Alex Insam

Alex Insam

(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Data i miejsce urodzenia	19 grudnia 1997 Bressanone
Klub	Gruppo Sportivo Fiamme Oro[1]
Wzrost	182 cm[1]
Debiut w PŚ indywidualnie	4 stycznia 2017 w Innsbrucku (44. miejsce)
Debiut w PŚ drużynowo	21 listopada 2015 w Klingenthal (11. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	19 marca 2017 w Vikersund (25.miejsce)
Rekord życiowy	232,5 m na Letalnicy w Planicy (24 marca 2017)[2]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Mistrzostwa świata juniorów srebro Park City 2017 indywidualnie

Alex Insam (ur. 19 grudnia 1997 w Bressanone^[3]) – włoski skoczek narciarski, reprezentant klubu Gruppo Sportivo Fiamme Oro. Wicemistrz świata juniorów z 2017. Rekordzista Włoch w długości skoku narciarskiego mężczyzn. Medalista mistrzostw Włoch.

Jego siostrą jest Evelyn Insam^[4].

Przebieg kariery

Jako junior startował również w zawodach w kombinacji norweskiej – w sezonie 2011/2012 trzykrotnie wystąpił w cyklu Alpen Cup^[5]. W październiku 2012 w Einsiedeln zadebiutował w cyklu FIS Cup w skokach narciarskich, zajmując 22. i 16. miejsce^[6]. W Pucharze Kontynentalnym wystartował po raz pierwszy w lutym 2015 w Titisee-Neustadt, zajmując 34. pozycję^[7].

Kilkukrotnie zdobywał punkty Letniego Pucharu Kontynentalnego 2015, w tym za 8. miejsce zajęte 9 sierpnia w Wiśle. Zadebiutował również w Letnim Grand Prix, zajmując między innymi 18. miejsce w jednym z konkursów w Ałmaty. 21 listopada 2015 w Klingenthal wystąpił w konkursie drużynowym Pucharu Świata, w którym reprezentacja Włoch zajęła 11. miejsce. Wystartował również w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego, ale nie uzyskał awansu. 31 stycznia 2016 stanął na drugim stopniu podium zawodów Pucharu Kontynentalnego w Bischofshofen^[8].

W sierpniu i wrześniu 2016 dwukrotnie stawał na podium zawodów Letniego Pucharu Kontynentalnego. 4 stycznia 2017 w Innsbrucku zadebiutował w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, zajmując 44. miejsce. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2017 zdobył srebrny medal w konkursie indywidualnym, kończąc go o 2,6 punktu za Viktorem Poláškiem. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017, zajmując 45. i 37. miejsce indywidualnie. 19 marca 2017 w Vikersund po raz pierwszy zdobył punkty Pucharu Świata, zajmując 25. miejsce^[9].

W Letnim Grand Prix 2017 kilkukrotnie zdobywał punkty, zajmując między innymi 6. miejsce we wrześniowych zawodach w Czajkowskim. Wystąpił na Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2018, zajmując 27. lokatę indywidualnie. Wystartował również na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018, zajmując 45. miejsce na skoczni normalnej, 23. na skoczni dużej i 11. w konkursie drużynowym. W sezonie 2017/2018 dwukrotnie punktował w zawodach Pucharu Świata^[10].

Latem 2018 punktował w sześciu z siedmiu swoich startów indywidualnych w Letnim Grand Prix, najlepszy wynik (11. lokata) notując w Hinterzarten. W sezonie zimowym 2018/2019 dwukrotnie punktował w początkowej fazie sezonu, jednak później notował słabsze wyniki, w dalszej jego części (po zawodach w Predazzo) częściej odpadając w kwalifikacjach niż awansując do konkursu głównego. Na mistrzostwach świata indywidualnie uplasował się na początku piątej dziesiątki (41. na skoczni dużej i 42. na normalnej), a w zmaganiach drużyn mieszanych zajął z Włochami 8. pozycję^[11].

