Alessandro Sforza (kardynał)
| Kardynał prezbiter | |
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 1534 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 16 maja 1581 |
| Biskup Parmy | |
| Okres sprawowania | 26 kwietnia 1560–30 marca 1573 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Kreacja kardynalska | 12 marca 1565 |
| Kościół tytularny | S. Maria in Via |
Alessandro Sforza (ur. w 1534 w Rzymie, zm. 16 maja 1581 w Maceracie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się w 1534 roku w Rzymie, jako syn Bosia II Sforzy i Costanzy Farnese (jego bratem był Guido Ascanio Sforza)[1]. Po ukończeniu studiów ze stopniem magistra został klerykiem Kamery Apostolskiej i kanonikiem bazyliki watykańskiej[1]. W sierpniu 1555 roku wraz ze swoim bratem Mario, przejął od Francuzów dwie galery, będące własnością ich brata Carla, który służył Królestwu Francji[2]. Ponieważ jednak król Henryk II Walezjusz, nie ufał Sforzom, uprzednio dokonał sekwestracji jego okrętów[2]. Zajęte na rozkaz króla statki zostały uprowadzone przez Sforzów z Civitavecchii, jednak obaj bracia zostali zatrzymani przez miejskiego kasztelana Pietra Capuana[2]. Dzięki protekcji kamerlinga Guida Ascania Sforzy, zostali wypuszczeni, a galery dopłynęły do Gaety i dalej do Neapolu[2]. Na wniosek strony francuskiej Paweł IV nakazał zwrócić statki do Civitavecchii, jednak Alessandro Sforza odmówił, twierdząc, że statki należały do jego rodziny[2]. Wobec tego papież nakazał aresztować kardynała Guida Ascania Sforzę oraz Camillo Colonnę (31 sierpnia)[2], a wobec Alessandra wszczął śledztwo i pozbawił go wszelkich przywilejów[1]. Po dwóch latach, kiedy statki zostały zwrócone, Paweł IV przywrócił Sforzy jego poprzednie beneficja[1]. 26 kwietnia 1560 roku Sforza został mianowany biskupem Parmy[3]. Pięć lat później, 12 marca, został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria in Via[3]. W 1570 roku został legatem a latere Bolonii i Romanii, a po dwóch latach – archiprezbiterem bazyliki liberiańskiej i protektorem Hiszpanii[1]. W marcu 1573 roku zrezygnował z diecezji parmeńskiej[3]. W 1575 roku został prefektem Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości, a pięć lat później – legatem papieskim do zwalczania bandytyzmu w Marchii Ankońskiej i całym Państwie Kościelnym (oprócz okręgu Bolonii)[1][4]. Zmarł 16 maja 1581 roku w Maceracie[3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Alessandro Sforza (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-08-09].
- ↑ a b c d e f Kenneth Setton: The Papacy and the Levant, 1204-1571. T. 4. Filadelfia: The American Philosophical Society, 1984, s. 634–638. ISBN 0-87169-162-0. (ang.)
- ↑ a b c d Alessandro Sforza (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-08-09].
- ↑ Andrea Gardi: Il mutamento di un ruolo: i legati nell’amministrazione interna dello Stato pontificio dal xiv al xvii secolo (wł.). W: Offices et papauté (XIVe-XVIIe siècle) [on-line]. 2005. [dostęp 2018-08-10].
Media użyte na tej stronie
Cardinale Alessandro Sforza di Santa Fiora (1534-1581)