Aleksandr Wołkow (zawodnik MMA)

Aleksandr Wołkow
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Aleksandr Jewgienjewicz Wołkow

Pseudonim

Drago

Data i miejsce urodzenia

24 października 1988
Moskwa

Obywatelstwo

ZSRR (1988-1991)
Rosja (od 1991)

Wzrost

201 cm

Masa ciała

115 kg

Styl walki

MMA

Debiut

2009

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

ciężka

Klub

Strela Team

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

45

Zwycięstwa

35

Przez nokauty

23

Przez poddania

3

Przez decyzje

9

Porażki

10

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 5 czerwca 2022.

Aleksandr Jewgienjewicz Wołkow (ros. Александр Евгеньевич Волков; ur. 24 października 1988 w Moskwie) – rosyjski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA), pankrationu oraz karateka, mistrz Bellator MMA z 2012 oraz M-1 Global z 2016 w wadze ciężkiej. Aktualnie zawodnik UFC.

Kariera MMA

M-1 Global i Bellator MMA

Wołkow zadebiutował w MMA w 2009 na gali M-1 Challenge[1]. 3 grudnia 2009 wraz z drużyną Red Devil awansował do finału drużynowych mistrzostw M-1. W finałowej walce pokonał reprezentanta Gorets Ibragima Magomiedowa jednak ostatecznie całą rywalizację Red Devil przegrali z Gorets 2-3[2]. 22 lipca 2010 doszedł do finału indywidualnych eliminacji M-1 Selection w wadze ciężkiej strefy Europy Wschodniej w którym uległ rodakowi Maksimowi Griszynowi przez poddanie w pierwszej rundzie[3].

23 lutego 2012 na lokalnej gali w Kaliningradzie zwyciężył byłego mistrza UFC Ricco Rodrigueza[1], a po niedługim czasie związał się Bellator FC biorąc udział w turnieju wagi ciężkiej, który wygrał (wygrana m.in. nad Brettem Rogersem) i zdobył zwakowane przez Cole Konrada mistrzostwo wagi ciężkiej[4]. Tytuł stracił w pierwszej obronie 15 listopada 2013 (Bellator 108) na rzecz rodaka Witalija Minakowa, który go znokautował w 1. rundzie[5].

W marcu 2014 wziął udział w kolejnym turnieju Bellatora. Na przestrzeni trzech miesięcy pokonał trzech rywali – Marka Holatę, Siala-Mou Siligę oraz w finale Błagoja Iwanowa. W 2015 stoczył dwa przegrane pojedynki z Tonym Johnsonem i Cheickiem Kongo po czym został zwolniony z organizacji[6].

W 2016 wrócił do kraju wiążąc się ponownie z M-1 Global[7]. 19 lutego 2016 na M-1 Challenge 64 pokonał Estończyka Dienisa Smoldariewa i został mistrzem wagi ciężkiej M-1 Global[8]. 16 czerwca 2016, obronił tytuł, nokautując Słowaka Attilę Végha[9].

UFC

We wrześniu 2016 podpisał kontrakt z Ultimate Fighting Championship[10], natomiast 19 listopada 2016 w debiucie dla niej pokonał na punkty Timothy;ego Johnsona[1]. 15 kwietnia 2017 wygrał z Royem Nelsonem również na punkty[1].

2 sierpnia 2017 w walce wieczoru zmierzył się z Stefanem Struve, którego pokonał przez TKO[1].

17 marca 2018 podczas UFC Fight Night 127 w Londynie pokonał byłego mistrza UFC Fabricio Werduma przez nokaut w czwartej rundzie, notując tym samym trzydzieste zawodowe zwycięstwo[11].

Trenował w klubie Red Devil Sport Club wraz z gwiazdą światowego MMA Fiodorem Jemieljanienko oraz czołowym europejskim zawodnikiem Wiktorem Niemkowem.

Wołkow zmierzył się z Derrickiem Lewisem 6 października 2018 roku na UFC 229. Dominując walkę ostatecznie przegrał przez nokaut pod koniec trzeciej rundy[12].

20 kwietnia 2019 roku na UFC Fight Night 149 miał skrzyżować rękawice z Alistairem Overeemem, ale ponad twa tygodnie wcześniej poinformowano, że Wołkow wycofał się z walki z nieujawnionego powodu.

Później miał zmierzyć się z Juniorem Dos Santosem 9 listopada 2019 roku na gali UFC on ESPN+ 21. Dos Santos był zmuszony wycofać się z tego wydarzenia z powodu poważnej infekcji bakteryjnej, a jego miejsce zajął Greg Hardy. Walkę wygrał przez jednogłośną decyzję[13].

Wołkow zmierzył się z Curtisem Blaydesem 20 czerwca 2020 roku na gali UFC on ESPN: Blaydes vs. Volkov. Przegrał walkę przez jednogłośną decyzję[14].

W kolejnej walce zmierzył się z Waltem Harrisem 24 października 2020 roku na UFC 254. Walkę wygrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie[15].

Na gali UFC Fight Night 184 zmierzył się z Alistairem Overeemem. Wygrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie. Zwycięstwo to przyniosło mu nagrodę za występ wieczoru[16].

26 czerwca 2021 roku na gali UFC Fight Night 190 zmierzył się z Cirylem Gane. Walkę przegrał przez jednogłośną decyzję[17].

30 października 2021 roku doszło do jego walki z Marcinem Tyburą na UFC 267. Zwyciężył pojedynek jednogłośną decyzją sędziów. Dwóch z nich punktowało go 30-27 na jego korzyść, a jeden z nich uznał, że Polak wygrał drugą rundę i punktował 29-28[18].

