Aleksandr Dudakow

Aleksandr Dudakow
Александр Дудаков
generał major lotnictwa generał major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

7 marca 1919
Sogłasowka, obwód penzeński

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 2012
Monino

Przebieg służby
Lata służby

1936–1974

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

front wschodni (II wojna światowa)

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy

Aleksandr Wasiljewicz Dudakow (ros. Александр Васильевич Дудаков, ur. 7 marca 1919 we wsi Sogłasowka w obwodzie penzeńskim, zm. 20 kwietnia 2012 w Monino) – radziecki lotnik wojskowy, generał major, Bohater Związku Radzieckiego (1948).

Życiorys

Skończył niepełną szkołę średnią, mieszkał w Rtiszczewie, od 1936 służył w Armii Czerwonej, w 1938 ukończył wojskową lotniczą szkołę pilotów w Engelsie i otrzymał stopień porucznika i został instruktorem. Od 1942 należał do WKP(b), w 1942 został skierowany do formowanej 222 Lotniczej Dywizji Dalekiego Zasięgu, latał na bombowcu North American B-25 Mitchell, w sierpniu 1942 został przeniesiony do 125 pułku bombowego (w marcu 1943 przemianowanego na 15 gwardyjski pułk bombowy), swój pierwszy lot bojowy wykonał 15 września 1942. Od sierpnia 1942 do kwietnia 1943 w składzie pułku uczestniczył w operacjach Frontu Zachodniego, Kalinińskiego, Stalingradzkiego i Briańskiego, bombardując wojska i skupiska techniki wroga na stacjach i węzłach kolejowych w Homlu, Wiaźmy, Witebska, Orszy, Smoleńska i Briańska, lotnictwo na lotniskach w Kursku, Smoleńsku, Sieszczy, Witebsku i innych miastach. Od października 1942 wykonywał zadania prowadzenia grup samolotów, 6 listopada 1942 otrzymał stopień starszego porucznika, prowadził m.in. nalot na węzeł kolejowy Witebska, gdzie bombowce zniszczyły 24 parowozy i ok. 500 wagonów, w lipcu 1943 został zastępcą dowódcy eskadry, 9 października 1943 brał udział w nalocie na linię kolejową Mozyrz-Homel, niszcząc dwa pociągi. W latach 1943-1944 wraz z załogą przeprowadził wiele nalotów na Konstancę, Pragę, Wrocław, Gdańsk, Budapeszt i Warszawę, w lutym 1944 przewodził na lotom na Helsinki, w kwietniu 1944 czterokrotnie bombardował pozycje wroga podczas wyzwalania Sewastopola. W czerwcu 1944 został dowódcą 1 eskadry w stopniu kapitana, 27 lipca 1944 otrzymał stopień majora, wojnę zakończył bombardowaniami Wrocławia, Świnoujścia i Berlina. Do maja 1945 wykonał 215 lotów bojowych z bombardowaniami obiektów na głębokich tyłach wroga w Berlinie, Budapeszcie, Warszawie, Królewcu i innych miastach. Do 1949 dowodził eskadrą, w 1952 ukończył Akademię Wojskowo-Powietrzną w Monino i został dowódcą 208 pułku lotniczego, później studiował w Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego, następnie dowodził 22 Dywizją Lotniczą Dalekiego Zasięgu w Bobrujsku, w 1965 otrzymał stopień generała majora lotnictwa. Wykładał w Akademii Wojskowo-Powietrznej im. Gagarina, w 1974 zakończył służbę wojskową.

Odznaczenia

I medale.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of the Soviet Air Force 2.svg
Flag of the Soviet Air Force
Золотая Звезда Героя Советского Союза.svg
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
SU Order of the Red Banner ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
POL Order Wojny Ojczyźnianej 1kl BAR.svg
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
SU Order of the Red Star ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Star‎. The Soviet Union (USSR).
CCCP air-force Rank general-major infobox.svg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Rank insignia of the Soviet Army (1955-1991), here "Major general“ (OF6) Air Force – shoulder strap service – and dress uniform.