Aleksander Newski
Wielki książę Włodzimierza, wielki książę Kijowa i książę Nowogrodu | |
ksiażę nowogrodzki | |
Okres | od 1228 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
książę nowogrodzki | |
Okres | od 1236 |
Poprzednik | |
Następca | |
książę nowogrodzki | |
Okres | od 1241 |
Poprzednik | |
Następca | Wasyl I |
książę nowogrodzki | |
Okres | od 1257 |
Poprzednik | Wasyl I |
Następca | |
książę peresławski | |
Okres | od 1246 |
Poprzednik | |
Następca | |
Wielki książę kijowski | |
Okres | od 1249 |
Poprzednik | |
Następca | |
Wielki książę włodzimierski | |
Okres | od 1252 |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | ok. 1220 |
Data i miejsce śmierci | 14 listopada 1263 |
Miejsce spoczynku | |
Ojciec | |
Matka | Rościsława |
Rodzeństwo | Andrzej II |
Małżeństwo | Aleksandra Połocka |
Dzieci | Wasyl I |
książę Nowogrodu Wielkiego | |
Ikona św. Aleksandra Newskiego | |
Data urodzenia | ok. 1220 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 14 listopada 1263 |
Czczony przez | |
Kanonizacja | 1547 |
Aleksander I Newski, ros. Александр Невский (ur. ok. 1220[a], zm. 14 listopada 1263 w Gorodcu koło Niżnego Nowogrodu)[2][3][4] – książę Nowogrodu Wielkiego (1228—1229, 1236—1240, 1241—1252 i 1257—1259), wielki książę kijowski (1249—1263), wielki książę włodzimierski (1252—1263) z dynastii Rurykowiczów, uznawany za świętego przez Rosyjski Kościół Prawosławny.
Życiorys
Syn księcia Jarosława II, wnuk Wsiewołoda III Wielkie Gniazdo. W 1236 został wybrany księciem Nowogrodu. W tym czasie ze wschodu nadciągały ordy tatarskie, na zachodzie coraz większe zagrożenie stwarzali niemieccy kawalerowie mieczowi, a z północy zaczęli zagrażać Szwedzi. Tych ostatnich pokonał w 1240 nad Newą, stąd wziął się jego przydomek. W 1242 zwyciężył Niemców i wyzwolił miasto Psków oraz odniósł słynne zwycięstwo nad wojskami inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego na zamarzniętym jeziorze Pejpus (Czudzkim; tzw. bitwa na lodzie), co zapobiegło ich ekspansji na ziemie ruskie. Następnie pokonał najeżdżające Ruś wojska litewskie.
Będąc doskonałym dyplomatą i jednocześnie typowym feudałem, dobrze rozumiał, że jest w swych działaniach całkowicie zależny od tatarskiej Złotej Ordy. Dlatego też prowadził bezwzględną i powolną jej politykę[5]. W 1249 przyjął tytuł księcia kijowskiego, a w 1252 – wielkiego księcia włodzimierskiego (jarłyk Batu-chana). W 1257 odbył wraz z Tatarami ekspedycję karną do Nowogrodu, powstrzymującego się z wypłatą danin.
W 1263 złożył śluby zakonne i przyjął imię Aleksy. 14 listopada tego samego roku zmarł, a jego ciało spoczęło we Włodzimierzu nad Klaźmą, w soborze Narodzenia Matki Bożej na terenie monasteru pod tym samym wezwaniem[6].
W 1547 został kanonizowany przez Rosyjską Cerkiew Prawosławną. Relikwie Aleksandra Newskiego w 1724 przewieziono do Ławry Aleksandra Newskiego w Petersburgu, gdzie były wystawione dla kultu początkowo w cerkwi Zwiastowania, następnie w latach 1790–1922 w soborze Trójcy Świętej. W czasie akcji otwarcia relikwiarzy przeprowadzonej przez rząd bolszewicki szczątki Aleksandra Newskiego zostały odebrane wiernym i przeniesione do Muzeum Historii Religii i Ateizmu w Piotrogrodzie, gdzie pozostawały do 1989. Wówczas ponownie trafiły do soboru Trójcy Świętej, jednak bez oryginalnego srebrnego sarkofagu, który pozostaje częścią ekspozycji Ermitażu[7].
Był ojcem Dymitra, Andrzeja i Daniela.
Aleksander Newski w kulturze
Aleksandrowi Newskiemu poświęcił kantatę Siergiej Prokofjew[8]. Książę jest również bohaterem nakręconego w 1938 filmu Aleksander Newski Siergieja Eisensteina z wykorzystaniem muzyki Prokofjewa, a także filmu z 2008 r. Aleksander: Bitwa newska w reż. Igora Kalenowa.
W grudniu 2008 postać średniowiecznego księcia zajęła pierwsze miejsce w trwającym ponad pół roku konkursie Imię Rosji na największe postacie w rosyjskiej historii, w którym przez Internet i telefon oddano w sumie 5 mln głosów[9]. Na Aleksandra Newskiego oddano 524 575 głosów[10].
Zobacz też
- Order św. Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie)
- Order Aleksandra Newskiego (Związek Radziecki)
- Order Aleksandra Newskiego (Federacja Rosyjska)
- Order Świętego Aleksandra (Bułgaria)
- Sobór św. Aleksandra Newskiego w Warszawie
Uwagi
Przypisy
- ↑ В.А. Кучкин (W.A. Kuczkin) , О дате рождения Александра Невского (O datie rożdienija Aleksandra Niewskogo), „Вопросы истории (Woprosy istorii)”, 2, 1986, s. 174–176 [zarchiwizowane z adresu 2015-02-22] (ros.).
- ↑ Aleksander Newski, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-10-13] .
- ↑ Saint Alexander Nevsky, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-10-13] (ang.).
- ↑ Aleksandras Neviškis, [w:] Visuotinė lietuvių enciklopedija [online] [dostęp 2022-10-13] (lit.).
- ↑ Ludwik Bazylow, Historia Rosji, PWN 1983.
- ↑ Владимирский в честь рождества Пресвятой Богородицы Мужской монастырь (Władimirskij w czest´ rożdiestwa Prieswiatoj Bogorodicy Mużskoj monastyr´), www.pravenc.ru [dostęp 2022-10-13] .
- ↑ Собор Пресвятой Троицы в Александро-Невской Свято-Троицкой лавре (Sobor Prieswiatoj Troicy w Aleksandro-Niewskoj Swiato-Troickoj ławrie), Энциклопедия Санкт-Петербурга (Encykłopiedija Sankt-Pietierburga) [dostęp 2022-10-13] (ros.).
- ↑ Prokofjew Siergiej S., [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2019-10-27] .
- ↑ Имя Россия, www.nameofrussia.ru [dostęp 2020-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2021-06-30] .
- ↑ www.nameofrussia.ru/. nameofrussia.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-30)]..
Linki zewnętrzne
- PWN: 3867567
- Britannica: biography/Saint-Alexander-Nevsky
- Treccani: alessandro-nevskij-duca-di-novgorod-e-in-seguito-granduca-di-vladimir-e-di-tutta-la-russia
- Universalis: alexandre-iaroslavitch-nevski
- NE.se: alexander-nevskij
- Store norske leksikon: Aleksandr_Nevskij
- Visuotinė lietuvių enciklopedija: aleksandras-neviskis
- Catalana: 0002381
Media użyte na tej stronie
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Prince Alexander Nevsky. Miniature from the Tsarskiy titulyarnik (Tsar's Book of Titles).
Coat of arms of Vladimir City (1781)
en:Alexander Nevsky Fighting the Swedes.