Aleksandr Komarowski

Aleksandr Komarowski

Александр Николаевич Комаровский

generał armii
Data i miejsce urodzenia	20 maja 1906 Petersburg, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	19 listopada 1973 Moskwa, ZSRR
Przebieg służby
Lata służby	1938–1972
Siły zbrojne	Armia Czerwona Armia Radziecka
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Aleksandr Nikołajewicz Komarowski (ros. Александр Николаевич Комаровский, ur. 7 maja^?/ 20 maja 1906 w Petersburgu, zm. 19 listopada 1973 w Moskwie) – radziecki generał armii, Bohater Pracy Socjalistycznej (1949).

Życiorys

W 1928 ukończył Moskiewski Instytut Inżynierów Transportu, pracował na stanowiskach inżynieryjno-technicznych w moskiewskich instytucjach budowlanych, a od listopada 1931 w OGPU m.in. jako szef sektora, zastępca szefa działu technicznego i zastępca szefa prac jednego z rejonów budowy kanału imienia Moskwy, w maju 1936 został szefem centralnego rejonu budowy tego kanału. Od końca 1938 do maja 1939 był zastępcą ludowego komisarza floty wojskowo-morskiej ZSRR, potem zastępcą ludowego komisarza floty wojskowo-morskiej ZSRR ds. budownictwa, jednocześnie od 1939 należał do WKP(b), od sierpnia do listopada 1941 pracował w Głównym Zarządzie Prac Obronnych NKWD ZSRR jako szef jednego z zarządów. W listopadzie 1941 został dowódcą 5 Armii Saperów i zastępcą szefa Głównego Zarządu Prac Obronnych Ludowego Komisariatu Obrony ZSRR, na tym stanowisku organizował budowę linii obronnych na Froncie Południowym i Południowo-Zachodnim oraz pod Stalingradem, od stycznia 1942 do 1943 był szefem "Bakałstroja" NKWD ZSRR, a później szefem Zarządu Budowy Zakaukaskiego Zakładu Metalurgicznego. Od maja 1944 do 1951 i ponownie 1952-1953 był szefem Głównego Zarządu Poprawczych Obozów Pracy Budownictwa Przemysłowego NKWD/MWD ZSRR, 1953-1963 stał na czele "Gławpromstroja" MWD ZSRR, jednocześnie od 1955 był szefem "Gławpromstroja" Ministerstwa Budowy Maszyn Średnich w randze wiceministra. W latach 1945-1963 kierował projektowaniem i budową obiektów przemysłu atomowego, wniósł również wkład w budowę centrów naukowych ZSRR, w 1956 otrzymał tytuł doktora nauk technicznych, a w 1958 profesora, 1958-1973 kierował katedrą w Moskiewskim Instytucie Inżynieryjno-Budowlanym im. Kujbyszewa. Był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 8 kadencji. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Awanse

• generał major służby inżynieryjno-technicznej (22 lutego 1943)
• generał porucznik służby inżynieryjno-technicznej (22 lutego 1963)
• generał pułkownik służby inżynieryjno-technicznej (16 czerwca 1965)
• generał armii (2 listopada 1972)

Odznaczenia i nagrody

• Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (29 października 1949)
• Order Lenina (siedmiokrotnie)
• Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie)
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
• Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie)
• Nagroda Stalinowska (1951)
• Nagroda Leninowska (1968)

Oraz medale ZSRR i odznaczenia zagraniczne.

Bibliografia

• http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=9040 (ros.)