Aleksander Ossendowski
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Zawód, zajęcie | psychiatra |
Narodowość |
Aleksander Ossendowski (ur. 11 kwietnia 1900 w Petersburgu, zm. 20 kwietnia 1962) – polski lekarz psychiatra, wykładowca Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i Akademii Medycznej w Lublinie.
Życiorys
Syn Aleksandra Ossendowskiego (1860–1928), lekarza psychiatry, wieloletniego lekarza kolonii polskiej w Sankt Petersburgu[1]. Studiował medycynę na Uniwersytecie w Poznaniu. Następnie przeniósł się na Uniwersytet Stefana Batorego w Wilnie, gdzie pod kierunkiem Maksymiliana Rosego uzyskał tytuł doktora medycyny. Potem był ordynatorem szpitali psychiatrycznych w Chełmie i Kościanie. Pod koniec wojny otrzymał zadanie organizacji szpitala w Abramowicach, od 1952 w Gorzowie Wielkopolskim, od 1954 w Kłodzku[2].
Wybrane prace
- Zbrodnie niemieckie w szpitalu psychiatrycznym w Chełmie Lubelskim. „Polski Tygodnik Lekarski” 1 (19), 1946
- Wpływ alkoholu na zdrowie fizyczne człowieka. Warszawa: Lekarski Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1947
- Zbrodnie niemieckie w stosunku do umysłowo chorych w Szpitalu Psychiatrycznym w Chełmie Lubelskim. „Rocznik Psychiatryczny” 37 (1), 1949
- Objaw pyromanii w przebiegu psychopatii. „Przegląd Lekarski” 15/16, 1950
- Zagadnienie ewolucji w symptomatyce schizofrenii. „Przegląd Lekarski” 4, s. 124–127, 1950
Przypisy
- ↑ Ś.p. Dr Aleksander Ossendowski. Nowiny Lekarskie 40 (1), s. 82, 1928.
- ↑ Domagalski J., Wspomnienie pośmiertne o doktorze Aleksandrze Ossendowskim. „Neurologia i Neurochirurgia Polska” 1, s. 158–159, 1963.