréme Andre (ur. 30 października 1961 w Neuilly-sur-Seine)[26],
  • Mikołaja (Nicolas; ur. 2 maja 1965 w Neuilly-sur-Seine)[27].

Roger zawarł 9 listopada 1931 małżeństwo z Micheline Margueritte Paul Cavallier (ur. 3 marca 1914 w Pont-à-Mousson, zm. 27 stycznia 1968 w Moroni)[28], z którą miał dwie córki i syna:

  • Marię Krystynę Paulinę (Marie Christine Pauline; ur. 29 lipca 1933 w Nancy)[29],
  • Florencję Marię Elizę (Florence Marie Elise; ur. 5 kwietnia 1936 w Nancy)[30],
  • Karola Andrzeja (Charles Andre; ur. 9 października 1948 w Paryżu)[31].

Aleksander Krystian ożenił się 23 kwietnia 1963 z Margueritte Therése Le Duc de Lillers (ur. 16 stycznia 1942 w Boulogne-sur-Seine)[32] i ma z nią trzech synów:

  • Andrzeja (André; ur. 31 marca 1964 w Paryżu)[33],
  • Rafaela (Raphäl; ur. 1966)[34],
  • Fabrycego (Fabrice; ur. 1968)[35].

Fabrycy, szef firmy giełdowej Touax, ożenił się w 1991 z Maguelonne Redier (ur. ok. 1960)[36] i ma z nią trzy córki oraz syna Aleksandra (ur. 26 kwietnia 2004)[37].

Florian ożenił się 1 lipca 1963 z Patricie de Vogüé (ur. 7 maja 1939 w Paryżu)[38] i miał z nią dwie córki i dwóch synów:

  • Natalię (Nathalie; ur. 10 grudnia 1964 w Paryżu)[39],
  • Marię Karolinę (Marie Caroline; ur. 29 marca 1967 w Paryżu)[40],
  • Franciszka (François; ur. 21 marca 1974 w Paryżu)[41],
  • Krzysztofa (Christoph; ur. 5 lipca 1979 w Paryżu)[42].

Od 2 września 2006 Krzysztof jest w związku małżeńskim z Louise Sophie Emmanuelle de La Rochefoucauld (ur. 24 czerwca 1982)[43].

Wszyscy członkowie rodziny noszą nazwisko Colonna-Walewski. Szczególnie utalentowani byli Aleksander i Florian, obu wymienia francuskie Who's Who in France jako dyrektorów generalnych wielu spółek i przedsiębiorstw. Aleksander był oprócz tego do roku 1998 prezesem „Fundacji Napoleona”.

Pisma Walewskiego

  • Un mot sur la question d'Afrique, Paris 1837,
  • L'alliance anglaise, Paris 1838,
  • L'École du Monde, ou la Coquette sans le savoir, komedia w 5 aktach, Paris 1840 (wystawiona w Théâtre Français 8 stycznia 1840, odniosła duży sukces),
  • Inne dzieła literackie nie zachowały się

Odznaczenia

Uwagi

  1. Według niektórych historyków Eugenia była w rzeczywistości córką Napoleona III, jej matka miała w latach wokół jej narodzin romans z cesarzem.