Zarówno w Letnim Grand Prix 2019, jak i w Pucharze Świata 2019/2020 nie punktował. W zimowej rywalizacji ani razu nie przebrnął kwalifikacji, tylko jeden raz biorąc udział w konkursie głównym (w drugim konkursie w Engelbergu, gdzie kwalifikacje się nie odbyły, był 56.) i po zmaganiach w Predazzo przeniósł się do Pucharu Kontynentalnego, gdzie jego najlepszym rezultatem w sezonie 2019/2020 była 20. lokata (drugi konkurs w Predazzo)^[12].

W grudniu 2020 w Planicy zajął 40. lokatę w rywalizacji indywidualnej na mistrzostwach świata w lotach narciarskich. 17 stycznia 2021 w Zakopanem uplasował się na 30. miejscu konkursu Pucharu Świata, punktując w tym cyklu po raz pierwszy od grudnia 2018. W całym sezonie 2020/2021 jeszcze 7 razy wystąpił w głównej części zmagań indywidualnych Pucharu Świata, za każdym razem plasując się w piątej dziesiątce. W lutym 2021 wziął udział w mistrzostwach świata seniorów – odpadł w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego na skoczni normalnej^[13], po czym, razem z całą reprezentacją Włoch, został wycofany z dalszego udziału w tej imprezie ze względu na pozytywne wyniki testu na obecność koronawirusa SARS-CoV-2 u Jessiki Malsiner i członka sztabu kobiecej kadry Włoch^[14].

W sezonie letnim 2021 występował wyłącznie w zawodach niższej rangi. W sezonie zimowym 2021/2022 tylko dwukrotnie wystąpił w konkursach głównych Pucharu Świata, w obu przypadkach plasując się w piątej dziesiątce. W marcu 2022 w Vikersund wziął udział w mistrzostwach świata w lotach narciarskich, zajmując 29. pozycję w konkursie indywidualnym^[15].

Zdobywał medale mistrzostw Włoch: złote w 2015 na skoczni normalnej^[16] oraz w 2018^[17], a także srebrne w 2016 na skoczniach normalnej oraz dużej^[18][19] i w 2021 na obiekcie normalnym^[20]. oraz brązowy krążek na obiekcie normalnym w 2019^[21].

Swój rekord życiowy w długości lotu ustanowił 24 marca 2017 w serii próbnej przed konkursem indywidualnym na Letalnicy, skacząc na odległość 232,5 metra^[22]. Wynik ten jest rekordem Włoch^[23].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018 Pjongczang

–

45. miejsce (K-98), 23. miejsce (K-125)

Drużynowo

2018 Pjongczang

–

11. miejsce[a]

Starty A. Insama na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
45.	10 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	indywid.	84,0 m	–	76,9 pkt	182,4 pkt	Andreas Wellinger
23.	17 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	indywid.	127,5 m	125,0 m	232,4 pkt	53,3 pkt	Kamil Stoch
11.	19 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	druż.[a]	122,5 m	–	364,5 pkt (105,6 pkt)	734,0 pkt	Norwegia

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2017 Lahti	–	45. miejsce (K-90), 37. miejsce (K-116)
2019 Seefeld/Innsbruck	–	41. miejsce (K-120), 42. miejsce (K-99)
2021 Oberstdorf	–	nie zakwalifikował się (K-95)

Drużynowo

2019 Seefeld/Innsbruck

–

8. miejsce (drużyna mieszana/K-99)[b]

Starty A. Insama na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
45.	25 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	86,0 m	–	101,5 pkt	169,3 pkt	Stefan Kraft
37.	2 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	indywid.	107,0 m	–	97,5 pkt	181,8 pkt	Stefan Kraft
41.	23 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	indywid.	112,0 m	–	90,8 pkt	188,6 pkt	Markus Eisenbichler
42.	1 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywid.	84,0 m	–	74,6 pkt	143,7 pkt	Dawid Kubacki
8.	2 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	druż. mix.[b]	86,5 m	94,5 m	801,4 pkt (186,5 pkt)	210,8 pkt	Niemcy
NQ	27 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	indywid.	77,0 m		74,0 pkt	Nie zakwalifikował się.

