Alexander Löhr

Alexander Löhr

Sasza

(c) Bundesarchiv, Bild 183-2008-0915-500 / CC-BY-SA 3.0 Alexander Löhr w 1939
Generaloberst
Data i miejsce urodzenia	20 maja 1885 Drobeta-Turnu Severin, Rumunia
Data i miejsce śmierci	26 lutego 1947 Belgrad, Jugosławia
Przebieg służby
Lata służby	1906–1945
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Bundesheer Österreichische Luftstreitkräfte Luftwaffe
Jednostki	4 Flota Powietrzna Luftwaffe Grupa Armii E
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa kampania bałkańska bitwa nad Sutjeską
Odznaczenia

(c) Bundesarchiv, Bild 141-1005 / CC-BY-SA 3.0

Belgrad zniszczony w terrorystycznym^[1] nalocie Luftwaffe na rozkaz Alexandra Löhra

Alexander Löhr (ur. 20 maja 1885 w Turnu-Severin, stracony 26 lutego 1947 w Belgradzie) – niemiecki wojskowy, oficer lotnictwa Austro-Węgier, Austrii i Rzeszy Niemieckiej, generał pułkownik.

Życiorys

Pochodził z mieszanego małżeństwa, ojciec był Niemcem, matka Ukrainką wyznania prawosławnego, stąd też przezywano go Sasza. Doskonale władał kilkoma językami: niemieckim, rosyjskim, serbsko-chorwackim, rumuńskim i węgierskim, co wykorzystał jako dowódca wojskowy na Bałkanach w czasie II wojny światowej.

Od 1905 roku służył w c. i k. Armii. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem od 1 listopada 1905. Został wcielony do Węgierskiego Pułku Piechoty Nr 85 w Lewoczy^[2]. Od 1913 roku był członkiem sztabu generalnego. W latach 1918–1934 współorganizował Siły Powietrzne Austrii. Lotnictwo austriackie rozwijał potajemnie, łamiąc w ten sposób ustalenia traktatu wersalskiego kończącego I wojnę światową^[3].

Był gorliwym nazistą^[3]. Jako generał major był jednym z głównych powierników Adolfa Hitlera w czasie Anschlussu Austrii. Po zajęciu Austrii przez III Rzeszę w latach 1938–1939 był dowódcą Luftwaffe na terenach tzw. Ostmarku.

W czasie kampanii wrześniowej dowodził 4 Flotą Powietrzną, która 25 września 1939 roku dokonała dywanowego nalotu na oblężoną Warszawę, zgodnie z opracowaną przez Löhra koncepcją, by bombowce kierować na centra administracyjne wroga. W 11-godzinnym nalocie zginęło 10 000 ludzi^[3]. 4 Flotą Powietrzną dowodził do 1 lipca 1942 roku.

6 i 7 kwietnia 1941 4 Flota Powietrzna Luftwaffe pod dowództwem gen. Löhra dokonała nalotów na Belgrad, w których zginęło - wg różnych danych - od 2 000 do 10 000 osób. Atak nastąpił z zaskoczenia i miał na celu zdezorganizowanie obrony, złamanie oporu i sterroryzowanie ludności cywilnej.

Od 1 stycznia 1943 do maja 1945 dowodził Grupą Armii E^[4], która była odpowiedzialna za mordowanie włoskich żołnierzy po kapitulacji tego kraju oraz greckich i jugosłowiańskich cywilów, zabijanych w odwecie za działania partyzantów. Wojska Löhra są także odpowiedzialne za deportacje ok. 50 tys. greckich Żydów do obozów zagłady^[3].

Wzięty do niewoli przez oddziały angielskie w Austrii w maju 1945, został przekazany i uwięziony w Jugosławii, gdzie przeprowadzono proces (5–16 lutego 1947), w trakcie którego uznano go winnym zbrodni wojennych i skazano na śmierć przez rozstrzelanie. Wyrok wykonano 26 lutego 1947 roku w Belgradzie.

Poświęcone mu tablice pamiątkowe znajdują się na murach wojskowego kościoła św. Krzyża i kościoła wojskowego św. Jana Nepomucena w Wiedniu oraz w krypcie bohaterów pod pałacem cesarskim^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1907. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1906.
• (praca zbiorowa), Encyklopedia II wojny światowej, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975 .