Aleksander Zamenhof

Aleksander Zamenhof
Александр Маркович Заменгоф
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 października?/ 12 listopada 1877
Warszawa

Data i miejsce śmierci

18 lipca?/ 31 lipca 1916
Dyneburg

Zawód, zajęcie

lekarz, esperantysta

Rodzice

Markus i Rozalia Zamenhof

Krewni i powinowaci

Ludwik, Fejgla, Gitla, Sora Dwora, Feliks, Hersz, Henryk, Mina, Leon i Ida (rodzeństwo)

Odznaczenia
Order Świętego Włodzimierza IV stopnia z mieczami
Od lewej: Aleksander, Leon, Klara, Ludwik i Feliks Zamenhof w czasie Światowego Kongresu Esperantystów w Dreźnie, 1908

Aleksander Markowicz Zamenhof (ros. Александр Маркович Заменгоф, esperanto Aleksandro Zamenhof; ur. 31 października?/ 12 listopada 1877 w Warszawie, zm. 18 lipca?/ 31 lipca 1916 w Dyneburgu[1]) – żydowski lekarz i esperantysta, pułkownik Armii Rosyjskiej[2].

Urodził się jako najmłodszy syn Markusa Zamenhofa i, podobnie jak pozostali bracia, wybrał karierę medyczną. W 1902 ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Warszawskim[3]. Po wybuchu wojny rosyjsko-japońskiej w 1904 został zmobilizowany i wysłany na Daleki Wschód. Służył w Port Arthur przez cały okres jego oblężenia, a swoje przeżycia opisał w El Taglibro de Sieĝito en Port-Arturo (Z Dziennika Oblężonego w Port-Arthur) na łamach The British Esperantist[4]. Za służbę lekarza wojskowego w 25. Wschodnio-Syberyjskim Pułku Strzelców został odznaczony Orderem Świętego Włodzimierza IV stopnia z mieczami[5]. Był jeńcem w niewoli japońskiej, następnie kilka lat pracował w kopalniach złota nad Amurem. Po powrocie do Warszawy praktykował jako lekarz.

Aleksandra Zamenhofa interesowała kwestia rozwiązania problemu żydowskiego poprzez założenie państwa poza Palestyną. Porzuciwszy karierę lekarską wyjechał do Brazylii, gdzie w Espírito Santo próbował założyć żydowską kolonię rolniczą[1][6]. Do Europy powrócił latem 1914 roku. Wybuch pierwszej wojny światowej zastał go w Amsterdamie, z którego musiał wracać do Warszawy przez Wielką Brytanię i Skandynawię. W kraju znów został powołany do czynnej służby w Cesarskiej Armii Rosyjskiej, w której służył dwa lata. Zginął (według niektórych źródeł – popełnił samobójstwo[6]) w Dyneburgu[1].

Aleksander Zamenhof był aktywnym adeptem języka esperanto zainicjowanego przez jego starszego brata Ludwika. Pod pseudonimem AZO pisał do czasopism esperanckich, współpracował z Internacia Medicina Revuo (Międzynarodowym Przeglądem Medycznym)[2] i uczestniczył w Światowych Kongresach Esperantystów.

Przypisy

  1. ↑ a b c Kuryer Lwowski, 28.09.1916
  2. ↑ a b Aleksander Zamenhof w Encyklopedii Esperanta
  3. ↑ Language and medicine in the Zamenhof family, Acta Med Hist Adriat. 2010;8(2):287-92.
  4. ↑ The British Esperantist, 1914
  5. ↑ ВЫСОЧАЙШІЙ ПРИКАЗЪ ПО ВОЕННОМУ ВѢДОМСТВУ. О чинахъ гражданскихъ: 12-го сентября 1905 года, No 39
  6. ↑ a b Aleksandr Korżenkow: Homarano. La vivo, verkoj kaj ideoj de d-ro L.L. Zamenhof. Sezonoj, Litova Esperanto-Asocio, 2011, s. 283

Media użyte na tej stronie

RUS Imperial Order of Saint Vladimir ribbon.svg
Ribbon bar of the Imperial Order of Saint Vladimir. The Russian Empire.
UK 1908 Zamenhof kaj edzino kun la tri fratoj Aleksandro Henriko kaj Leono.jpg
UK 1908. Zamenhof kaj edzino kun la tri fratoj Aleksandro Henriko kaj Leono
Aleksandro Zamenhof.jpg
Aleksander Zamenhof (1877-1916), brat Ludwika Zamenhofa