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2018 Oberstdorf	–	27. miejsce
2020 Planica	–	40. miejsce
2022 Vikersund	–	29. miejsce

Starty A. Insama na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
27.	19–20 stycznia	2018	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	indywid.	174,5 m	185,0 m	159,5 m	–[c]	443,4 pkt	208,5 pkt	Daniel-André Tande
40.	11–12 grudnia	2020	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	indywid.	179,5 m	–	–	–	134,3 pkt	742,9 pkt	Karl Geiger
29.	11–12 marca	2022	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	indywid.	188,0 m	185,5 m	172,5 m	181,0 m	581,9 pkt	272,3 pkt	Marius Lindvik

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2013 Liberec	–	52. miejsce
2014 Val di Fiemme/Predazzo	–	46. miejsce
2015 Ałmaty	–	15. miejsce
2016 Râșnov	–	18. miejsce
2017 Park City	–	srebrny medal

Drużynowo

2013 Liberec	–	12. miejsce[d]
2014 Val di Fiemme/Predazzo	–	8. miejsce[e]
2016 Râșnov	–	9. miejsce (drużyna mieszana)[f]
2017 Park City	–	5. miejsce (drużyna mieszana)[g]

Starty A. Insama na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
52.	24 stycznia	2013	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	indywid.	79,5 m	–	87,5 pkt	196,0 pkt	Jaka Hvala
12.	26 stycznia	2013	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	druż.[d]	76,5 m	–	393,0 pkt (80,5 pkt)	693,5 pkt	Słowenia
46.	31 stycznia	2014	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	77,0 m	–	73,8 pkt	157,7 pkt	Jakub Wolny
8.	1 lutego	2014	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż.[e]	92,0 m	87,5 m	922,6 pkt (225,2 pkt)	104,4 pkt	Polska
15.	5 lutego	2015	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-95	HS-106	indywid.	97,5 m	97,0 m	243,4 pkt	26,5 pkt	Johann André Forfang
18.	23 lutego	2016	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-100	indywid.	90,0 m	89,0 m	214,3 pkt	34,7 pkt	David Siegel
9.	24 lutego	2016	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-100	druż. mix.[f]	87,0 m	–	373,2 pkt (98,7 pkt)	509,6 pkt	Słowenia
2.	1 lutego	2017	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	indywid.	97,0 m	95,0 m	260,6 pkt	2,6 pkt	Viktor Polášek
5.	5 lutego	2017	Park City	Utah Olympic Park	K-90	HS-100	druż. mix.[g]	86,0 m	90,0 m	837,1 pkt (221,1 pkt)	88,2 pkt	Słowenia

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

Indywidualnie

2013 Râșnov

–

25. miejsce

Starty A. Insama na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
25.	18 lutego	2013	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-100	indywid.	84,5 m	86,0 m	198,5 pkt	62,5 pkt	Cene Prevc

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 11 grudnia 2022

Sezon 2015/2016
																													punkty
q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	-	-	0
Sezon 2016/2017
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	44	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	44	35	25	15	-	22
Sezon 2017/2018
																						punkty
44	q	49	49	41	q	46	37	40	q	37	32	-	31	25	dq	43	q	43	26	35	-	11
Sezon 2018/2019
																												punkty
28	-	-	38	27	33	38	q	31	q	47	47	41	q	-	-	q	q	q	-	43	46	dq	q	q	q	32	-	7
Sezon 2019/2020
																											punkty
q	q	q	q	-	q	56	-	q	q	q	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2020/2021
																									punkty
-	41	46	-	-	q	q	-	-	q	q	46	49	30	-	41	42	-	-	q	42	-	-	-	-	1
Sezon 2021/2022
																												punkty
-	-	q	q	-	-	-	-	-	q	q	q	q	q	-	-	-	-	-	-	-	45	q	48	q	q	q	-	0
Sezon 2022/2023
																																punkty
44	35	37	38	34	31																											0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2015/2016
				11	-	-	-	-	-
Sezon 2016/2017
				-	-	-	10	12	9
Sezon 2017/2018
		9	9	10	-	10	9	9	10
Sezon 2020/2021
					-	9	-	-	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej LGP