19 marca 2022 roku na gali UFC Fight Night w Londynie spotkał się w oktagonie z Anglikiem Tomem Aspinallem. Przegrał walkę przez poddanie w pierwszej rundzie[19].

4 czerwca 2022 w walce wieczoru gali UFC Fight Night 207 zawalczył z Jairzinho Rozenstruikiem[20]. Już w pierwszej rundzie szybko zastopował ciosami swojego rywala, wygrywając pojedynek przez techniczny nokaut[21].

Styl walki

Jest zawodnikiem walczącym przede wszystkim w stójce. Wykorzystuje swój znaczny wzrost, duży zasięg i potężne kopnięcia do wyprowadzania celnych uderzeń z dystansu[22]. Znany jest przede wszystkim z cierpliwego i technicznego punktowania, a także z efektownych kopnięć na korpus, które wykorzystał m.in. na UFC 254 w walce z Waltem Harrisem[23].

Osiągnięcia

Mieszane sztuki walki

Pankration

  • 3-krotny tryumfator Pucharu Moskwy w pankrationie

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Matt Erickson: Statystyki i rekord MMA. sherdog.com. [dostęp 2017-09-02]. (ang.).
  2. ↑ Pitbull West Coast prezentuje: M-1 Challenge Finals – wyniki, mmarocks.pl [dostęp 2018-03-17].
  3. ↑ M-1 Selection 2010 Eastern and Western European Finals Feature Spectacular Performances, m1global.tv [dostęp 2010-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-17].
  4. ↑ Alexander Volkov Outpoints Richard Hale, Captures Heavyweight Crown at Bellator 84, sherdog.com [dostęp 2012-12-14].
  5. ↑ Bellator 108 Results: Play-by-Play & Updates, sherdog.com [dostęp 2013-11-15].
  6. ↑ Bellator releases five fighters, including former champion – Bloody Elbow, www.bloodyelbow.com [dostęp 2017-11-16].
  7. ↑ Former Bellator champion Alexander Volkov signs with M-1 Global – Bloody Elbow, www.bloodyelbow.com [dostęp 2017-11-16].
  8. ↑ Alexander Volkov nowym mistrzem wagi ciężkiej M-1 Global! – MMA PL, mma.pl [dostęp 2017-11-16] (pol.).
  9. ↑ K. Witek: Wyniki M-1 Challenge 68: Attila Vegh znokautowany w 1 rundzie, Schlemenko mistrzem Grand Prix do 84 kg. mmanews.pl, 16.06.2016. (pol.).
  10. ↑ Matt Erickson: Ex-Bellator champ Alexander Volkov debuts with promotion vs. Timothy Johnson at UFC Fight Night 99. mmajunkie.com, 2016-09-29. [dostęp 2017-09-02]. (ang.).
  11. ↑ Bartłomiej Zubkiewicz: Aleksander Volkov nokautuje Fabricio Werduma na gali UFC w Londynie!. mmarocks.pl, 2018-03-18. [dostęp 2018-03-18]. (pol.).
  12. ↑ Krzysztof Kordys, [WIDEO] Derrick Lewis w ostatnich sekundach nokautuje Volkova i ratuje zwycięstwo | MMAROCKS, MMA Rocks!, 7 października 2018 [dostęp 2022-03-25] (pol.).
  13. ↑ Wito, UFC w Moskwie: Zabit vs Kattar – wyniki po gali | MMAROCKS, MMA Rocks!, 9 listopada 2019 [dostęp 2022-03-25] (pol.).
  14. ↑ Grzegorz Nielubiak, UFC on ESPN 11: Blaydes vs. Volkov – wyniki gali z udziałem Piechoty, InTheCage.pl, 21 czerwca 2020 [dostęp 2021-08-23] (pol.).
  15. ↑ Krzysztof Kordys, UFC 254: Khabib vs Gaethje – wyniki gali | MMAROCKS, MMA Rocks!, 24 października 2020 [dostęp 2021-08-23] (pol.).
  16. ↑ UFC Fight Night 184 Overeem vs. Volkov – wyniki na żywo – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2021-08-23] (pol.).
  17. ↑ UFC Fight Night 190: Gane vs. Volkov – wyniki walk – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2021-08-23] (pol.).
  18. ↑ Wołkow bezlitośnie wykorzystał błędy Marcina Tybury na UFC 267, Sport.pl [dostęp 2021-10-30] (pol.).
  19. ↑ (VIDEO) Tom Aspinall pokonuje Alexandra Volkova! Poddanie już w 1 rundzie!, StrefaMMA.pl – Portal sportów walki, 19 marca 2022 [dostęp 2022-03-25] (pol.).
  20. ↑ Michał Tkaczuk, Alexander Volkov vs Jairzinho Rozenstruik walką wieczoru czerwcowej gali UFC Fight Night | MMAROCKS, MMA Rocks!, 15 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-18] (pol.).
  21. ↑ Wirtualna Polska Media, Efektowne nokauty i popis Kowalkiewicz. Sprawdź wyniki UFC Vegas 56, sportowefakty.wp.pl, 5 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-05] (pol.).
  22. ↑ UFC on ESPN 11 breakdown: How will Curtis Blaydes-Alexander Volkov style clash play out?, MMA Junkie, 18 czerwca 2020 [dostęp 2021-08-23] (ang.).
  23. ↑ Alexander Volkov stops Walt Harris with painful body kick at UFC 254 (Video), FanSided, 24 października 2020 [dostęp 2021-08-23] (ang.).
  24. ↑ Maxim Grishin: Making Waves as a Heavyweight Prospect. m1global.tv, 2010-09-02. [dostęp 2018-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-17)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Alexander Volkov in M-1.jpg
Autor: S.Troshchenko, Licencja: CC BY-SA 4.0
Alexander Volkov in M-1 Global