Aleksander Szymański (szachista)
Państwo | |
---|---|
Data urodzenia | |
Tytuł szachowy |
Aleksander Szymański (ur. 24 stycznia 1933) – polski szachista, z zawodu fizyk.
Kariera szachowa
W latach 1952 i 1953 dwukrotnie wystąpił w finałach mistrzostw Polski. Największy sukces odniósł w swoim debiucie, zdobywając w Katowicach brązowy medal mistrzostw kraju. Rok później, w mistrzostwach rozegranych w Krakowie, zajął XIII miejsce. Dwukrotnie reprezentował barwy Polski na akademickich mistrzostwach świata, w latach 1955 (w Lyonie) oraz 1956 (w Uppsali)[1].
W 1957 r. był współautorem (obok Władysława Litmanowicza) książki pt. Reflektorem po szachownicach świata.
Według retrospektywnego systemu Chessmetrics, najwyżej sklasyfikowany był w listopadzie 1953 r., zajmował wówczas 200. miejsce na świecie[2].
Przypisy
Bibliografia
- W.Litmanowicz, J.Giżycki, "Szachy od A do Z", tom II, Warszawa 1987, str. 1207
Linki zewnętrzne
- Aleksander Szymański – wybrane partie szachowe (ang.)