Aleksander Heiman-Jarecki

Aleksander Heiman-Jarecki
Ilustracja
Aleksander Heiman-Jarecki w 1935 roku
Data i miejsce urodzenia11 września 1886
Łódź
Data i miejsce śmierci14 stycznia 1966
Sydney
Senator IV kadencji (II RP)
Okresod 1935
do 13 września 1938
Przynależność politycznaBezpartyjny Blok Współpracy z Rządem

Aleksander Heiman-Jarecki (ur. 11 września 1886 w Łodzi, zm. 14 stycznia 1966 w Sydney) – polski przemysłowiec pochodzenia żydowskiego, działacz społeczny, polityk, senator w II RP.

Życiorys

Ukończył łódzką szkołę handlową i Manchester School of Technology. W 1920 roku służył w Wojsku Polskim[1].

Od 1919 roku był kierownikiem, a od roku 1933 prezesem Spółki Akcyjnej Wyrobów Bawełnianych „Wola” w Warszawie. W 1934 roku został wybrany na prezesa Związku Przemysłu Włókienniczego w Polsce. Był działaczem Polskiej Macierzy Szkolnej w Gdańsku i fundatorem kilku budynków szkolnych i bibliotecznych (np. Biblioteki Miejskiej im. J. Piłsudskiego w Łodzi[a]), oraz parków, np. Parku im. Jana Matejki w Łodzi (jego ojciec, Edward Heiman-Jarecki ufundował Gimnazjum Polskie w Łodzi).

Był politycznie związany z BBWR. W 1935 roku został senatorem IV kadencji (1935–1938) z województwa łódzkiego. W senacie pracował w komisjach: budżetowej (w której był referentem), gospodarczej (1937–38), komunikacji, prawniczej (1935–36) i społecznej (1937–38, w której również był referentem)[2]. W lipcu 1936 wicepremier Eugeniusz Kwiatkowski poinformował, że senator Heiman-Jarecki nie ujawnił dochodu w sumie 199 tys. zł., od którego przypadał podatek w wysokości 42 tys. zł, zaś włącznie z karą z tego tytułu był zobowiązany do uiszczenia kwoty 282 tys. zł[3].

Życie prywatne

Urodził się w rodzinie żydowskiej, był synem Edwarda i Heleny z domu Szyffer. Był trzykrotnie żonaty: w 1910 roku ożenił się z Antonią Reuff. Po jej śmierci w 1926 roku, ożenił się 9 lipca 1933 roku z Bronisławą Kojałłowicz, aresztowaną w 1943 roku we Francji i zamordowaną w Auschwitz. W 1947 roku ożenił się z Antoniną Zgórską[4].

Przed II wojną światową mieszkał w Łodzi[5]. Po wybuchu wojny wyjechał do Francji, a po wojnie osiadł w Australii[2].

Jego siostrzenicą (córką Heleny Heiman) była Janina Konarska, żona Antoniego Słonimskiego[4].

Uwagi

  1. ↑ Nieukończona przed wybuchem II wojny światowej. Dokończona po jej zakończeniu, obecnie Wojewódzka Biblioteka Publiczna; najpierw L. Waryńskiego, od 1990 – J. Piłsudskiego

Przypisy

  1. ↑ Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 253. reprint Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1984
  2. ↑ a b Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Aleksander Heiman-Jarecki. [dostęp 2012-05-18].
  3. ↑ Senator Heiman-Jarecki drogo zapłaci…. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 167 z 24 lipca 1936. 
  4. ↑ a b Edward Heiman-Jarecki w Wielkiej genealogii Minakowskiego. [dostęp 2012-05-18].
  5. ↑ Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 393.

Media użyte na tej stronie

Heiman-Jarecki Aleksander.jpg
Senator IV kadencji Senatu w II RP (1935–1938)