Aleksander Szekal

Aleksander Szekal

Aleksander Szekal (17 marca 2010)
porucznik
Data i miejsce urodzenia	8 października 1905 Kamienska Sloboda
Data i miejsce śmierci	20 lipca 2011 Iwieniec
Przebieg służby
Lata służby	1926-1945
Siły zbrojne	Korpus Ochrony Pogranicza Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	3 Dywizja Karpacka
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa, (kampania włoska: bitwa o Monte Cassino)
Odznaczenia

Aleksander Szekal (ur. 15 grudnia 1905 w Kamienskiej Slobodzie w guberni mińskiej, zm. 20 lipca 2011 w Iwieńcu) – porucznik Wojska Polskiego, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych, uczestnik walk na froncie zachodnim podczas II wojny światowej, uznawany za najdłużej żyjącego żołnierza Wojska Polskiego.

Życiorys

Jego rodzina trudniła się wyrębem lasu i obrabianiem drewna. Ukończył Szkołę Podchorążych w Nowowilejce. Od 1926 służył w kawalerii Korpusu Ochrony Pogranicza. Po wybuchu II wojny światowej 1939 brał udział w kampanii wrześniowej. Po agresji ZSRR na Polskę trafił z oddziałem na Litwę, po czym powrócił do domu. W 1940 został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD pod zarzutem tworzenia partyzantki polskiej. Osadzony w Stołpcach i Baranowiczach, następnie skazany na karę 8 lat zesłania na Kołymie. Przebywał w obozie we Władywostoku. Po ataku Niemiec na ZSRR i podpisaniu układu Sikorski-Majski zgłosił się do formowanej armii polskiej gen. W. Andersa. W 1942 został przydzielony do 2 kompanii 3 Dywizji Strzelców Karpackich, służył jako kierowca ciężarówek. Odbył szlak wojenny przez Iran, Irak, Palestynę i Egipt, do Włoch. W maju 1944 brał udział w bitwie o Monte Cassino. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Londynie. Pracował w zakładzie eternitu.

W 1998 postanowił wrócić w rodzinne strony, zamieszkując w Iwieńcu na Białorusi. Miał żonę Ewelinę, która po wojnie pozostała w rodzinnych stronach (zm. 2002).

W 2010 powstał film dokumentalny pt. Aleksander Szekal – najstarszy żołnierz II wojny światowej^[1].

Aleksander Szekal pod koniec życia przeniósł się do Mińska. Zmarł w lipcu 2011 w Iwieńcu i został pochowany na miejscowym cmentarzu przy kościele św. Aleksego.

Odznaczenia i medale

• Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino
• 1939–1945 Star
• Italy Star
• Medal „Pro Memoria”

Przypisy

Bibliografia

• „Przechodniu powiedz Polsce, żeśmy polegli wierni w jej służbie” – 70 lat temu Polacy zdobyli Monte Cassino. Chwała bohaterom!. znadniemna.pl. [dostęp 2014-12-11].
• Białoruś: zmarł uczestnik bitwy o Monte Cassino. onet.pl, 21 lipca 2011. [dostęp 2014-12-11].
• Chwała bohaterom Monte Cassino!. „Głos znad Niemna”, s. 6, Nr 5 (94) z maja 2014. Związek Polaków na Białorusi.