Aleksander Rafałowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
  | |
Aleksander Rafałowski (ur. 5 czerwca 1894 w Warszawie, zm. 22 stycznia 1981 w Warszawie) – polski artysta malarz i scenograf.
Studiował w latach 1913–1914 w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Jacka Malczewskiego, w latach 1915–1922 w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych u Edwarda Trojanowskiego oraz w latach 1922–1923 w Berlinie u Aleksandra Archipenki. Potem przebywał w Paryżu. Członek grupy Blok 1923–1926, grupy Praesens 1926–1929. Okres wojny spędził w ZSRR. 31 grudnia 1944 został posłem do Krajowej Rady Narodowej, reprezentując Polską Partię Robotniczą. W latach 1946–1965 profesor warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1955)[1] i Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[2].
22 lipca 1964 roku z okazji 20-lecia Polski Ludowej otrzymał nagrodę państwową II stopnia[3].
Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A39-2-9)[4].
Przypisy
- ↑ 11 lipca 1955 za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144
- ↑ 15 stycznia 1955 M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400, str. 1632
- ↑ Dziennik Polski, rok XX, nr 171 (6363), s. 3.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Bibliografia
- Aleksander Rafałowski: ... I spoza palety, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1970
- Jerzy Malinowski (red.): Archiwum sztuki polskiej XX wieku t. 1, Neriton, Warszawa, ISBN 83-89729-61-X
- Biografia. webart.omikron.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-02)].
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej