Aleksandra Panowa
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 2 marca 1989 |
Wzrost | 179 cm |
Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
Zakończenie kariery | aktywna |
Trener | Julien Picot |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 WTA, 8 ITF |
Najwyżej w rankingu | 71 (30 lipca 2012) |
Australian Open | 2R (2015) |
Roland Garros | 1R (2012) |
Wimbledon | 1R (2012) |
US Open | 1R (2011, 2012, 2015) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 7 WTA, 15 ITF |
Najwyżej w rankingu | 38 (18 stycznia 2016) |
Australian Open | 2R (2013, 2015, 2016) |
Roland Garros | 3R (2014) |
Wimbledon | 2R (2015, 2016) |
US Open | 2R (2011, 2012, 2015) |
Aleksandra Panowa (ur. 2 marca 1989 w Krasnodarze) – rosyjska tenisistka.
Kariera tenisowa
Międzynarodową karierę rozpoczęła jako czternastolatka, w październiku 2003 roku, w turnieju Stambule, gdzie w pierwszej rundzie kwalifikacji pokonała zawodniczkę z Turcji, Ozge Ataly. Dwa lata później wygrała swój pierwszy turniej ITF w Kijowie, zwyciężając w finale gry singlowej z zawodniczką gospodarzy Oksaną Lubcową. W tym samym turnieju wygrała także zawody deblowe. W sumie w zawodach tej rangi wygrała siedem turniejów singlowych i dwanaście deblowych. W zawodach cyklu WTA pierwszy sukces odniosła w Taszkencie w 2010 roku, gdzie w parze z Białorusinką Taccianą Puczak pokonały parę Alexandra Dulgheru/Magdaléna Rybáriková 6:3, 6:4.
Debiut w Wielkim Szlemie nastąpił w 2009 roku w Australian Open w turnieju kwalifikacyjnym, w którym tenisistka doszła do trzeciej rundy, przegrywając w niej z Julią Schruff z Niemiec. Po raz pierwszy w turnieju głównym zagrała w 2011 roku w US Open, po wygraniu kwalifikacji, w których pokonała Anne-Liz Jeukeng, Olhę Sawczuk i Andreę Hlaváčkovą. W fazie głównej turnieju trafiła na Francuzkę Marion Bartoli i przegrała z nią w pierwszej rundzie, tym samym odpadając z turnieju.
W zawodach cyklu WTA Tour Rosjanka osiągnęła jeden finał w grze pojedynczej, a także wygrała siedem turniejów z trzynastu rozegranych finałów w grze podwójnej. Awansowała też do dwóch deblowych finałów w zawodach cyklu WTA 125.
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 1 (0–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 19 lutego 2012 | Bogota | Ceglana | Lara Arruabarrena | 2:6, 5:7 |
Gra podwójna 13 (7–6)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 25 października 2010 | Taszkent | Twarda | Tacciana Puczak | Alexandra Dulgheru Magdaléna Rybáriková | 6:3, 6:4 |
Zwyciężczyni | 2. | 18 lutego 2012 | Bogota | Ceglana | Eva Birnerová | Mandy Minella Stefanie Vögele | 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 3. | 29 kwietnia 2012 | Fez | Ceglana | Petra Cetkovská | Irina-Camelia Begu Alexandra Cadanțu | 3:6, 7:6(5), 11–9 |
Finalistka | 1. | 3 lutego 2013 | Pattaya | Twarda | Akgul Amanmuradova | Kimiko Date-Krumm Casey Dellacqua | 3:6, 2:6 |
Finalistka | 2. | 23 lutego 2013 | Bogota | Ceglana | Eva Birnerová | Tímea Babos Mandy Minella | 4:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 27 lipca 2014 | Baku | Twarda | Heather Watson | Raluca Olaru Szachar Pe’er | 6:2, 7:6(3) |
Finalistka | 3. | 13 września 2014 | Taszkent | Twarda | Margarita Gasparian | Aleksandra Krunić Kateřina Siniaková | 2:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 5. | 2 sierpnia 2015 | Baku | Twarda | Margarita Gasparian | Witalija Djaczenko Olha Sawczuk | 6:3, 7:5 |
Zwyciężczyni | 6. | 3 października 2015 | Taszkent | Twarda | Margarita Gasparian | Wiera Duszewina Kateřina Siniaková | 6:1, 3:6, 10–3 |
Finalistka | 4. | 18 września 2016 | Québec | Dywanowa (hala) | Ałła Kudriawcewa | Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká | 6:7(2), 6:7(2) |
Finalistka | 5. | 29 lipca 2018 | Moskwa | Ceglana | Galina Woskobojewa | Anastasija Potapowa Wiera Zwonariowa | 0:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 7. | 19 października 2018 | Moskwa | Twarda (hala) | Laura Siegemund | Darija Jurak Raluca Olaru | 6:2, 7:6(2) |
Finalistka | 6. | 20 maja 2022 | Rabat | Ceglana | Monica Niculescu | Eri Hozumi Makoto Ninomiya | 7:6(7), 3:6, 8–10 |
Finały turniejów WTA 125
Gra podwójna 2 (0–2)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 12 czerwca 2022 | Walencja | Ceglana | Arantxa Rus | Aliona Bolsova Rebeka Masarova | 0:6, 3:6 |
Finalistka | 2. | 10 lipca 2022 | Contrexéville | Ceglana | Han Xinyun | Ulrikke Eikeri Tereza Mihalíková | 6:7(8), 2:6 |
Wygrane turnieje rangi ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 28/05/2005 | Kijów | ITF | 10 000 | ziemna | Oksana Lubcowa | 3:6, 7:6, 2:0 ret. |
2. | 01/10/2006 | Saloniki | ITF | 10 000 | ziemna | Madlen Kadur | 6:7, 6:4, 6:2 |
3. | 21/03/2010 | Petersburg | ITF | 10 000 | twarda | Neuza Silva | 6:1, 7:5 |
4. | 11/09/2011 | Sarańsk | ITF | 50 000 | ziemna | Marina Mielnikowa | 6:0, 6:2 |
5. | 02/10/2011 | Telawi | ITF | 50 000 | ziemna | Alexandra Cadanțu | 4:6, 6:1, 6:1 |
6. | 21/09/2013 | Batumi | ITF | 25 000 | twarda | Kateryna Kozłowa | 6:4. 0:6, 7:5 |
7. | 29/09/2013 | Telawi | ITF | 50 000 | ziemna | Wiktorija Kan | 7:5, 6:1 |
8. | 22/04/2018 | Antalya | ITF | 15 000 | ziemna | Anastasia Pribylova | 6:2, 7:6(3) |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-30] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-30] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-30] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Autor: Tatiana from Moscow, Russia, Licencja: CC BY-SA 2.0
Aleksandra Panova