Alexander Peya
Państwo | Austria |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 27 czerwca 1980 Wiedeń |
Wzrost | 183 cm |
Masa ciała | 76 kg |
Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny | 1998 |
Zakończenie kariery | aktywny |
Trener | Scott Davidoff, Michael Oberleitner |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 |
Najwyżej w rankingu | 92 (30 kwietnia 2007) |
Roland Garros | 1R (2004, 2007) |
Wimbledon | 2R (2004) |
US Open | 3R (2004) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 17 |
Najwyżej w rankingu | 3 (12 sierpnia 2013) |
Australian Open | 3R (2014) |
Roland Garros | SF (2013, 2016, 2018) |
Wimbledon | SF (2011) |
US Open | F (2013) |
Alexander Peya (ur. 27 czerwca 1980 w Wiedniu) – austriacki tenisista, zwycięzca Wimbledonu 2018 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).
Kariera tenisowa
W gronie profesjonalistów od 1998 roku.
Występując jako zawodowiec, Peya wygrał 5 turniejów rangi ATP Challenger Tour w grze pojedynczej.
W grze podwójnej Austriak wygrał 17 turniejów rangi ATP World Tour. Ponadto Peya grał w dalszych 29 deblowych finałach zawodów ATP World Tour, w których został pokonany, w tym w finale US Open 2013.
W grze mieszanej w 2015 roku doszedł razem z Tímeą Babos do finału Wimbledonu. Mecz o zwycięstwo w turnieju przegrali 1:6, 1:6 z parą Martina Hingis–Leander Paes. W 2018 wspólnie z Nicole Melichar wygrał ten turniej, po finale z Wiktoryją Azaranką i Jamiem Murrayem zakończonym wynikiem 7:6(1), 6:3.
Peya 2 razy zagrał w konkurencji gry podwójnej igrzysk olimpijskich, w Londynie (2012) i Rio de Janeiro (2016). Z turnieju w Londynie odpadł w 2 rundzie, natomiast w Rio de Janeiro awansował do ćwierćfinału.
Od roku 1999 jest reprezentantem Austrii w Pucharze Davisa. Do końca czerwca 2016 rozegrał dla zespołu 27 spotkań, wygrywając 11 pojedynków (4 w singlu i 7 w deblu) oraz przegrywając w 16 meczach (6 w singlu i 10 w deblu).
Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 92. miejsce (30 kwietnia 2007), a rankingu deblistów 3. miejsce (12 sierpnia 2013).
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra mieszana (1–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 12 lipca 2015 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Tímea Babos | Martina Hingis Leander Paes | 1:6, 1:6 |
Zwycięzca | 1. | 15 lipca 2018 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Nicole Melichar | Wiktoryja Azaranka Jamie Murray | 7:6(1), 6:3 |
Gra podwójna (17–29)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 27 lipca 2003 | Kitzbühel | Ceglana | Jürgen Melzer | Martin Damm Cyril Suk | 4:6, 4:6 |
Finalista | 2. | 7 maja 2006 | Monachium | Ceglana | Björn Phau | Andrei Pavel Alexander Waske | 4:6, 2:6 |
Finalista | 3. | 12 października 2008 | Wiedeń | Twarda (hala) | Philipp Petzschner | Maks Mirny Andy Ram | 1:6, 5:7 |
Finalista | 4. | 27 lutego 2011 | Delray Beach | Twarda | Christopher Kas | Rajeev Ram Scott Lipsky | 6:4, 4:6, 3–10 |
Finalista | 5. | 1 maja 2011 | Belgrad | Ceglana | Oliver Marach | František Čermák Filip Polášek | 5:7, 2:6 |
Zwycięzca | 1. | 24 lipca 2011 | Hamburg | Ceglana | Oliver Marach | František Čermák Filip Polášek | 6:4, 6:1 |
Finalista | 6. | 31 lipca 2011 | Gstaad | Ceglana | Christopher Kas | František Čermák Filip Polášek | 3:6, 6:7(7) |
Finalista | 7. | 27 sierpnia 2011 | Winston-Salem | Twarda | Christopher Kas | Jonatan Erlich Andy Ram | 6:7(2), 4:6 |
Zwycięzca | 2. | 14 stycznia 2012 | Auckland | Twarda | Oliver Marach | František Čermák Filip Polášek | 6:3, 6:2 |
Finalista | 8. | 15 lipca 2012 | Båstad | Ceglana | Bruno Soares | Robert Lindstedt Horia Tecău | 3:6, 6:7(5) |
Zwycięzca | 3. | 30 września 2012 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Bruno Soares | Colin Fleming Ross Hutchins | 5:7, 7:5, 10–7 |
Zwycięzca | 4. | 7 października 2012 | Tokio | Twarda | Bruno Soares | Leander Paes Radek Štěpánek | 6:3, 7:6(5) |
Zwycięzca | 5. | 27 października 2012 | Walencja | Twarda (hala) | Bruno Soares | David Marrero Fernando Verdasco | 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 6. | 17 lutego 2013 | São Paulo | Ceglana (hala) | Bruno Soares | František Čermák Michal Mertiňák | 6:7(5), 6:2, 10–7 |
