Aleksander Makagonow

Aleksander Makagonow Wschód, Wieczór, TW Janek
podporucznik
Data i miejsce urodzenia	1 marca 1924 Buksztel
Data i miejsce śmierci	8 marca 1970 Piotrków Trybunalski
Przebieg służby
Lata służby	1942–1945
Siły zbrojne	Polskie Siły Zbrojne Armia Krajowa
Jednostki	10 Pułk Artylerii Lekkiej (PSZ), pluton radiołączności Oddziału V sztabu Obwodu Piotrków Trybunalski AK
Stanowiska	radiotelegrafista
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Późniejsza praca	sprzedawca, architekt
Odznaczenia

Aleksander Makagonow, po wojnie Aleksander Makagon pseud.: „Wschód”, „Wieczór”, TW Służby Bezpieczeństwa „Janek” (ur. 1 marca 1924 w Buksztelu, zm. 8 marca 1970 w Piotrkowie Trybunalskim) – żołnierz Armii Andersa, Polskich Sił Zbrojnych i Armii Krajowej, podporucznik łączności, cichociemny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Aleksandra, urzędnika tartaków pańswowych, i Marii z Maliszewskich. W 1939 roku ukończył 2. klasę gimnazjum nowego typu. W 1940 roku został zesłany w głąb ZSRR. Po podpisaniu układu Sikorski-Majski, w lutym 1942 roku wstąpił do Armii Andersa, przydzielono go do 10 pułku artylerii lekkiej 10 Dywizji Piechoty. W marcu 1943 roku przeniesiono go do Wielkiej Brytanii, gdzie został przydzielony do Sekcji Dyspozycyjnej Naczelnego Wodza.

Po przeszkoleniu w Łączności radiowej został zaprzysiężony 19 stycznia 1944 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza i przeniesiony do Głównej Bazy Przerzutowej w Brindisi we Włoszech. Zrzutu dokonano w nocy z 16 na 17 października 1944 roku w ramach operacji „Poldek 1” dowodzonej przez por. naw. Stanisława Kleybora. Makagonow dostał przydział do Obwodu Piotrków Trybunalski AK, gdzie służył jako radiotelegrafista w plutonie radiołączności Oddziału V Łączności sztabu obwodu.

Po wojnie został sprzedawcą w Piotrkowskich Zakładach Szklarskich. W 1949 roku zdał maturę. W 1953 roku ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Później pracował jako architekt i kierownik wydziału architektury w Biurze Projektów w Łodzi i Prezydium Rady Narodowej w Piotrkowie Trybunalskim.

Był działaczem ZMP. W latach 1966–1970 (do lutego) współpracował z SB jako TW Janek.

Aleksander Makagonow był żonaty z Hanną Kasprzycką (1921–1979), z którą miał dwóch 2 synów, w tym Jacka.

Awans

• starszy strzelec – 15 sierpnia 1944 roku
• kapral – ze starszeństwem od 18 października 1944 roku^[1]
• plutonowy – ze starszeństwem od 16 października 1944 roku^[1]
• podporucznik –

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1948).

Przypisy

Bibliografia

• Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 4. Zwierzyniec – Rzeszów: Obywatelskie Stowarzyszenie „Ostoja”, 2011, s. 135–137. ISBN 978-83-933857-0-6.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1984, s. 361. ISBN 83-211-0537-8.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Wojskowy Instytut Historyczny, 1984, s. 257–258.

Linki zewnętrzne

• biogram na stronie elitadywersji.org - kompendium wiedzy o 316 Cichociemnych spadochroniarzach Armii Krajowej