Aleksandra Kurzak
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność | od 1998 |
Wydawnictwo | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() | |
Strona internetowa |
Aleksandra Małgorzata Kurzak (ur. 7 sierpnia 1977 w Brzegu Dolnym[2]) – polska śpiewaczka (sopran), solistka operowa.
Życiorys
Rodzina i edukacja
Córka śpiewaczki Jolanty Żmurko i waltornisty Ryszarda Kurzaka[3].
Ukończyła Szkołę Muzyczną im. Karola Szymanowskiego we Wrocławiu w klasie skrzypiec, Wydział Wokalny Akademii Muzycznej we Wrocławiu oraz Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu[4]. W 2009 uzyskała dyplom doktora sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej: wokalistyka[5].
Kariera zawodowa
W 1998 zwyciężyła w finale Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki[6]. Po konkursie otrzymała stypendium Fundacji Crescendum Est – Polonia Aleksandra Gudzowatego, dzięki czemu wyjechała do Niemiec, gdzie doskonaliła swój warsztat[7]. Z powodzeniem startowała również w konkursach wokalnych w Helsinkach, Barcelonie, Kantonie i Hamburgu[8]. Podczas udziału w konkursie Operalia Plácinda Dominga została dostrzeżona przez Petera Mario Katona, dyrektora obsady w The Royal Opera House w Londynie, który od tamtej pory polecał ją innym reżyserom[9].
W 1999 zadebiutowała na scenie operowej rolą Zuzanny w Weselu Figara Mozarta w Operze Wrocławskiej[5]. W 2001 zadebiutowała w Operze Narodowej w Warszawie rolą Hanny w Strasznym dworze[10]. W latach 2001–2007 była solistką Międzynarodowego Studia Operowego przy Staatsoper w Hamburgu[11]. W 2004 zadebiutowała w Metropolitan Opera w Nowym Jorku rolą Olimpii w Opowieściach Hoffmanna Offenbacha[5][12]. Od 2007 występowała również m.in. w The Royal Opera House w Londynie, Bayerische Staatsoper w Monachium, Operze Wiedeńskiej, Teatro alla Scala w Mediolanie, Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, Opéra Bastille w Paryżu i Arena di Verona[13].
W 2013 została ambasadorką Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki[14]. W 2015 za rolę Fiorilli w Turku we Włoszech wystawianym w The Royal Opera House otrzymała International Opera Award w kategorii Readers’ Award oraz Bachtrack Opera Award dla najlepszej śpiewaczki sezonu[15]. W tym samym roku nakładem Polskiego Wydawnictwa Muzycznego ukazała się jej biografia pt. „Si, Amore” w formie wywiadu rzeki przeprowadzonego przez Aleksandra Laskowskiego[16][17]. W listopadzie 2022 premierę będzie miała książka pt. „Dobrissimo! Opera od kuchni”, zawierająca wywiad rzekę przeprowadzony przez Marzenę Rogalską i uzupełniona o ulubione przepisy kulinarne artystki[18].
Życie prywatne
W 2000 po raz pierwszy wyszła za mąż, jednak małżeństwo zakończyło się rozwodem po 10 latach[19][20]. W 2012 podczas prób do premiery opery Napój miłosny w The Royal Opera House w Londynie poznała tenora Roberto Alagnę, za którego wyszła 16 listopada 2015 we Wrocławiu po dwóch latach związku[19][4][21]. Mają córkę Malènę (ur. 2014)[22].