Zwycięzca | 7. | 28 kwietnia 2013 | Barcelona | Ceglana | Bruno Soares | Robert Lindstedt Daniel Nestor | 5:7, 7:6(7), 10–4 |
Finalista | 9. | 12 maja 2013 | Madryt | Ceglana | Bruno Soares | Bob Bryan Mike Bryan | 2:6, 3:6 |
Finalista | 10. | 16 czerwca 2013 | Londyn | Trawiasta | Bruno Soares | Bob Bryan Mike Bryan | 6:4, 5:7, 3–10 |
Zwycięzca | 8. | 22 czerwca 2013 | Eastbourne | Trawiasta | Bruno Soares | Colin Fleming Jonathan Marray | 3:6, 6:3, 10–8 |
Finalista | 11. | 21 lipca 2013 | Hamburg | Ceglana | Bruno Soares | Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski | 6:3, 1:6, 8–10 |
Zwycięzca | 9. | 11 sierpnia 2013 | Montreal | Twarda | Bruno Soares | Colin Fleming Andy Murray | 6:4, 7:6(4) |
Finalista | 12. | 8 września 2013 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Bruno Soares | Leander Paes Radek Štěpánek | 1:6, 3:6 |
Zwycięzca | 10. | 27 października 2013 | Walencja | Twarda (hala) | Bruno Soares | Bob Bryan Mike Bryan | 7:6(3), 6:7(1), 13–11 |
Finalista | 13. | 3 listopada 2013 | Paryż | Twarda (hala) | Bruno Soares | Bob Bryan Mike Bryan | 3:6, 3:6 |
Finalista | 14. | 4 stycznia 2014 | Ad-Dauha | Twarda | Bruno Soares | Tomáš Berdych Jan Hájek | 2:6, 4:6 |
Finalista | 15. | 11 stycznia 2014 | Auckland | Twarda | Bruno Soares | Julian Knowle Marcelo Melo | 6:4, 3:6, 5–10 |
Finalista | 16. | 16 marca 2014 | Indian Wells | Twarda | Bruno Soares | Bob Bryan Mike Bryan | 4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 11. | 15 czerwca 2014 | Londyn (Queen's) | Trawiasta | Bruno Soares | Jamie Murray John Peers | 4:6, 7:6(4), 10–4 |
Finalista | 17. | 21 czerwca 2014 | Eastbourne | Trawiasta | Bruno Soares | Treat Huey Dominic Inglot | 5:7, 7:5, 8–10 |
Finalista | 18. | 20 lipca 2014 | Hamburg | Ceglana | Bruno Soares | Marin Draganja Florin Mergea | 4:6, 5:7 |
Zwycięzca | 12. | 10 sierpnia 2014 | Toronto | Twarda | Bruno Soares | Ivan Dodig Marcelo Melo | 6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 13. | 3 maja 2015 | Monachium | Ceglana | Bruno Soares | Alexander Zverev Mischa Zverev | 4:6, 6:1, 10–5 |
Finalista | 19. | 14 czerwca 2015 | Stuttgart | Trawiasta | Bruno Soares | Rohan Bopanna Florin Mergea | 7:5, 2:6, 7–10 |
Finalista | 20. | 27 września 2015 | Petersburg | Twarda (hala) | Julian Knowle | Treat Huey Henri Kontinen | 5:7, 3:6 |
Zwycięzca | 14. | 1 listopada 2015 | Bazylea | Twarda (hala) | Bruno Soares | Jamie Murray John Peers | 7:5, 7:5 |
Finalista | 21. | 8 stycznia 2016 | Doha | Twarda | Philipp Petzschner | Feliciano López Marc López | 4:6, 3:6 |
Finalista | 22. | 14 lutego 2016 | Rotterdam | Twarda (hala) | Philipp Petzschner | Nicolas Mahut Vasek Pospisil | 6:7(2), 4:6 |
Finalista | 23. | 27 lutego 2016 | Acapulco | Twarda | Philipp Petzschner | Treat Huey Maks Mirny | 6:7(5), 3:6 |
Finalista | 24. | 19 czerwca 2016 | Halle | Trawiasta | Łukasz Kubot | Raven Klaasen Rajeev Ram | 6:7(5), 2:6 |
Finalista | 25. | 24 lipca 2016 | Waszyngton | Twarda | Łukasz Kubot | Daniel Nestor Édouard Roger-Vasselin | 6:7(3), 6:7(4) |
Finalista | 26. | 30 kwietnia 2017 | Barcelona | Ceglana | Philipp Petzschner | Florin Mergea Aisam-ul-Haq Qureshi | 4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 15. | 1 października 2017 | Shenzhen | Twarda | Rajeev Ram | Nikola Mektić Nicholas Monroe | 6:3, 6:2 |
Finalista | 27. | 11 lutego 2018 | Sofia | Twarda (hala) | Nikola Mektić | Robin Haase Matwé Middelkoop | 7:5, 4:6, 4–10 |
Finalista | 28. | 25 lutego 2018 | Rio de Janeiro | Ceglana | Nikola Mektić | David Marrero Fernando Verdasco | 7:5, 5:7, 8–10 |
Zwycięzca | 16. | 14 kwietnia 2018 | Marrakesz | Ceglana | Nikola Mektić | Benoît Paire Édouard Roger-Vasselin | 7:5, 3:6, 10–7 |
Finalista | 29. | 6 maja 2018 | Monachium | Ceglana | Nikola Mektić | Ivan Dodig Rajeev Ram | 3:6, 5:7 |
Zwycięzca | 17. | 13 maja 2018 | Madryt | Ceglana | Nikola Mektić | Bob Bryan Mike Bryan | 5:3 krecz |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 22 sierpnia 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 22 sierpnia 2013].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 22 sierpnia 2013].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flaga Finlandii
Autor: Carine06 from UK, Licencja: CC BY-SA 2.0
Coupe Rogers, Montreal 2015.