Przypisy

  1. Charles Knight: Biography: Or, Third Division of „The English Encyclopedia”. Londyn: Bradbury, Evans & Company, 1872, s. 1183.
  2. a b Kawalerowie Orderu Virtuti Militari. [dostęp 2013-09-11]. (pol.).
  3. Krzysztof Marchlewicz. Propolski lobbing w Izbach Gmin i Lordóww latach trzydziestych i czterdziestych XIX wieku. „Przegląd Historyczny”. 96 (1), s. 61–76, 2005. 
  4. Paul Bauer, i 2006 ↓, s. 778-780.
  5. Catherine Caroline Montagu, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  6. George John Montagu, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  7. www.burkespeerage.com
  8. Marie Anne Alexandrine de Ricci, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  9. Isabelle hr. Colonna-Walewska, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  10. Charles Rodolphe Zenobi hr. Colonna-Walewski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  11. Elise Catherine Isabelle hr. Colonna-Walewska, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  12. Eugénie Louise Irene hr. Colonna-Walewska, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  13. Félicie Marie Elisa Douay, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  14. Alexandre Antoine Jean Colonna-Walewski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  15. Jeanne Claire Sala, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  16. Maddelaine Charlotte Elisabeth Colonna-Walewska, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  17. André Alexandre Maurice Colonna-Walewski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  18. Marie Benjamine Molinos, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  19. Antoine Colonna-Walewski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  20. Roger Alexander Guy Colonna-Walewski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  21. Cécile Duvette, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  22. Alexandre Christian Colonna-Walewski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  23. Florian Claude René Colonna-Walewski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  24. Isabelle Colonna-Walewska, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  25. Solange Odette Geneviéve de Meurin, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  26. Jéréme Andre Colonna-Walewska, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  27. Nicolas Colonna-Walewski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  28. Micheline Margueritte Paul Cavallier, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  29. Marie Christine Pauline Colonna-Walewska, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  30. Florence Marie Elise Colonna-Walewska, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  31. Charles Andre Colonna-Walewski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  32. Margueritte Therése Le Duc de Lillers, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  33. André Colonna-Walewski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  34. Raphäl Colonna-Walewski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  35. Fabrice Colonna-Walewski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  36. Maguelonne Redier, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  37. Aleksander Colonna-Walewski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  38. Patricie de Vogüé, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  39. Nathalie Colonna-Walewska, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  40. Marie Caroline Colonna-Walewska, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  41. François Colonna-Walewski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  42. Christoph Colonna-Walewski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  43. Louise Sophie Emmanuelle de La Rochefoucauld, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-04-28].
  44. a b c d Clive Parry: The Consolidated treaty series. Oceana Publications, 1969, s. 105, 208, 361.
  45. a b c d e f g h Recueil des traités de la France. T. 7: 1856-1859. Paryż: 1866, s. 90, 152, 167, 186, 272, 275, 300, 375, 482, 532, 602, 666. (fr.).
  46. a b c d e f g h British and Foreign State Papers, Tom 45. Great Britain. Foreign Office, 1865. [dostęp 2015-05-03]. (ang.).
  47. a b c d Report. Sessional papers, Great Britain Parliament. Londyn: H.M. Stationery Office, 1856.
  48. a b c Lewis Hertslet: Hertslet's Commercial Treaties. Londyn: 1856.
  49. a b c d e f Tadeusz Jeziorowski, Mariusz Skotnicki: Blask orderów. T. I: Ordery i odznaczenia dawnej Rzeczypospolitej, w Księstwie Warszawskim i Królestwie Polskim, XVII–XIX w. (1634–1831). Warszawa: Muzeum Łazienki Królewskie, 2019, s. 135-135.

Bibliografia

  • Antoine Philippe Rodolphe d’Ornano, La vie passionnante du Comte Walewski, fils de Napoléon, Paris 1953
  • Enciclopedia Italiana, Tomo XXXV, Roma MCMXXXVII – XV (XV – 15 rok Ery Faszystowskiej (władzy Mussoliniego)
  • Tomasz Lenczewski, Genealogie rodów utytułowanych w Polsce, t. 1, Warszawa 1996-1997, s. 210-212.
  • Simon Konarski. Armorial de la noblesse polonaise titrée, Paris 1958
  • Nouvelle Biographie Générale, Tome Quarante-Sixième, Paris 1866
  • Paul Bauer: Deux siècles d'histoire au Père-Lachaise, Mémoire et Documents. 2006. ISBN 978-2-914611-48-0.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

