Aleksander Szymański (1912–1944)

Aleksander Szymański
Bogdan
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia1912
Trzydnik
Data i miejsce śmierci22 czerwca 1944
Górecko Kościelne
Przebieg służby
Siły zbrojneOrzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Robotniczo-Chłopska Organizacja Bojowa
Orl.jpg Gwardia Ludowa
Orl.jpg Armia Ludowa
Jednostki3 Batalion GL
1 Brygada AL im. Ziemi Lubelskiej
Stanowiskadowódca kompanii partyzanckiej
Główne wojny i bitwyII wojna światowa
Odznaczenia
Order Krzyża Grunwaldu III klasy

Aleksander Szymański ps. „Bogdan” (ur. 1912 w Trzydniku, zm. 22 czerwca 1944 w rejonie Górecka Kościelnego) – oficer Gwardii Ludowej i Armii Ludowej.

Życiorys

Przed wojną działacz Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici”. Jako podoficer walczył w wojnie obronnej 1939. Od października 1941 działacz RChOB. Od kwietnia 1942 organizował komórki PPR i placówki GL w rejonie Trzydnika.

Wiosną 1943 rozpoczął działalność partyzancką jako szef sztabu w oddziale partyzanckim por. Władysława Skrzypka ps. "Grzybowski". W sierpniu objął dowództwo nad 30-osobowym oddziałem zwiadowczym. We wrześniu wszedł w skład 3 Batalionu GL gdzie Szymański został zastępcą dowódcy a w grudniu dowódcą. W lutym 1944 awansowany na porucznika i mianowany dowódcą 2 batalionu 1 Brygady AL im. Ziemi Lubelskiej (wskutek zmian strukturalnych w maju "Bogdan" został dowódcą kompanii sztabowej brygady). Brał udział w bitwie z Niemcami w Puszczy Solskiej i lasach janowskich w czerwcu 1944 gdzie się wyróżnił.

22 czerwca w rejonie Górecka Kościelnego kompania sztabowa 1 Brygady AL została okrążona przez wojska niemieckie. W czasie walk śmiertelnie ranna została sanitariuszka Henryka Wysodzka ps. "Niusia", ukochana dowódcy por. Aleksandra Szymańskiego ps. "Bogdan". Dziewczyna zmarła na jego rękach. "Bogdan" w akcie rozpaczy dobył leżącej obok zabitego partyzanta rusznicy i zniszczył niemiecki samochód pancerny, sam jednak został ranny w brzuch. Rozkazał pozostałym podkomendnym przebicie się z okrążenia, sam ranny popełnił samobójstwo[1].

W latach 1966–1986 imię Aleksandra Szymańskiego nosił Lubelski Pułk Obrony Terytorialnej[2].

Odznaczenia

  • Order Krzyża Grunwaldu III klasy - 1944; za osobistą odwagę oraz działalność wykazaną w walkach z Niemcami i reakcją (przedstawiony do odznaczenia w wydanym w czerwcu 1944 raporcie mjr Jana Wyderkowskiego ps. "Grab" do Dowództwa Głównego AL)[3].

Awanse

Przypisy

  1. Z walk GL-AL na Lubelszczyźnie » Instytut Stanisława Brzozowskiego, instytut-brzozowskiego.pl [dostęp 2017-12-01] (pol.).
  2. Rozkaz Ministra Obrony Narodowej Nr 11/MON z dnia 13 kwietnia 1966 roku w sprawie nadania Lubelskiemu Pułkowi OT imienia Aleksandra Szymańskiego.
  3. Edward Gronczewski, Wspomnienia "Przepiórki", str. 137

Bibliografia

  • Mała encyklopedia wojskowa t. 3, Warszawa 1971.
  • Józef Bolesław Garas, Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942-1945, Warszawa 1971.

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Orl.jpg
Autor: Marek Ruszczyc, Licencja: CC BY-SA 4.0
Orzełek Gwardii i Armii Ludowej
POL Order Krzyża Grunwaldu 3 Klasy BAR.svg
Baretka: Order Krzyża Grunwaldu III klasy
PL Epolet por.svg
Naramiennik porucznika Wojska Polskiego (1919-39).