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2015
											punkty
-	-	q	39	-	-	-	-	dq	18	-	13
2016
										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	0
2017
									punkty
23	q	-	-	-	6	20	34	19	71
2018
									punkty
22	11	26	22	-	-	27	22	37	60
2019
								punkty
-	45	40	42	-	-	-	q	0
2022
						punkty
-	-	17	21	-	42	24
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2017
									10
2019
							-	8	-
2022
							9	-	6
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	31 stycznia	2016	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	140,5 m	–	137,1 pkt	2.	1,7 pkt	Markus Eisenbichler

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	34	43	32	45	36	-	-	0
Sezon 2015/2016
																											punkty
56	57	53	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	6	2	9	7	-	-	-	-	-	-	-	-	-	185
Sezon 2016/2017
																														punkty
52	68	46	40	50	20	15	23	15	4	9	-	-	-	-	-	-	-	25	37	10	26	-	-	-	-	-	-	-	-	167
Sezon 2018/2019
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	18	20	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	24
Sezon 2019/2020
																					punkty
-	-	-	-	-	-	47	29	-	-	24	54	31	47	-	-	43	20	29	27	29	28
Sezon 2020/2021
																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	36	19	15	17	-	-	-	-	-	-	-	-	42
Sezon 2021/2022
																										punkty
-	-	-	-	36	34	-	-	-	-	-	-	26	16	25	34	27	23	27	31	30	-	-	-	-	-	43
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	21 sierpnia	2016	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	120,0 m	122,5 m	209,7 pkt	2.	19,2 pkt	Jarl Magnus Riiber
2.	25 września	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	123,5 m	127,5 m	256,1 pkt	3.	17,5 pkt	Markus Eisenbichler
3.	19 sierpnia	2017	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	129,5 m	128,0 m	273,8 pkt	3.	6,1 pkt	Miran Zupančič

Miejsca w poszczególnych konkursach LPK

stan po zakończeniu LPK 2022

2015
														punkty
-	27	38	8	-	-	-	-	-	-	-	-	22	20	56
2016
														punkty
-	-	7	2	17	16	17	25	24	18	6	3	22	20	305
2017
													punkty
-	-	9	3	13	-	-	-	-	-	-	-	-	109
2021
												punkty
11	23	30	21	-	-	-	-	-	-	-	-	43
2022
									punkty
-	-	-	-	31	34	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   -  - zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Puchar Beskidów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	27 stycznia	2017	Eau Claire	Silver Mine	K-85	HS-95	89,0 m	89,0 m	246,0 pkt	2.	17,0 pkt	Moritz Baer

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan na 11 września 2022

Sezon 2012/2013
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	22	16	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	24
Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	16	14	-	-	-	-	33
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	13	21	30
Sezon 2016/2017
																				punkty
5	6	-	-	33	5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	2	4	-	-	260
Sezon 2020/2021
														punkty
-	-	-	-	-	-	14	14	-	-	-	-	-	-	36
Sezon 2021/2022
																							punkty
-	-	11	12	-	-	-	-	-	-	-	-	18	19	8	12	-	-	5	-	-	-	-	170
Sezon 2022/2023
																		punkty
-	-	7	8	-	-	6	4	-	-									158
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• INSAM Alex - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2022-10-20]. (ang.).
• Adam Kwieciński: INSAM Alex 1997.12.19 ITA. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-10-20].