Aleksander Krosnowski

Aleksander Krosnowski
Herb
Junosza
Rodzina

Krosnowscy herbu Junosza

Data urodzenia

ok. 1670

Data śmierci

1731

Ojciec

Władysław Krosnowski

Matka

Urszula Micowska herbu Prawdzic

Żona

Konstancja Mrozowicka herbu Prus III

Dzieci

Anna, Barbara

Aleksander Krosnowski herbu Junosza (ur. ok. 1670, zm. 1731) – rotmistrz pancerny, pułkownik JKM, regimentarz wojsk koronnych, stolnik gostyński, starosta petrykowski i zagrobelski, poseł na sejm 1724.

Aleksander Krosnowski urodził się ok. 1670 r. jako syn Władysława i Urszuli Micowskiej herbu Prawdzic, starościanki grabowskiej.

W 1697 podpisał suffragia z województwem ruskim[1]. Był rotmistrzem pancernym, pułkownikiem JKM, od 1709 r. regimentarzem wojsk koronnych, był oceniany przez współczesnych jako zdolny i odważny dowódca. Był jednym z najbliższych współpracowników hetmana Adama Mikołaja Sieniawskiego. Zasłynął obroną Brzeżan w 1709 r.[2][3] Od 1709 roku stolnik gostyński. Był również starostą petrykowskim, a od 1713 r. również starostą zagrobelskim. W 1724 r. posłował na Sejm z ziemi halickiej.

Ożenił się z Konstancją Mrozowicką herbu Prus III[4], córką Marcina, cześnika buskiego i podstolego grabowieckiego oraz Heleną z Baworowskich herbu Prus II, urodzoną ok. 1675 r., zmarłą w 1732 r., z którymi miał dwie córki: Annę, żonę Franciszka Łopackiego, podstolego ciechanowskiego i starosty krasnosieleckiego oraz Barbarę, żonę Franciszka Szeptyckiego, chorążego latyczewskiego.

Przypisy

  1. Volumina Legum, T. V, s. 435, 1860.
  2. J. Roniker, Hetman Adam Sieniawski i niego regimentarze. Studium z historii mentalności szlachty polskiej 1706-1725, Kraków, s. 18, 24, 1992.
  3. J.A. Gierowski, W cieniu ligi północnej, Wrocław 1971, s. 75, 1971.
  4. Duńczewski błędnie przypisał jej imię Katarzyna, w: Stanisław Duńczewski, Herbarz Wielu Domów Korony Polskiey y W. X. Litewskiego, T. 1. Kraków 1757, s. 310

Bibliografia

  • Akta grodzkie i ziemskie z Archiwum Państwowego we Lwowie w dalszym ciągu Wydawnictwa Fundacji Al. Hr. Stadnickiego ogłaszane przez Towarzystwo Naukowe we Lwowie. T. 25. Lauda Sejmikowe Halickie 1696-1772, Nr 183.
  • Wiesław Bondyra, Reprezentacja sejmowa Rusi Czerwonej w czasach saskich, Lublin, 2005, s. 137.
  • Kasper Niesiecki, Herbarz polski, t. V, s. 387-390, t.VI. 265-266.

Media użyte na tej stronie

POL COA Junosza.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Junosza - polski herb szlachecki.