Najważniejsze role
- Aspasia w Mitridates, król Pontu Mozarta w The Royal Opera House w Londynie (2005)[23];
- Kleopatra w Juliuszu Cezarze Haendla w Staatsoper w Hamburgu (2005) oraz w Bayerische Staatsoper w Monachium (2005/06);
- Adela w Zemście nietoperza Johanna Straussa II w Staatsoper w Hamburgu (2004–2006) oraz w Bayerische Staatsoper w Monachium (2005–2008),
- Norina w Don Pasquale Donizettiego w The Royal Opera House w Londynie (2006) oraz w Teatro Massimo w Palermo (2007)[24];
- Adina w Napoju miłosnym Donizettiego w The Royal Opera House w Londynie (2007, 2012, 2017), Staatsoper w Wiedniu (2011), Gran Teatre del Liceu w Barcelonie (2013) oraz w Bayerische Staatsoper w Monachium (2014);
- Gilda w Rigoletcie Verdiego w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2009), Teatro alla Scala w Mediolanie (2010), The Royal Opera House w Londynie (2014) oraz w Staatsoper w Wiedniu (2015)[25];
- Ännchen w Wolnym strzelcu Webera na Festiwalu w Salzburgu (2007);
- Blonda w Uprowadzeniu z seraju Mozarta w Lyric Opera of Chicago (2009) oraz w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2008);
- Maria w Córce pułku Donizettiego w Staatsoper w Wiedniu (2013) oraz w Teatro Real w Madrycie (2014)[26];
- Zuzanna w Weselu Figara Mozarta w The Royal Opera House w Londynie (2007) oraz w Staatsoper w Wiedniu (2012);
- Fiorilla w Turku we Włoszech Rossiniego w Bayerische Staatsoper w Monachium (2009) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2010, 2015);
- Małgosia w Jasiu i Małgosi Humperdincka w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2011, 2014);
- Olimpia w Opowieściach Hoffmanna Offenbacha w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2004)[12];
- Rosina w Cyruliku sewilskim Rossiniego w Staatsoper w Wiedniu (2008) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2011);
- Łucja w Łucji z Lammermooru Donizettiego w Seattle Opera (2010) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2016);
- Violetta Valery w Traviacie Verdiego w Operze Narodowej w Warszawie (2009), Staatsoper w Wiedniu (2013), Opéra Bastille w Paryżu (2018), Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2020) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2020);
- Mimi w Cyganerii Pucciniego w Staatsoper Unter den Linden (2016/17);
- Micaëla w Carmen Bizeta w Opera Bastille w Paryżu (2017) oraz w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2019)[27];
- Liù w Turandot Pucciniego w The Royal Opera House w Londynie (2017), Staatsoper w Wiedniu (2018) i Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2022)[28];
- Nedda w Pajacach Leoncavalliego w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2018), Gran Teatre del Liceu w Barcelonie (2019), Arena di Verona (2021) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2022)[29];
- Desdemona w Otello Verdiego w Staatsoper w Wiedniu (2018) oraz w Opera Bastille (2019)[30];
- Elisabetta di Valois w Don Carlo Verdiego w Opéra Bastille w Paryżu (2019)[31];
- Santuzza w Rycerskości wieśniaczej Mascagniego w Arena di Verona (2021) oraz w The Royal Opera House w Londynie (2022)[29];
- Musetta w Cyganerii Pucciniego w Metropolitan Opera w Nowym Jorku (2006, 2022)[32].
Dyskografia
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | Certyfikat | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
POL | |||||||||
2010 | Chopin: Songs (oraz Mariusz Kwiecień, Nelson Goerner)
| — | |||||||
2011 | Gioia!
| 8[36] |
| ||||||
2012 | Hej, kolęda! (oraz Sebastian Karpiel-Bułecka)
| 16[39] |
| ||||||
2013 | Bel Raggio (oraz Sinfonia Varsovia pod dyr. Pier Giorgio Morandi)
| 50[41] | |||||||
2018 | Puccini in Love (oraz Roberto Alagna i Sinfonia Varsovia pod dyr. Riccardo Frizza) | ||||||||
„—” pozycja nie była notowana. |
Nagrody
- 1998: I Nagroda na V Międzyuczelnianym Konkursie Wokalnym w Dusznikach-Zdroju.
- 1998: Nagroda Specjalna na Międzyuczelnianym Konkursie Wokalnym w Dusznikach-Zdroju.
- 1998: I Nagroda na III Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie.
- 1998: Nagroda Specjalna na III Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie w kategorii najlepszy debiut roku.
- 1999: Nagroda Specjalna Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Mirjam Helin w Helsinkach.
- 2000: Nagroda Mozarteum w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Francisco Vinasa w Barcelonie
- 2000: Nagroda Publiczności w Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Francisco Vinasa w Barcelonie
- 2002: III Nagroda na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Kantonie
- 2000: I Nagroda w Konkursie im. Elise Meyer w Hamburgu.
- 2000: Nagroda Milenijna Prezydenta Wrocławia.
- 2000: Wrocławska Nagroda Muzyczna.
