Aleksander Tomasz Działyński
Data urodzenia | ||
---|---|---|
Data śmierci | ||
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat | 7 lutego 1717 | |
Nominacja biskupia | 23 grudnia 1737 | |
Sakra biskupia | 15 maja 1738 |
Data konsekracji | 5 maja 1738 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Aleksander Tomasz Działyński herbu Ogończyk (ur. 1683, zm. 1739), biskup pomocniczy kujawski, kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej, proboszcz łowicki i złotowski[1], kanclerz kapituły włocławskiej[2].
Był synem Pawła i Magdaleny Leszczyńskich, wnukiem Zygmunta. W 1714 został kanonikiem poznańskim, później gnieźnieńskim w 1718. 7 lutego 1717 przyjął święcenia kapłanskie[3]. W 1724 dostał nominację na proboszcza łęczyckiego. Od 1729 był kanonikem kujawskim oraz proboszczem Ławiska od 1729. 23 grudnia 1737 prekonizowany biskupem tytularnym Axiere oraz biskupem pomocniczym kujawskim. W 1737 ufundował nowy, drewniany kościół w Dulsku.
Pochowany w katedrze Wniebowzięcia NMP we Włocławku[4].
Przypisy
- ↑ Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych, opracował Jan Korytkowski, t. I, Gniezno 1883, s. 240.
- ↑ Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000, s. 88.
- ↑ Bishop Aleksander Działyński [Catholic-Hierarchy], www.catholic-hierarchy.org [dostęp 2017-11-21] (ang.).
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 145.
Media użyte na tej stronie
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb szlachecki Ogończyk