Alexander Abusch

Alexander Abusch

(c) Bundesarchiv, Bild 183-E1114-0201-004 / Franke, Klaus / CC-BY-SA 3.0
Data i miejsce urodzenia	14 lutego 1902 Kraków
Data i miejsce śmierci	27 stycznia 1982 Berlin
Odznaczenia

Alexander Abusch, pseud. Ernst Reinhardt (ur. 14 lutego 1902 w Krakowie, zm. 27 stycznia 1982 w Berlinie) – niemiecki polityk, dziennikarz, publicysta, krytyk literacki, poeta^[1].

Życiorys

Urodził się w rodzinie żydowskiej^[2]. Jego ojciec zajmował się drobnym handlem^[3]. Abusch wychowywał się w Norymberdze^[4]. W wieku 14 lat uczył się także kupieckiego rzemiosła. Od wczesnej młodości związany był z promowaniem ideologii komunistycznej^[3].

W 1916 został członkiem ugrupowania Freien Sozialistischen Jugend (pol. Wolna Socjalistyczna Młodzież)^[4]. Przed II wojną światową (od 1921) pracował w redakcjach różnych gazet^[3]. W 1931 roku poślubił Hildegardę Aßmann^[2]. Gdy do władzy doszedł Adolf Hitler, Abusch wyjechał do Francji^[4]. W latach 1933–1946 przebywał na emigracji^[2]. W 1941 wyjechał do Meksyku^[3][2]. Pracował w redakcji „Naszych Czasów”, a następnie był redaktorem naczelnym „Rote Fahne” (w latach 1935–1939) oraz „Freies Deutschland” (pol. Wolne Niemcy; 1941–1946) oraz współredaktorem Brunatnej księgi o podpaleniu Reichstagu. Sprzeciwiał się dyktaturze Hitlera.

Po wojnie zajmował się głównie polityką i krytyką literacką. Sygnatariusz apelu sztokholmskiego w 1950 roku^[5]. Był ministrem kultury NRD w latach 1958–1961, a od 1961 do 1971 – wicepremierem^[1]. Pod koniec życia, w latach 1972–1982, działał jako wiceprzewodniczący i honorowy przewodniczący Federacji Kultury Wschodu Niemiec.

Odznaczony Brązowym Orderem Zasług dla Ojczyzny.

Z racji sprawowanych funkcji był „skoszarowany” w partyjno-rządowym osiedlu kierownictwa NRD wokół Majakowskiring w Berlinie-Pankow. Pochowany na Cmentarzu Centralnym Friedrichsfelde w Berlinie.

Publikacje

• Der Kampf vor den Fabriken (Erzählungen), 1926
• Braunbuch über Reichstagsbrand und Hitler-Terror (Mitherausgeber), Paris 1933 (Brunatna księga o podpaleniu Reichstagu)
• Der Irrweg einer Nation, Meksyk 1945 (Naród na manowcach, wyd. pol. 1950)
• Stalin und die Schicksalsfragen der deutschen Nation, Berlin 1949
• Literatur und Wirklichkeit. Beiträge zu einer neuen deutschen Literaturgeschichte, Berlin 1952
• Schiller – Größe und Tragik eines deutschen Genius, 1955
• Kulturelle Probleme des sozialistischen Humanismus. Beiträge zur deutschen Kulturpolitik. 1946–1961, Berlin 1962
• Shakespeare. Realist und Humanist, Genius der Weltliteratur, Berlin 1964
• Entscheidung unseres Jahrhunderts. Beiträge zur Zeitgeschichte 1921 bis 1976, Berlin 1977
• Der Deckname, Memoiren, Berlin 1981

Przypisy

Bibliografia

• Opracowano na podstawie informacji zawartych w Popularnej Encyklopedii Powszechnej, Kraków 1994, ISBN 83-85719-07-5.