- 2002: Laureatka Brązowej Iglicy.
- 2010: Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego[42]
- 2013: Laureatka Wiktory 2012 w kategorii Gwiazda Piosenki i Estrady[43]
- 2015: Złoty Krzyż Zasługi[44][45]
- 2018: Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[46]
Źródło:[2].
Przypisy
- ↑ Polska sopranistka na kontrakcie Decca Classics. muzyka.onet.pl. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-14)]. (pol.).
- ↑ a b Małgorzata Kosińska: Aleksandra Kurzak. culture.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 37–38, 133, 141.
- ↑ a b https://www.kobieta.pl/artykul/aleksandra-kurzak-jestem-odporna-na-hejt-znam-swoja-wartosc
- ↑ a b c Aleksander Laskowski , Si, Amore .
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 41, 312–313, 371.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 313.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 41.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 42–44, 64.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 372.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 42, 379.
- ↑ a b Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 44.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 88, 174, 242–243, 393.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 373.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 156.
- ↑ https://www.lifeandmore.pl/si-amore-wywiad-z-aleksandra-kurzak/
- ↑ https://pwm.com.pl/pl/sklep/publikacja/si-amore-aleksandra-kurzak,aleksander-laskowski,19361,ksiegarnia.htm
- ↑ https://www.znak.com.pl/ksiazka/dobrissimo-opera-od-kuchni-rogalska-marzena-kurzak-aleksandra-236270
- ↑ a b https://polki.pl/zycie-gwiazd/newsy,aleksandra-kurzak-milosc-w-operze,10037664,artykul.html
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 137, 313.
- ↑ https://www.rp.pl/kultura/art4098281-aleksandra-kurzak-na-sianie-i-w-filharmonii
- ↑ Mat: Malena, córka Aleksandry. [w:] www.wroclaw.pl Oficjalny portal internetowy Wrocławia [on-line]. 2014-01-30 aktualizacja 2014-01-31. [dostęp 2014-08-28].
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 107.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 107, 115.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 47, 83, 88, 96.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 361.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 287.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 328–329.
- ↑ a b Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 242–243.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 352.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 393.
- ↑ Rogalska i Kurzak 2022 ↓, s. 262, 264.
- ↑ Chopin: Songs / Kurzak, Kwiecien, Goerner Chopin / Kurzak / Kwiecien / Goerner. www.arkivmusic.com. [dostęp 2016-11-14]. (ang.).
- ↑ a b ZPAV: złote płyty 2013. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
- ↑ Aleksandra Kurzak – „Gioia!”. www.universalmusic.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 15.08.2011 – 21.08.2011. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
- ↑ ZPAV: platynowe płyty 2012. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
- ↑ Aleksandra Kurzak, Sebastian Karpiel-Bułecka – „Hej, kolęda!”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (pol.).
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 12.11.2012 – 18.11.2012. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
- ↑ Aleksandra Kurzak – „Bel Raggio”. www.deccaclassics.com. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-15)]. (ang.).
- ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 01.04.2013 – 07.04.2013. olis.onyx.pl. [dostęp 2016-11-14]. (pol.).
- ↑ Doroczne Nagrody Ministra wręczone. mkidn.gov.pl. [dostęp 2016-11-14].
- ↑ Wiktory 2012 rozdane!. tvp.pl. [dostęp 2016-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 845.
- ↑ Odznaczenia dla twórców i mecenasów kultury. prezydent.pl. [dostęp 2016-11-14].
- ↑ Aleksandra Kurzak otrzymała Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. dzieje.pl, 2018-06-30. [dostęp 2018-07-01].
Bibliografia
- Marzena Rogalska, Aleksandra Kurzak: Dobrissimo! Opera od kuchni. Wydawnictwo Znak, 2022. ISBN 978-83-240-6567-7.
Media użyte na tej stronie
Autor: User:Christian Michelides, Licencja: CC BY 4.0
Opera "La Juive" by Eugène Scribe and Jacques Fromental Halévy, new production at Bayerische Staatsoper (Bavarian State Opera) in Munich, June 2016, directed by Calixto Bieito, sets by Rebecca Ringst, costumes by Ingo Krügler, video design by Sarah Derendinger, light design by Michael Bauer, conducted by Bertrand de Billy - with Aleksandra Kurzak (Rachel) in the final scene