Aleksander Rothert

Aleksander Rothert

Aleksander Rothert (ur. 13 sierpnia 1870 w Pilicy, zm. 4 marca 1937) – polski inżynier mechanik i elektryk.

Był synem Gustawa Adolfa i Anieli ze Strońskich. Ukończył szkołę średnią w Rydze w 1888, Wydział Mechaniczny Politechniki tamże w 1893 r. Był filistrem Korporacji Akademickiej Welecja. Następnie uzyskał dyplom inżyniera elektryka na politechnice w Darmstadt (1894).

W latach 1894-1904 pracował w szeregu przedsiębiorstw elektrycznych we Frankfurcie nad Menem, Nancy, Leodium, Moskwie, Alloa (Szkocja) oraz w 1908 w USA. Od 1908 profesor elektrotechniki konstruktywnej Politechniki Lwowskiej. Od 1915 dyrektor fabryk w Petersburgu, Charkowie, Łodzi i Warszawie. Wykładał naukę organizacji na Wyższym Studium Handlowym w Krakowie i od 1929 r. w Szkole Głównej Handlowej. Członek Elekrotechnisches Verein w Berlinie. Doktor honoris causa nauk technicznych Politechniki Warszawskiej od 1924 r.[1].

Opublikował m.in.:

  • Beitrag zu Theorie der asynchronen Drehfeldmotoren (1895)
  • Praktische Vorausbestimmung der Drehstrommotorendiagramme (1898)
  • Sollen Dynamos als Schwungraede dienen? (1901)
  • Moderne Motorenfabrikationen (1908)
  • Der moderne Geist in der Maschinenfabrik (1909)
  • A new type of direct current machine (1922)
  • Kalkulacja kosztów własnych w przemyśle (1922)
  • Nowy system oceny systemów płac (1932),

a także liczne artykuły ogłoszone w czasopismach fachowych.

Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ulicy Młynarskiej (aleja 5, grób 4)[2].

Przypisy

  1. ↑ Doktorzy honoris causa PW. pw.edu.pl. [dostęp 2011-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 stycznia 2012)].
  2. ↑ śp. Aleksander Rothert

Bibliografia

  • Czy wiesz kto to jest? pod red. S. Łozy. Warszawa 1938

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Aleksander Rothert.jpg
Aleksander Rothert (ur. 13 sierpnia 1870 w Pilicy, zm. 4 marca 1937) – polski inżynier mechanik i elektryk