Aleksiej Sułtanow

Aleksiej Sułtanow
Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1969
Taszkent

Data i miejsce śmierci

30 czerwca 2005
Fort Worth

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Strona internetowa

Aleksiej Sułtanow (ros. Алексей Файзуллаевич Султанов, ur. 7 sierpnia 1969, zm. 30 czerwca 2005) – rosyjski pianista, laureat II nagrody na XIII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1995).

Życiorys

Młodość i wykształcenie

Pochodził z rodziny o muzycznych tradycjach – jego rodzice grali na instrumentach smyczkowych. Edukację muzyczną rozpoczął bardzo wcześnie, a w wieku ośmiu lat grał już koncerty fortepianowe z orkiestrą. Uczył się w dziesięcioletniej Specjalnej Szkole Muzycznej w Taszkiencie, później w Centralnej Szkole Muzycznej przy Konserwatorium Moskiewskim, a wreszcie w samym Konserwatorium w klasie Lwa Naumowa[1].

Kariera pianistyczna

W 1982 wziął udział w Międzynarodowym Konkursie Radiowym dla Młodych Muzyków "Concertino Praha" w Pradze, a w 1986 w Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Piotra Czajkowskiego[1]. W 1989 wygrał Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Van Cliburna, choć jego występy były krytykowane przez niektórych jurorów i ekspertów. Dzięki temu sukcesowi zaczął dawać koncerty w wielu krajach Europy i Ameryki Północnej. Był też gościem programów telewizyjnych: Late Show with David Letterman oraz The Tonight Show Starring Johnny Carson. W tym okresie poznał też wiolonczelistkę Dace Abele, która została jego żoną[2].

W 1995 został laureatem II nagrody na XIII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina. Nagrodę otrzymał ex aequo z Philippe'em Giusiano, bowiem I miejsca jury nie przyznało. Sułtanow przyjął nagrodę, jednak demonstracyjnie odmówił udziału w koncercie laureatów[3]. Później koncertował w Polsce m.in. w 1996 i 1999[4].

W trakcie kariery nagrał kilka płyt z muzyką m.in. Piotra Czajkowskiego, Siergieja Rachmaninow i Siergieja Prokofjewa[5].

Choroba i śmierć

W połowie lat 90. doznał pierwszego udaru mózgu. W 2001 doznał kolejnego udaru, po którym zmuszony był przejść operację i długotrwałą rehabilitację. Lewa strona jego ciała została sparaliżowana, co uniemożliwiło mu kontynuowanie międzynarodowej kariery[6]. Od tej pory występował sporadycznie wraz z żoną, grając wyłącznie prawą ręką[2][7].

Zmarł 30 czerwca 2005 w swoim domu w Fort Worth[8].

Przypisy

  1. a b Dybowski 2005 ↓, s. 406.
  2. a b Robert Cummings: Alexei Sultanov – biography. allmusic.com. [dostęp 2017-11-05]. (ang.).
  3. Dybowski 2005 ↓, s. 409.
  4. Dybowski 2005 ↓, s. 410.
  5. Alexei Sultanov – discography. allmusic.com. [dostęp 2017-11-05]. (ang.).
  6. 88 notes pour piano solo, Jean-Pierre Thiollet, Neva Editions, 2015, 153-155. ISBN 978-2-3505-5192-0
  7. Dybowski 2005 ↓, s. 411.
  8. Tim Page: A Pianist Who Played By His Own Rules. washingtonpost.com, 11 lipca 2005. [dostęp 2017-11-05]. (ang.).

Bibliografia

  • Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 406–411. ISBN 83-910515-1-X.