Aleksandra Krunić
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 15 marca 1993 |
Wzrost | 167 cm |
Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny | 2008[1] |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 1 WTA, 1 WTA 125K, 9 ITF |
Najwyżej w rankingu | 39 (18 czerwca 2018) |
Australian Open | 2R (2019) |
Roland Garros | 2R (2019, 2022) |
Wimbledon | 3R (2015) |
US Open | 4R (2014) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 6 WTA, 7 ITF |
Najwyżej w rankingu | 35 (30 września 2019) |
Australian Open | QF (2021) |
Roland Garros | 3R (2016) |
Wimbledon | QF (2021) |
US Open | 3R (2015) |
Aleksandra Krunić (ur. 15 marca 1993 w Moskwie) – serbska tenisistka.
Kariera tenisowa
Karierę sportową rozpoczęła w wieku piętnastu lat, w lipcu 2008 roku, biorąc udział w turnieju rangi ITF w Prokuplje. Zagrała tam w turnieju głównym w grze pojedynczej, dzięki dzikiej karcie, i wygrała cały turniej, pokonując w finale Tanję Germanliewę z Bułgarii. Rok później zagrała ponownie na tym samym turnieju i też dotarła do finału, ale tym razem inna Bułgarka, Dalia Zafirowa okazała się od niej lepsza. Z powodzeniem natomiast wystąpiła w deblu, gdzie w parze z Emą Polić wygrała turniej, pokonując w finale parę Aleksandra Josifoska i Cristina Stancu. W sumie wygrała dziewięć turniejów singlowych i siedem deblowych rangi ITF.
W 2009 roku osiągnęła swój największy sukces juniorski, docierając (w parze z Sandrą Zaniewską) do finału gry podwójnej juniorskich rozgrywek wielkoszlemowego Australian Open.
Na początku lipca 2010 roku zagrała w kwalifikacjach do turnieju WTA, Gaz de France Budapest Grand Prix w Budapeszcie. Wygrała pierwszą rundę, pokonując Réka Lucę Jani, a w drugiej przegrała z Anastazją Piwowarową. Tydzień później ponownie zagrała w kwalifikacjach do podobnego turnieju – Banka Koper Slovenia Open w Portorož, ale po wygraniu pierwszej rundy z Amrą Sadiković, przegrała w drugiej z Aleksandrą Panową. Na tym samym turnieju zagrała też w grze podwójnej, a dzięki dzikiej karcie, zmagania rozpoczęła od razu w turnieju głównym. Partnerując Jelenie Janković dotarła do półfinału imprezy, pokonując takie pary jak: Sesił Karatanczewa i Ana Tatiszwili oraz Eleni Daniilidu i Jasmin Wöhr.
W czerwcu 2011 roku zagrała po raz pierwszy w kwalifikacjach do turnieju na kortach Wimbledonu, ale przegrała już w pierwszej rundzie. Po tym nieudanym debiucie w rozgrywkach wielkoszlemowych zagrała w kwalifikacjach do turnieju Gaz de France Budapest Grand Prix, które wygrała, pokonując między innymi Natalię Grandin i Olgę Puczkową. W fazie głównej wygrała pierwszą rundę z Niną Bratczikową i przegrała drugą z Klarą Zakopalovą.
W styczniu 2012 roku, po osiągnięciu trzeciej rundy kwalifikacji w Australian Open awansowała do drugiej setki światowego rankingu WTA, na miejsce 198. W styczniu 2018 awansowała do czołowej „50” rankingu singlowego.
Wielokrotnie reprezentowała też swój kraj w rozgrywkach Pucharu Billie Jean King.
W zawodach cyklu WTA Tour Serbka wygrała jeden turniej w grze pojedynczej z trzech rozegranych finałów, w grze podwójnej natomiast wygrała sześć turniejów z jedenastu osiągniętych finałów. Triumfowała też w jednym singlowym turnieju cyklu WTA 125, a w jednym turnieju deblowym tej kategorii osiągnęła finał.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Turniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | Q3 | Q1 | Q1 | 1R | 1R | Q2 | 1R | 2R | Q1 | Q3 | Q1 | 0 / 4 | 1 – 4 | ||||||||||
French Open | A | A | A | Q1 | Q2 | Q2 | 1R | Q1 | Q3 | 1R | 2R | A | 1R | 2R | 0 / 5 | 2 – 5 | ||||||||||
Wimbledon | A | A | Q1 | A | A | Q1 | 3R | 1R | Q3 | 1R | 1R | NH | Q2 | 1R | 0 / 5 | 2 – 5 | ||||||||||
US Open | A | A | Q2 | Q2 | 1R | 4R | 1R | 1R | 3R | 3R | 1R | A | A | 3R | 0 / 8 | 9 – 8 | ||||||||||
Ranking na koniec roku | 632 | 224 | 226 | 168 | 145 | 101 | 96 | 147 | 55 | 57 | 165 | 236 | 137 | 0 / 22 | 14 – 22 |
Występy w grze podwójnej
Turniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 2R | 1R | 1R | QF | 1R | 0 / 6 | 4 – 6 | |||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 3R | 2R | 2R | 1R | A | 1R | 1R | 0 / 7 | 4 – 7 | |||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | 1R | 3R | 2R | 1R | 2R | NH | QF | 2R | 0 / 7 | 7 – 7 | |||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | 3R | 1R | 1R | 1R | 2R | A | 2R | 1R | 0 / 7 | 4 – 7 | |||||||||||
