Aleksandyr Kisjow

Aleksandyr Kisjow
Александър Кисьов
Ilustracja
Aleksandyr Kisjow (ok. 1931)
generał kawalerii
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1879
Elena, Imperium Osmańskie

Data i miejsce śmierci

26 grudnia 1964
Sofia, Bułgaria

Przebieg służby
Lata służby

1898–1934

Siły zbrojne

Logo of Ministry of Defense of Bulgaria.svg Armia Carstwa Bułgarii

Główne wojny i bitwy

I wojna bałkańska,
II wojna bałkańska,
I wojna światowa

Odznaczenia
Order Waleczności II klasy (Bułgaria) Order Waleczności II klasy (Bułgaria) Order Waleczności II klasy (Bułgaria) Order Świętego Aleksandra (Bułgaria) Order Świętego Aleksandra (Bułgaria) Kawaler Orderu Zasługi Wojskowej (Bułgaria) Krzyż Żelazny (1813) II Klasy
Aleksandyr Kisjow
Александър Кисьов
Pełne imię i nazwisko

Aleksandyr Nikołow Kisjow

Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1879
Elena

Data śmierci

26 grudnia 1964

Minister wojny
Okres

od 31 stycznia 1931
do 9 maja 1934

Poprzednik

Nikoła Bakyrdżiew

Następca

Anastas Watew

Aleksandyr Nikołow Kisjow (bułg. Александър Николов Кисьов, ur. 10 czerwca 1879 w Elenie, zm. 26 grudnia 1964 w Sofii[1]) – bułgarski wojskowy, dyplomata i historyk, generał kawalerii, minister wojny Carstwa Bułgarii (1931–1934).

Życiorys

Był synem Nikoły Kisjowa. W 1899 ukończył szkołę wojskową w Sofii i uzyskał awans na stopień podporucznika, a w 1903 na stopień porucznika[1]. Służył początkowo w lejbgwardyjskim pułku konnym[1]. Po awansie na stopień porucznika został wysłany do Francji, gdzie w 1906 ukończył akademię wojskową. W latach 1906-1907 był doradcą wojskowym księcia Borysa. W latach 1909-1910 służył w 1. i 4. pułku artylerii konnej. W latach 1910-1911 pełnił funkcję attache wojskowego w Belgradzie, a następnie w latach 1912-1913 w Bukareszcie[1]. Brał udział w wojnach bałkańskich jako szef wydziału operacyjnego 4 i 5 armii. W 1913 uczestniczył w demarkacji granicy bułgarsko-serbskiej[1]. W 1914 ponownie wrócił do lejbgwardyjskiego pułku konnego, a po awansie na podpułkownika w 1915 trafił na front i objął stanowisko szefa sztabu 1 dywizji konnej gen. Iwana Kolewa. Pod koniec wojny dowodził brygadą piechoty[1]. Po zakończeniu wojny objął stanowisko komendanta szkoły kawalerii, a następnie kierował wydziałem operacyjnym w sztabie armii[1]. W latach 1919-1930 był komendantem żandarmerii wojskowej[1]. W 1925 uzyskał awans na pierwszy stopień generalski. 31 stycznia 1931 objął stanowisko ministra wojny w gabinecie Andreja Lapczewa. W 1934 został zdymisjonowany w związku z wykrytymi nadużyciami w armii. Po awansie na stopień generała kawalerii odszedł ze służby[1].

Był autorem książki poświęconej działaniom 1 dywizji konnej w Dobrudży w 1916, wydanej w 1928.

Zmarł w 1964 w Sofii.

Awanse

  • podporucznik (Подпоручик) (1899)
  • porucznik (Поручик) (1903)
  • kapitan (капитан) (1906)
  • major (Майор) (1912)
  • podpułkownik (Подполковник) (1915)
  • pułkownik (Полковник) (1917)
  • generał major (Генерал-майор) (1925)
  • generał porucznik (Генерал-лейтенант) (1930)
  • generał kawalerii (Генерал от кавалерията) (1934)

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 224–225.

Bibliografia

  • Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 224–225.
  • Rumen Rumenin: Офицерският корпус в България 1878-1944 г. vol.3. Sofia: Свети Георги Победоносец, 1996, s. 100.

Media użyte na tej stronie

BASA-373K-1-710-1-Aleksandar Kisyov, 1931-1932.jpeg
Bulgarian general Aleksandar Kisyov, 1931-1932
St.AlexanderOrder-ribbon.svg
Order of St. Alexander in Bulgaria - ribbon
Пластина на „Орден за Военна Заслуга“.jpg
Ribbon of the Order of Military Merit – Bulgaria
Logo of Ministry of Defense of Bulgaria.svg
Autor: Пакко, Licencja: CC BY-SA 3.0
Logo of Ministry of Defense of Bulgaria
BUL Military Order of Bravery BAR.svg
Baretka: Order Wojskowy za Odwagę (Waleczność) – Księstwo i Królestwo Bułgarii.