Aleksander Koriatowic
Aleksander (zm. między 30 stycznia 1378 a 1382) – syn księcia Nowogródka Koriata Giedyminowicza, książę włodzimierski, łucki i podolski.
Życiorys
Aleksander Koriatowic posiadał wołost trembowelską, którą otrzymał od wielkiego księcia Lubarta po 1340. Po zajęciu ziem ruskich przez króla Kazimierza Wielkiego (1340) został jego wasalem[1]. Najprawdopodobniej około 1366 przyjął wyznanie katolickie[2][3]. W 1366 otrzymał od króla polskiego Kazimierza Wielkiego jako lenno ziemie włodzimierską i łucką. W 1371, po przejęciu władzy w księstwie przez Lubarta Giedyminowica, wraz z bratem Jerzym objął władzę na Podolu. Po śmierci Jerzego Aleksander przejął całkowitą kontrolę nad ziemią podolską. Zgodnie z przekazem latopisów litewsko-ruskich, Aleksander Koriatowic zginął w bitwie z Tatarami[4]. Nie wiadomo, czy był żonaty i czy pozostawił potomstwo.
Przypisy
- ↑ Łeontij Wojtowycz: Podilske kniaziwstvo (XIV - poczatok XV st) W: Udilni kniaziwstwa Riurykowycziw i Gedyminowycziw u XII-XVI st. Istoryko-heneałohiczne doslidżennia. Lwów, 1996, s. 109. ISBN 966-02-0006-4. (ukr.)
- ↑ Henryk Paszkiewicz dawniej twierdził że prawdopodobnie w 1349-1350 → zob. Henryk Paszkiewicz: Aleksander Korjatowicz, wnuk w. ks. Litwy, Giedymina, s. 63.
- ↑ Adam Szweda, Okoliczności wizyty króla Kazimierza Wielkiego w Malborku w 1365 r. /Circumstances of the visit of Casimir the Great in Marienburg in 1365 (Roczniki Historyczne 77, 2011) [dostęp 2019-10-07] (ang.).
- ↑ Łeontij Wojtowycz twierdzi że ok. 1380
Bibliografia
- Henryk Paszkiewicz: Aleksander Korjatowicz, wnuk w. ks. Litwy, Giedymina. W Polski Słownik Biograficzny. T. 1, zeszyt 1. Warszawa — Kraków — Łódź — Poznań — Wilno — Zakopane : Nakładem Polskiej Akademji Umiejętności, Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 63-64.
- Jan Tęgowski: Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów. Poznań – Wrocław: Wydawnictwo Historyczne, 1999, ss. 171–175. ISBN 83-913563-1-0.
- Łeontij Wojtowycz: Гедиміновичі. Корятовичі // Князівські династії Східної Європи (кінець IX — початок XVI ст.): склад, суспільна і політична роль: Історико-генеалогічне дослідження. Lwów, 2000. (ukr.)
Media użyte na tej stronie
Печать Александра, сына Кориата. 1375 г. Легенда на латинском: «S•ALEZANDRI•DVS•VLADIMIRIES» – Печать Александра, князя Владимирскиого (Волынского). Прорись по А. Б. Лакиеру.