Aleksiej Paramonow

Aleksiej Paramonow
Pełne imię i nazwisko	Aleksiej Aleksandrowicz Paramonow
Data i miejsce urodzenia	21 lutego 1925 Borowsk
Data i miejsce śmierci	24 sierpnia 2018 Moskwa
Wzrost	176 cm
Pozycja	obrońca/pomocnik/napastnik
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1944–1945 Stroitiel Moskwa ? (?) 1946–1947 WWS Moskwa 9 (2) 1947–1959 Spartak Moskwa 264 (63)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1954–1957  ZSRR 13 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1960–1965 ZSRR U-18 (asystent) 1965–1967 Étoile Sportive du Sahel 1967–1969 ZSRR U-20 (asystent) 1969–1971 ZSRR (asystent) 1973–1974 ZSRR (asystent) 1976–1977 Étoile Sportive du Sahel 1979–1984 ZSRR U-20 (asystent)

Aleksiej Aleksandrowicz Paramonow, ros. Алексей Александрович Парамонов (ur. 21 lutego 1925 w Borowsku, w guberni kałuskiej, Rosyjska FSRR, ZSRR, zm. 24 sierpnia 2018 w Moskwie^[1]) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji obrońcy, pomocnika lub napastnika, hokeista, reprezentant ZSRR, olimpijczyk, trener piłkarski.

Pochowany na Cmentarzu Wagańkowskim w Moskwie^[2].

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W 1944 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Stroitiel Moskwa, skąd w 1946 przeszedł do WWS Moskwa. W końcu lata 1947 przeniósł się do Spartaka Moskwa, w którym występował do zakończenia kariery piłkarskiej w 1959.

Kariera reprezentacyjna

8 września 1954 zadebiutował w reprezentacji Związku Radzieckiego w spotkaniu towarzyskim ze Szwecją wygranym 7:0. Ponadto występował w olimpijskiej reprezentacji Związku Radzieckiego, w składzie której zdobył złoty medal na Olimpiadzie w Melbourne 1956.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniową. W maju 1960 ukończył Instytut Pedagogiczny w Moskwie i otrzymał dyplom nauczyciela wychowania fizycznego. Od 1 czerwca 1960 pracował na różnych stanowiskach w Zarządzie Piłki Nożnej ZSRR, a potem w Federacji Piłki Nożnej. W latach 1960–1984 z przerwami pracował w sztabie szkoleniowym radzieckich reprezentacji różnych kategorii wiekowych. Od 1965 do 1967 oraz od 1976 do 1977 samodzielnie prowadził tunezyjski klub Étoile Sportive du Sahel. Pełnił funkcje Przewodniczącego Komitetu Weteranów Rosyjskiego Związku Piłki Nożnej (RFS).

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz ZSRR: 1952, 1953, 1956, 1958
• wicemistrz ZSRR: 1954, 1955
• brązowy medalista mistrzostw ZSRR: 1948, 1949, 1957
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1950, 1958
• finalista Pucharu ZSRR: 1952, 1957
• brązowy medalista mistrzostw ZSRR w hokeju: 1950, 1951
• mistrz Spartakiady Narodów ZSRR: 1956

Sukcesy reprezentacyjne

• złoty medalista Igrzysk Olimpijskich: 1956

Sukcesy trenerskie

• mistrz Tunezji: 1966
• finalista Pucharu Tunezji: 1967

Sukcesy indywidualne

• wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 1 (1956), Nr 3 (1954)

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR:
• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1953
• tytuł Zasłużonego Trenera Rosyjskiej FSRR: 1980
• tytuł Zasłużonego Pracownika Kultury Fizycznej Rosyjskiej FSRR: 1985
• Order Za Zasługi dla Ojczyzny klasy IV: 1999
• Order Honoru: 2005
• Order Przyjaźni: 1995
• Order „Znak Honoru”: 1957
• Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal „Weteran pracy”: 1985
• Medal Jubileuszowy 60 lat Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945: 2005
• Order Olimpijski: 2001
• Rubinowy Order UEFA „Za zasługi”: 2001
• Order UEFA „Za zasługi”: 2006

Bibliografia

• Aleksiej Paramonow w bazie RusTeam (ros.)
• Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)
• Aleksiej Paramonow w bazie Football Facts (ros.)
• Aleksiej Paramonow w bazie National Football Teams (ang.)

Przypisy