Aleksander Krosnowski
 Junosza | |
| Rodzina | Krosnowscy herbu Junosza |
|---|---|
| Data urodzenia | ok. 1670 |
| Data śmierci | 1731 |
| Ojciec | Władysław Krosnowski |
| Matka | Urszula Micowska herbu Prawdzic |
| Żona | Konstancja Mrozowicka herbu Prus III |
| Dzieci | Anna, Barbara |
Aleksander Krosnowski herbu Junosza (ur. ok. 1670, zm. 1731) – rotmistrz pancerny, pułkownik JKM, regimentarz wojsk koronnych, stolnik gostyński, starosta petrykowski i zagrobelski, poseł na sejm 1724.
Aleksander Krosnowski urodził się ok. 1670 r. jako syn Władysława i Urszuli Micowskiej herbu Prawdzic, starościanki grabowskiej.
W 1697 podpisał suffragia z województwem ruskim[1]. Był rotmistrzem pancernym, pułkownikiem JKM, od 1709 r. regimentarzem wojsk koronnych, był oceniany przez współczesnych jako zdolny i odważny dowódca. Był jednym z najbliższych współpracowników hetmana Adama Mikołaja Sieniawskiego. Zasłynął obroną Brzeżan w 1709 r.[2][3] Od 1709 roku stolnik gostyński. Był również starostą petrykowskim, a od 1713 r. również starostą zagrobelskim. W 1724 r. posłował na Sejm z ziemi halickiej.
Ożenił się z Konstancją Mrozowicką herbu Prus III[4], córką Marcina, cześnika buskiego i podstolego grabowieckiego oraz Heleną z Baworowskich herbu Prus II, urodzoną ok. 1675 r., zmarłą w 1732 r., z którymi miał dwie córki: Annę, żonę Franciszka Łopackiego, podstolego ciechanowskiego i starosty krasnosieleckiego oraz Barbarę, żonę Franciszka Szeptyckiego, chorążego latyczewskiego.
Przypisy
- ↑ Volumina Legum, T. V, s. 435, 1860.
- ↑ J. Roniker, Hetman Adam Sieniawski i niego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725, Kraków, s. 18, 24, 1992.
- ↑ J.A. Gierowski, W cieniu ligi północnej, Wrocław 1971, s. 75, 1971.
- ↑ Duńczewski błędnie przypisał jej imię Katarzyna, w: Stanisław Duńczewski, Herbarz Wielu Domów Korony Polskiey y W. X. Litewskiego, T. 1. Kraków 1757, s. 310
Bibliografia
- Akta grodzkie i ziemskie z Archiwum Państwowego we Lwowie w dalszym ciągu Wydawnictwa Fundacji Al. Hr. Stadnickiego ogłaszane przez Towarzystwo Naukowe we Lwowie. T. 25. Lauda Sejmikowe Halickie 1696-1772, Nr 183.
- Wiesław Bondyra, Reprezentacja sejmowa Rusi Czerwonej w czasach saskich, Lublin, 2005, s. 137.
- Kasper Niesiecki, Herbarz polski, t. V, s. 387-390, t.VI. 265-266.
Media użyte na tej stronie
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Junosza - polski herb szlachecki.