Aleksandr Łoktajew

Aleksandr Łoktajew

Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1994 Bałakowo
Informacje klubowe
Klub	liga polska PSŻ Poznań liga duńska: Region Varde Speedway
Kariera seniorska
Lata Klub Liga rosyjska 2009 Turbina Bałakowo 2013–2015 Mega Łada Togliatti Liga ukraińska 2009–2010 Szachter Czernowograd Liga duńska 2010–2013 Holstebro Speedway Klub 2016 Holstebro Speedway Klub 2022– Region Varde Speedway Liga polska 2010–2016 Falubaz Zielona Góra 2011 RKM Rybnik (wypożyczenie) 2013 Polonia Bydgoszcz (wypożyczenie) 2017–2018 Orzeł Łódź 2019 TŻ Ostrovia 2020–2021 Orzeł Łódź 2022– PSŻ Poznań Liga szwedzka 2012 Örnarna Mariestad 2013 Hammarby IF 2014 Dackarna Målilla 2017 Lejonen Speedway 2019 Masarna Avesta 2021 Eskilstuna Smederna 2022 Vetlanda Speedway Liga niemiecka 2012 MSC Diedenbergen 2013 ST Wolfslake
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja 2011–2013 Ukraina 2014 Rosja 2015– Ukraina
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Ukraina Mistrzostwa świata juniorów brąz 2011 drużynowo Mistrzostwa Europy juniorów brąz 2012 drużynowo Mistrzostwa Europy Par złoto 2012 drużynowo brąz 2013 drużynowo

Aleksandr Dmitrijewicz Łoktajew, ros. Александр Дмитриевич Локтаев, ukr. Ołeksandr Dmytrowycz Łoktajew, Олександр Дмитрович Локтаєв (ur. 10 stycznia 1994 w Bałakowie) – rosyjski i ukraiński żużlowiec. Od 2011 roku reprezentował Ukrainę. W roku 2014 startował dla Rosji, natomiast w 2015 roku powrócił do jazdy dla Ukrainy. Brązowy medalista drużynowych mistrzostw świata juniorów oraz drużynowych mistrzostw Europy juniorów. Trzykrotny indywidualny mistrz Ukrainy. Wielokrotny reprezentant Ukrainy w eliminacjach drużynowych mistrzostw świata. Pierwszy ukraiński żużlowiec, który startował w Grand Prix na żużlu^[1].

Kariera

We wczesnych latach kariery, Łoktajew odnosił dobre wyniki w wielu turniejach. Jest dwukrotnym medalistą indywidualnych mistrzostw Rosji młodzików: złotym (2006) oraz srebrnym (2007),a także dwukrotnym złotym medalistą drużynowych mistrzostw Rosji młodzików (2005, 2006).

W 2008, w wieku zaledwie 14 lat, pierwszy raz w karierze został indywidualnym mistrzem Ukrainy^[2]. W 2009 zdobył srebrny medal indywidualnych mistrzostw Rosji juniorów oraz brązowy medal indywidualnych mistrzostw Ukrainy juniorów. Sezon 2009 był jego pierwszym w profesjonalnych rozgrywkach ligowych. Miał podpisane kontrakty w ligach rosyjskiej (Turbina Bałakowo) oraz ukraińskiej (Szachter Czerwonogród). W obu drużynach wywalczył drużynowe mistrzostwo kraju.

Potencjał młodego zawodnika dostrzegł również ekstraligowy Falubaz Zielona Góra, kontraktując go na sezon 2010. W swoim debiutanckim sezonie w polskiej lidze wystartował w 15 meczach, w 35 wyścigach, w których zdobył łącznie 25 punktów i cztery bonusy, a jego średnia biegowa wyniosła 0,829^[3].Najlepszy występ zaliczył w drugiej kolejce w meczu przeciwko Włókniarzowi Częstochowa, gdzie zdobył 7 punktów z bonusem (3,2*,2,0,0)^[4]. Rok później został wypożyczony do RKMu Rybnik. 3 września 2011 z reprezentacją Ukrainy zdobył brązowy medal drużynowych mistrzostw świata juniorów (Bałakowo 2011).

W sezonie 2012 zdobył kolejne medale reprezentacyjne: brązowy medal drużynowych mistrzostw Europy juniorów 2012 oraz złoto mistrzostw Europy par. Zaliczył wysoki postęp w wynikach względem poprzednich lat – Ligę polską ukończył ze średnią biegową wynoszącą 1,606^[5]. Startował również w indywidualnych mistrzostwach świata juniorów 2012, które ukończył na 11. miejscu. Sezon 2013 spędził na wypożyczeniu w jeżdżącej wówczas w ekstralidze Polonii Bydgoszcz. Startując w jej barwach, ukończył sezon ze średnią biegową 1,671 – najwyższą w dotychczasowej karierze spośród tych, które osiągnął w najwyższej polskiej lidze. 29 czerwca 2013 zdobył brązowy medal mistrzostw Europy par. Z powodu upadku wystartował tylko w dwóch biegach^[6]. W latach 2013–2014 w barwach Mega Łady Togliatti dwukrotnie zdobył Drużynowe mistrzostwo Rosji.