SMOM-gc.svg
Autor: Arturolorioli, Licencja: CC BY-SA 3.0
Order of Malta ribbon (Knight of Honour and Devotion)
IT TSic Order Santo Gennaro BAR.svg
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Order of Santo Gennaro of the Kingdom of Two Sicilies
GRE Order Redeemer 1Class.png
Baretka Orderu Zbawiciela I klasy (Grecja)
Seraphimerorden ribbon.svg
Autor: Borodun, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Ordem of the Seraphim. Sweden. True size for the template.
BAD Order of Fidelity ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 4.0
House Order of Fidelity ribbon bar. Grand Duchy of Baden.
Ord.Aquilanera.png
Order of Black Eagle's ribbon - Prussia
RUS Order św. Anny (baretka).svg
Baretka Orderu św. Anny.
Order of the Medjidie lenta.png
Autor: beaver, Licencja: CC0
Baretka Orderu Medżydów
Aleksander Colonna-Walewski c. 1860.jpg
Aleksander Florian Józef Colonna-Walewski (1810–1868) – polski i francuski hrabia, od 1866 książę, polityk, dyplomata, dziennikarz, powstaniec listopadowy, w latach 1855–1860 minister spraw zagranicznych Cesarstwa Francji i w tej roli sygnatariusz traktatu paryskiego kończącego wojnę krymską, w latach 1860–1863 minister kultury i sztuki Francji, marszałek Zgromadzenia Narodowego. Syn cesarza Napoleona I i Marii Walewskiej z Łączyńskich – herbu Nałęcz, secundo voto hrabiny d’Ornano, kuzyn cesarza Napoleona III.
Toque des Ducs de l'Empire et du Royaume d'Italie.svg
Autor: Avalokitesvara, Licencja: CC BY-SA 3.0
Toque des Ducs de l'Empire et du Royaume d'Italie
NLD Order of the Dutch Lion - Grand Cross BAR.png
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Lwa Niderlandzkiego
Imperial Order of Our Lady of Guadalupe (Mexico) - ribbon bar.gif
Autor: McOleo, Licencja: CC0
Ribbon bar of the Imperial Order of Our Lady of Guadalupe (Mexico)
DE-BY Orden des Heiligen Hubertus BAR.svg
Baretka: Rycerski Order Domowy Św. Huberta (Bawaria)
Comte Walewski Congrès de Paris 1856 BNF Gallica.jpg
Count Alexandre Joseph Colonna-Walewski (1810 - 1868), Minister of Foreign Affairs of Napoleon III, here photographed as representative of France at the Congress of Paris (1856) which ended the Crimean War.
POL COA Walewski.png
Autor: Tomasz Steifer, Licencja: CC BY 2.5
CoA of Walewski or Colonna-Walewski, comte de l' empire
Ord.SanGiuseppe-GC.png
Autor: Louis14, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastro da cavaliere di gran croce del'Ordine di San Giuseppe del Granducato di Toscana (Italia
Alexandre Florian Joseph Colonna Walewski signature.svg
Autor: photo : Yelkrokoyade, vectorisation : Flappiefh, Licencja: CC BY-SA 3.0
Signature du comte Alexandre Florian Joseph Colonna Walewski
PRT Ordem de Nossa Senhora da Conceicao de Vila Vicosa Cavaleiro ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Ordem de Nossa Senhora da Conceição de Vila Viçosa. Cavaleiro. Portugal.
Order of Saint Stephen of Hungary - Ribbon bar Grand-Cross.svg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Baretka: Order Świętego Stefana – Krzyż Wielki – Węgry.
Le cabinet ministériel du comte Alexandre Walewski (1859).jpg
Alexandre-Joseph-Colonna, Count Walewski, born in Poland at the castle of Walewice on 4 May 1810, of the loves of Napoléon Ier and Countess Marie Walewska, does not admit remarks on his resemblance to the Emperor. Senator, he became Minister of Foreign Affairs of Napoleon III, from 1855 to 1860. Around Count Walewski, from left to right : baron Robert de Billing, le marquis de Trévise, Prosper Ernest des Vallières, Tamisier, Paul de Monicault, Caumont, Arthur Jean Merault, Armand, baron Frédéric de Billing, Laboulaye, comte de Saint-Vallier, Cabrol, le comte de Castelvecchio, Albert Félix Ignace de Biberstein-Kazimirski.
Aleksander Colonna-Walewski.jpg
Aleksander Colonna-Walewski