Aleksander Stanisław Potocki

Aleksander Stanisław Potocki
Ilustracja

Pilawa
Rodzina

Potoccy herbu Pilawa

Data i miejsce urodzenia

15.05.1778
Warszawa

Data i miejsce śmierci

26.03.1845
Warszawa

Ojciec

Stanisław Kostka Potocki

Matka

Aleksandra Lubomirska

Żona

Anna Tyszkiewicz
Izabella Mostowska
Aleksandra Stokowska

Dzieci

z Anną Tyszkiewicz:
August Potocki
Natalia Potocka
Maurycy Eustachy Potocki
z Izabellą Mostowską:
Stanisław Potocki (zm. 1887)

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Księstwo Warszawskie) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler/Dama Honoru i Dewocji

Aleksander Stanisław Potocki herbu Pilawa (ur. 15 maja 1778 w Wilanowie, zm. 26 marca 1845 w Warszawie) – hrabia, wielki koniuszy dworu królewskiego Mikołaja I Romanowa w 1830 roku, dziedzic m.in. dóbr wilanowskich, szambelan cesarza Napoleona Bonaparte, Wielki Koniuszy Dworu Króla Jegomości w Warszawie w 1811 roku[1].

W 1809 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[2]. Od 1829 r. kawaler Orderu Orła Białego. Urzędnik[3] francuskiej Legii Honorowej[4].

Życiorys

W 1802 został kawalerem maltańskim. Od 1805 mieszkał wraz z żoną w dobrach wilanowskich w Bażantarni, nazwanej w 1807 na cześć swojej córki Natalii – Natolinem (posiadłość kilkukrotnie przebudowywana przez Piotra Aignera, a po rozwodzie z pierwszą żoną w latach 1821–1845 pod nadzorem Henryka Marconiego).

Szambelan cesarza Napoleona Bonaparte, w 1812 został członkiem utworzonej przez niego Komisji Rządu Tymczasowego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Od 1824 senator-kasztelan Królestwa Polskiego. 24 maja 1829 odznaczony Orderem Orła Białego. Nie brał udziału w powstaniu listopadowym, ani w obradach sejmu powstańczego, za co w 1831 został skreślony z listy senatorów. W latach 1832–1833 i ponownie od 1838 koniuszy dworu cesarza rosyjskiego.

Hrabia cesarstwa francuskiego[5], uznany w Królestwie Kongresowym w 1820[6], a od 12 kwietnia 1843 także w Rosji[5].

Rodzina

Urodził się w Warszawie, jako syn Stanisława Kostki Potockiego i jego żony Aleksandry Lubomirskiej. 15 maja 1805 r. zawarł w Wilnie związek małżeński z Anną Tyszkiewicz (z którego urodzili się August Potocki (1806), Natalia Potocka (1810) i Maurycy Eustachy Potocki (1812)), zakończony rozwodem w (przed 1821). W roku 1823 zawarł małżeństwo z Izabellą Mostowską, z którego urodził się Stanisław Potocki (1824). W niejasnych okolicznościach doszło do rozstania, rozwód nastąpił w 1829 r. Pod koniec życia związał się z wdową, Aleksandrą Stokowską, która jednak nie została jego żoną[7].

Inne informacje

Przypisy

  1. Kalendarzyk Polityczny Chronologiczny i Historyczny na rok pański 1811 z Magistraturami Kraiowemi, Warszawa 1811, s. 99.
  2. Zbigniew Dunin-Wilczyński, "Order Św. Stanisława", Warszawa 2006 s. 217.
  3. tak w polszczyźnie XIX wieku nazywano klasę oficerską (fr. Officier dosłownie urzędnik) tego orderu
  4. "Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada", Warszawa 1830, s. 5.
  5. a b Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 754.
  6. Kuryer Litewski, nr 130, 29 października 1820 roku, [b.n.s.]
  7. Polski Słownik Biograficzny, t. 27, s. 759.
  8. Wojciech Fijałkowski: Wilanów. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 103.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

RUS Order św. Stanisława (baretka).svg
Baretka Orderu św. Stanisława.
SMOM-gc.svg
Autor: Arturolorioli, Licencja: CC BY-SA 3.0
Order of Malta ribbon (Knight of Honour and Devotion)
POL COA Pogoń Litewska Książęca.svg
Autor: Ta grafika została stworzona za pomocą Adobe Photoshop przez Guccee (Guccee)., Licencja: CC BY-SA 4.0
Herb Pogoń Litewska