24 lipca 2015 roku wyniki kontroli antydopingowej przeprowadzonej 28 czerwca po meczu z KS Toruń wykazały, że w organizmie Łoktajewa znajdują się pozostałości marihuany^[7][8][9]. Zawodnik dostał zakaz startów przez rok, ponadto musiał zapłacić 5 000 złotych kary^[10].

Do ścigania powrócił w 2016 roku, sezon dokończył w barwach Falubazu. Po jego zakończeniu rozwiązał kontrakt z tą drużyną i przeszedł do Orła Łódź. W barwach łódzkiego klubu jeździł w latach 2017–2018.

W sezonie 2019 był zawodnikiem TŻ Ostrovii oraz Masarny Avesty. W 2020 ponownie podpisał kontarkt z Orłem Łódź

Sezon 2020 był dla Łoktajewa lepszy niż poprzednie. Z Łódzkim Orłem zajął 3. miejsce w I lidze, a sam osiągnął śr. biegową 2,111, ósmą najwyższą w lidze^[11]. Był bardzo bliski awansu do Grand Prix 2021 poprzez turniej Grand Prix Challenge w chorwackim Gorican. Po czterech seriach startów zajmował drugie miejsce za Krzysztofem Kasprzakiem z dorobkiem jedenastu punktów (3,3,3,2). W swoim ostatnim wyścigu Łoktajew zaliczył upadek, za co został z niego wykluczony. W ostatecznym rozrachunku zajął 4. miejsce w turnieju i nie wywalczył awansu do GP (Awans uzyskują zawodnicy z TOP 3)^[12]. Organizatorzy przyznali mu jednak pierwsze miejsce wśród stałych rezerwowych GP 2021, co dało mu realną szansę na zostanie pierwszym ukraińskim żużlowcem w historii cyklu^[13].

Poza Orłem Łódź, w 2021 jeździł również dla Eskilstuny Smederny. 28 sierpnia 2021 roku zadebiutował w Grand Prix, zastępując kontuzjowanego Martina Vaculíka podczas Grand Prix Togliatti^[14]. Ukończył zawody z dorobkiem sześciu punktów (1,1,2,0,2), co dało mu 11. miejsce i 6 punktów do klasyfikacji generalnej^[15]. W tym samym roku zdobył trzecie IM Ukrainy, a z Eskilstuną został drużynowym wicemistrzem Szwecji. Po sezonie 2021 zmienił klub zarówno w Polsce, jak i w Szwecji – Na 2022 podpisał kontrakt z PSŻ Poznań^[16] oraz z Vetlandą Speedway^[17]. Został również zawodnikiem Region Varde Speedway^[18]. Z powodu inwazji Rosji na Ukrainę nie mógł opuścić kraju, w związku z czym nie wystąpił w żadnym meczu^[19].

Starty w Grand Prix (indywidualnych mistrzostwach świata na żużlu)

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix

Sezon 2021 miejsce punkty – – – – – – – 6 – – – 21 6

Statystyki Starty 1 Zwycięstwa 0 Miejsca na podium 0 Finalista 0 Punkty 6

Pozostałe osiągnięcia

Osiągnięcia indywidualne

• Indywidualne Mistrzostwa Świata Juniorów
  • 2011 – 10. miejsce
  • 2012 – 11. miejsce
  • 2015 – 23. miejsce

• Indywidualne Mistrzostwa Europy
  • 2011 – 4. miejsce
  • 2018 – 20. miejsce

• Indywidualne Mistrzostwa Ukrainy
  • 2008 – 1. miejsce
  • 2009 – 5. miejsce
  • 2010 – 2. miejsce
  • 2011 – 2. miejsce
  • 2012 – 1. miejsce
  • 2017 – 4. miejsce
  • 2021 – 1. miejsce

• Młodzieżowe Indywidualne Mistrzostwa Ukrainy
  • 2009 – 3. miejsce
  • 2010 – 4. miejsce

Osiągnięcia drużynowe

• Drużynowe Mistrzostwa Świata Juniorów
  • 2011 – 3. miejsce
  • 2014 – 7. miejsce

• Drużynowe Mistrzostwa Europy Juniorów
  • 2010 – 6. miejsce
  • 2011 – 8. miejsce
  • 2012 – 3. miejsce
  • 2013 – 4. miejsce

• Mistrzostwa Europy Par
  • 2012 – 1. miejsce
  • 2013 – 3. miejsce
  • 2015 – 8. miejsce
  • 2018 – 8. miejsce
  • 2019 – 9. miejsce

• Drużynowe Mistrzostwa Danii
  • srebro: 1 (2011)

• Drużynowe Mistrzostwa Niemiec
  • srebro: 1 (2013)

• Drużynowe Mistrzostwa Polski
  • srebro: 1 (2010)
  • brąz: 1 (2016)

• Drużynowe Mistrzostwa Rosji
  • złoto: 3 (2009, 2013, 2014)
  • brąz: 1 (2015)

• Drużynowe Mistrzostwa Szwecji
  • srebro: 1 (2021)

• Drużynowe Mistrzostwa Ukrainy
  • złoto: 1 (2009)
  • srebro: 1 (2010)

Przypisy

Bibliografia

• SPEEDWAY HISTORY INFO - HISTORIA ŻUŻLA | Aleksandr Łoktajew
• Loktaev, Aleksandr, speedway.com.pl [dostęp 2021-04-17] .
• Historia Speedwaya w Polsce | Aleksandr Łoktajew