Aleksander Wasilewski (pułkownik)

Aleksander Wasilewski
pułkownik kawalerii pułkownik kawalerii
Data urodzenia27 października 1878
Data śmierci1924
Przebieg służby
Lata służbydo 1928
Siły zbrojneLesser Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Jednostki7 Pułk Strzelców Konnych
8 Pułk Strzelców Konnych
3 Pułk Strzelców Konnych
Stanowiskazastępca dowódcy pułku
dowódca pułku kawalerii
zastępca dowódcy pułku
Główne wojny i bitwyI wojna światowa

Aleksander Wasilewski[1] (ur. 27 października 1878, zm. ?) - pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Przebieg służby

Aleksander Wasilewski urodził się 27 października 1878 roku. Był absolwentem Szkoły Oficerów Kawalerii w Petersburgu. W latach 1896–1918 pełnił służbę w rosyjskim 7 Pułku Dragonów Kinburskich[2]. 25 listopada 1920 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika. 4 grudnia 1920 roku został przydzielony do 7 pułku strzelców konnych wielkopolskich na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[3][4]. 29 września 1921 roku został mianowany dowódcą 8 pułku strzelców konnych stacjonującego początkowo we Włocławku, a od 1922 roku w Chełmnie[5][6]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów jazdy[7], a 31 marca 1924 roku awansował na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów jazdy[8]. 17 lipca 1925 roku otrzymał przeniesienie 3 pułku strzelców konnych w Wołkowysku na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[9]. 11 czerwca 1927 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr III[10]. 23 grudnia 1927 roku został przydzielony na stanowisko Rejonowego Inspektora Koni w Stanisławowie[11]. Z dniem 30 listopada 1928 roku został przeniesiony w stan spoczynku[12]. W 1928 roku mieszkał w Chełmnie[13]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr III. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[14].

Przypisy

  1. Aleksander Wasilewski w ewidencji wojskowej figurował jako Aleksander I Wasilewski w celu odróżnienia od czterech innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko, a mianowicie: Aleksander II Wasilewski urodzony 1 marca 1878 roku, kapitan rezerwy lekarz, 2 Batalion Sanitarny w Lublinie, Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1136, 1223, Aleksander III Wasilewski urodzony 26 lutego 1884 roku, kapitan rezerwy podlekarz, 2 Batalion Sanitarny w Lublinie, Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1138, 1233, Aleksander IV Wasilewski urodzony 19 lipca 1896 roku, porucznik rezerwy saperów, 9 Pułk Saperów w Brześciu, Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 891, 919, Aleksander V Wasilewski urodzony 12 grudnia 1897 roku, porucznik rezerwy saperów, 10 Pułk Saperów w Przemyślu, Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 893, 920.
  2. Zbigniew Gnat-Wieteska, Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. 8 Pułk Strzelców Konnych, Warszawa 1991, s. 8.
  3. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 49 z 22 grudnia 1920 roku, poz. 1151, 1161.
  4. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 274, 934.
  5. Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 668, 675.
  6. Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 593, 597.
  7. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 154.
  8. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 166.
  9. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 74 z 17 lipca 1925 roku, s. 388.
  10. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 16 z 11 czerwca 1927 roku, s. 162.
  11. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 23 grudnia 1927 roku, s. 367.
  12. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 21.
  13. Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 888.
  14. Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 335, 892.

Bibliografia

  • Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
  • Roczniki Oficerskie 1923, 1924 i 1928.

Media użyte na tej stronie

PL Epolet plk.svg
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP