Aleksandr Gauk
| Imię i nazwisko | Aleksandr Wasiljewicz Gauk |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
 | |
Aleksandr Wasiljewicz Gauk (ros. Алекса́ндр Васи́льевич Га́ук; ur. 3 sierpnia?/ 15 sierpnia 1893 w Odessie, zm. 30 marca 1963 w Moskwie[1][2][3]) – radziecki kompozytor, dyrygent i pedagog.
Życiorys
Ukończył Konserwatorium Petersburskie (1917), gdzie jego nauczycielami byli Nikołaj Czeriepnin (dyrygentura) oraz Jāzeps Vītols i Wasilij Kałafati (kompozycja)[2]. W latach 1920–1931 był dyrygentem Teatru Opery i Baletu w Leningradzie[1][2]. Był pierwszym dyrygentem Filharmonii Leningradzkiej (1930–1934) i Państwowej Orkiestry Symfonicznej ZSRR w Moskwie (1935–1941)[2][3]. Od 1953 do 1962 roku był dyrygentem i kierownikiem artystycznym Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Wszechzwiązkowego Radia[1][2]. Dokonał prawykonań wielu utworów Szostakowicza, Miaskowskiego, Chaczaturiana i Szaporina[1]. W 1954 roku otrzymał tytuł Ludowego Artysty RFSRR[1]. Był wykładowcą konserwatoriów w Leningradzie (1927–1933 i 1946–1948), Tbilisi (1941–1943) i Moskwie (1939–1963)[1][2][3]. Do jego uczniów należeli Jewgienij Mrawinski, Aleksandr Mielik-Paszajew, Konstantin Simieonow i Jewgienij Swietłanow[1][2][3].
Skomponował m.in. symfonię, koncert na harfę, koncert fortepianowy, pieśni[2]. Dokonał orkiestracji opery Modesta Musorgskiego Ożenek[1]. Na podstawie zachowanych głosów orkiestrowych zrekonstruował I Symfonię Rachmaninowa[1][2][3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 245. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1235. ISBN 0-02-865527-3.
- ↑ a b c d e Daniel Jaffé: Historical Dictionary of Russian Music. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 138. ISBN 978-0-8108-5311-9.
Media użyte na tej stronie
Знак «Народный артист РСФСР»