Ranking na koniec roku | 752 | 363 | 613 | 345 | 97 | 91 | 94 | 47 | 76 | 66 | 38 | 64 | 46 | 0 / 27 | 19 – 27 |
Występy w grze mieszanej
Turniej | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | 2R | 0 / 1 | 1 – 1 | ||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||
0 / 2 | 1 – 2 |
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 3 (1–2)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 23 września 2017 | Kanton | Twarda | Zhang Shuai | 2:6, 6:3, 2:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 17 czerwca 2018 | Rosmalen | Trawiasta | Kirsten Flipkens | 6:7(0), 7:5, 6:1 |
Finalistka | 2. | 17 lipca 2022 | Budapeszt | Ceglana | Bernarda Pera | 3:6, 3:6 |
Gra podwójna 11 (6–5)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 28 lipca 2013 | Baku | Twarda | Eleni Daniilidu | Iryna Buriaczok Oksana Kalasznikowa | 6:4, 6:7(3), 4–10 |
Zwyciężczyni | 1. | 13 września 2014 | Taszkent | Twarda | Kateřina Siniaková | Margarita Gasparian Aleksandra Panowa | 6:2, 6:1 |
Zwyciężczyni | 2. | 29 kwietnia 2016 | Rabat | Ceglana | Xenia Knoll | Tatjana Maria Raluca Olaru | 6:3, 6:0 |
Finalistka | 2. | 11 czerwca 2016 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Xenia Knoll | Oksana Kalasznikowa Jarosława Szwiedowa | 1:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 11 stycznia 2019 | Sydney | Twarda | Kateřina Siniaková | Eri Hozumi Alicja Rosolska | 6:1, 7:6(3) |
Zwyciężczyni | 4. | 16 czerwca 2019 | Rosmalen | Trawiasta | Shūko Aoyama | Lesley Kerkhove Bibiane Schoofs | 7:5, 6:3 |
Zwyciężczyni | 5. | 21 maja 2021 | Belgrad | Ceglana | Nina Stojanović | Greet Minnen Alison Van Uytvanck | 6:0, 6:2 |
Finalistka | 3. | 19 września 2021 | Portorož | Twarda | Lesley Pattinama Kerkhove | Anna Kalinska Tereza Mihalíková | 6:4, 2:6, 10–12 |
Finalistka | 4. | 31 października 2021 | Kluż-Napoka | Twarda (hala) | Lesley Pattinama Kerkhove | Irina Bara Ekaterine Gorgodze | 6:4, 1:6, 9–11 |
Zwyciężczyni | 6. | 25 czerwca 2022 | Eastbourne | Trawiasta | Magda Linette | Ludmyła Kiczenok Jeļena Ostapenko | walkower |
Finalistka | 5. | 27 sierpnia 2022 | Cleveland | Twarda | Anna Danilina | Nicole Melichar-Martinez Ellen Perez | 5:7, 3:6 |
Finały turniejów WTA 125
Gra pojedyncza 1 (1–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 11 czerwca 2017 | Bol | Ceglana | Alexandra Cadanțu | 6:3, 3:0 krecz |
Gra podwójna 1 (0–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 5 czerwca 2022 | Makarska | Ceglana | Olga Danilović | Dalila Jakupović Tena Lukas | 7:5, 2:6, 5–10 |
Wygrane turnieje rangi ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 06/07/2008 | Prokuplje | ITF | 10 000 | ziemna | Tanja Germanliewa | 6:4, 6:1 |
2. | 29/08/2009 | Velenje | ITF | 10 000 | ziemna | Nika Ožegović | 6:3, 6:1 |
3. | 18/10/2009 | Dubrownik | ITF | 10 000 | ziemna | Karin Morgosova | 6:0, 6:3 |
4. | 10/01/2010 | Quanzhou | ITF | 50 000 | twarda | Zhou Yimiao | 6:3, 7:5 |
5. | 23/05/2010 | Moskwa | ITF | 25 000 | ziemna | Natalia Ryżonkowa | 6:3, 4:6, 6:2 |
6. | 24/06/2012 | Lenzerheide | ITF | 25 000 | ziemna | Chiara Scholl | 6:3, 6:3 |
7. | 10/03/2013 | Irapuato | ITF | 25 000 | twarda | Olha Sawczuk | 7:6(4), 6:4 |
8. | 08/09/2013 | Trabzon | ITF | 50 000 | twarda | Stéphanie Foretz Gacon | 1:6, 6:4, 6:3 |
9. | 20/12/2014 | Ankara | ITF | 50 000 | twarda | Akgul Amanmuradova | 3:6, 6:2, 7:6 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra podwójna (1)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Finalistka | 2009 | Australian Open | Twarda | Sandra Zaniewska | Christina McHale Ajla Tomljanović | 1:6, 6:2, 4–10 |
Przypisy
- ↑ Krunićeva samo profesionalno (serb.). sportal.rs, 2009-08-06. [dostęp 2013-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-12)].
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2021-02-16] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2021-02-16] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2021-02-16] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki