Aleksander Lewicki

Aleksander Lewicki
Ilustracja
podpułkownik artylerii podpułkownik artylerii
Data urodzenia11 lipca 1877
Data i miejsce śmierci11 grudnia 1935
Lwów
Przebieg służby
Siły zbrojneWappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Jednostki4 Pułk Artylerii
205 Ochotniczy Pułk Artylerii Polowej
5 Pułk Artylerii Polowej
Stanowiskadowódca pułku artylerii
Główne wojny i bitwyI wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920-1941, trzykrotnie)

Aleksander Józef Lewicki herbu Rogala (ur. 11 lipca 1877, zm. 11 grudnia 1935 we Lwowie) – polski ziemianin, radca, kupiec, przemysłowiec, działacz społeczny, podpułkownik rezerwy artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 11 lipca 1877[1]. We wsi Pacyków koło Stanisławowa prowadził sklep z porcelaną i fajansem. Na tej bazie założył w 1912 Fabrykę Fajansu[2] (początkowo pod nazwą Erste Galizische Terrakota und Fayence Fabrik), następnie Pierwsza Galicyjska Fabryka Artystycznych Fajansów i Terracotty Pacyków. Fabrykę prowadził także w okresie II Rzeczypospolitej[3]. Posiadał także sklep z porcelaną przy Placu Mariackim 5 we Lwowie[4].

Podczas I wojny światowej służył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Formalnie został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austriacko-węgierskiej 20 maja 1919 roku z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 lutego 1918 roku, z zaliczeniem do I Rezerwy armii, z jednoczesnym powołaniem do czynnej służby na czas wojny aż do demobilizacji[5]. Podczas wojny polsko-ukraińskiej walczył dowodził 4 pułkiem artylerii. W lipcu 1920 w trakcie wojny polsko-bolszewickiej w stopniu kapitana został dowódcą 205 Ochotniczego pułku artylerii polowej w składzie Armii Ochotniczej (później dowodzenie objął Marceli Jastrzębiec-Śniadowski). Pułk walczył w rejonie Lwowa w ramach 5 Dywizji. Został awansowany do stopnia podpułkownika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[6][7]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 5 pułku artylerii polowej w garnizonie Lwów[8][9].

Po wojnie odbudował swoją fabrykę fajansu w Pacykowie. Był właścicielem ziemskim, posiadał dobra Pacyków oraz Olesiów w województwie stanisławowskim[10]. Założył osiedla uzdrowisko „Olesiów” i „Zosinek”. Przez wiele lat sprawował mandat radnego Rady Miasta Lwowa[2]. Zaangażował się w powstawanie nowej dzielnicy lwowskiej oraz rozwój ulic. Pełnił funkcję dyrektora Stowarzyszenia Kupców i Młodzieży Handlowej. Był członkiem i radcą Izby Przemysłowo-Handlowej we Lwowie[2], Wydziału Kongregacji Kupieckiej i Ligi Pomocy Przemysłowej.

Zmarł 11 grudnia 1935 we Lwowie[2]. Pogrzeb odbył się 13 grudnia 1935 we Lwowie[2]. Po jego śmierci fabrykę przejął syn, Aleksander Jerzy Lewicki.

W połowie 1936 w Pacykowie został odsłonięty kamienny krzyż pamiątkowy upamiętniający Aleksandra Lewickiego, ustanowiony na gruncie ofiarowanym przez niego na rzecz czytelni Towarzystwa Szkoły Ludowej[11].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Oficerowie. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2015-06-27].
  2. ↑ a b c d e Kronika miejska. Skon ś. p. Aleksandra Lewickiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 286 z 13 grudnia 1935. 
  3. ↑ Rewelacyjna rewelacja. „Gazeta Lwowska”, s. 6, Nr 28 z 5 lutego 1932. 
  4. ↑ Pacyków. cracovia-leopolis.pl. [dostęp 2015-06-27].
  5. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 60 z 31 maja 1919 roku, poz. 1913.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 836.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 762.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 724.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 646.
  10. ↑ Baza właścicieli i dóbr ziemskich. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2015-06-27].
  11. ↑ Uczczenie zasług śp. radcy Aleksandra Lewickiego. „Wschód”, s. 2, Nr 14 z 10 czerwca 1936. 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
PL Epolet pplk.svg
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).