Aleksandr Komarowski
 generał armii | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
          | |
Aleksandr Nikołajewicz Komarowski (ros. Александр Николаевич Комаровский, ur. 7 maja?/ 20 maja 1906 w Petersburgu, zm. 19 listopada 1973 w Moskwie) – radziecki generał armii, Bohater Pracy Socjalistycznej (1949).
Życiorys
W 1928 ukończył Moskiewski Instytut Inżynierów Transportu, pracował na stanowiskach inżynieryjno-technicznych w moskiewskich instytucjach budowlanych, a od listopada 1931 w OGPU m.in. jako szef sektora, zastępca szefa działu technicznego i zastępca szefa prac jednego z rejonów budowy kanału imienia Moskwy, w maju 1936 został szefem centralnego rejonu budowy tego kanału. Od końca 1938 do maja 1939 był zastępcą ludowego komisarza floty wojskowo-morskiej ZSRR, potem zastępcą ludowego komisarza floty wojskowo-morskiej ZSRR ds. budownictwa, jednocześnie od 1939 należał do WKP(b), od sierpnia do listopada 1941 pracował w Głównym Zarządzie Prac Obronnych NKWD ZSRR jako szef jednego z zarządów. W listopadzie 1941 został dowódcą 5 Armii Saperów i zastępcą szefa Głównego Zarządu Prac Obronnych Ludowego Komisariatu Obrony ZSRR, na tym stanowisku organizował budowę linii obronnych na Froncie Południowym i Południowo-Zachodnim oraz pod Stalingradem, od stycznia 1942 do 1943 był szefem "Bakałstroja" NKWD ZSRR, a później szefem Zarządu Budowy Zakaukaskiego Zakładu Metalurgicznego. Od maja 1944 do 1951 i ponownie 1952-1953 był szefem Głównego Zarządu Poprawczych Obozów Pracy Budownictwa Przemysłowego NKWD/MWD ZSRR, 1953-1963 stał na czele "Gławpromstroja" MWD ZSRR, jednocześnie od 1955 był szefem "Gławpromstroja" Ministerstwa Budowy Maszyn Średnich w randze wiceministra. W latach 1945-1963 kierował projektowaniem i budową obiektów przemysłu atomowego, wniósł również wkład w budowę centrów naukowych ZSRR, w 1956 otrzymał tytuł doktora nauk technicznych, a w 1958 profesora, 1958-1973 kierował katedrą w Moskiewskim Instytucie Inżynieryjno-Budowlanym im. Kujbyszewa. Był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 8 kadencji. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.
Awanse
- generał major służby inżynieryjno-technicznej (22 lutego 1943)
- generał porucznik służby inżynieryjno-technicznej (22 lutego 1963)
- generał pułkownik służby inżynieryjno-technicznej (16 czerwca 1965)
- generał armii (2 listopada 1972)
Odznaczenia i nagrody
- Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (29 października 1949)
- Order Lenina (siedmiokrotnie)
- Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
- Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie)
- Nagroda Stalinowska (1951)
- Nagroda Leninowska (1968)
Oraz medale ZSRR i odznaczenia zagraniczne.
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
A red star and a hammer and sickle with golden border and red rims.
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Soviet Medal For Combat Service Ribbon.
Baretka: Order Suche Batora – Mongolia.
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soсialist Labor of the Soviet Union”
Stalin Prize Medal
Autor:
- Rank_insignia_of_генералиссимус_Советского_Союза.svg: F l a n k e r
- derivative work: Mboro (talk)
Rank insignia of the USSR Armed Forces/ Soviet Army in general, here Army general (OF-9) – shoulder strap dress uniform since 1974-1991.