Alexander Rossi

Ten artykuł od 2016-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Alexander Rossi

Alexander Rossi (2011)
Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	25 września 1991 Auburn
Sukcesy
2006: Skip Barber Western Regional (mistrz) 2008: Amerykańska Formuła BMW (mistrz) 2008: Światowy Finał Formuły BMW (zwycięzca) 2015: Seria GP2 (wicemistrz) 2016: Indianapolis 500 (zwycięzca)
Strona internetowa

Alexander Rossi (ur. 25 września 1991 w Auburn) – amerykański kierowca wyścigowy startujący w serii IndyCar Series. Zwycięzca wyścigu Indianapolis 500 z 2016 roku.

Życiorys

Początki kariery

Alexander Rossi karierę rozpoczął, jak większość kierowców, od startów w kartingu. Działalność w niej zakończył w roku 2005. Jeszcze w tym samym sezonie wystąpił w kilku wyścigach serii open-wheel „Skip Barber Western Regional”. W roku 2006 kontynuował w niej swój udział oraz zaangażował się w cykl „Skip Barber National”. Współpracował wówczas z ekipą Skip Barber Racing School. W klasie regionalnej zdobył tytuł, po zwyciężeniu w siedmiu z dziesięciu wyścigów. W narodowej natomiast zajął 3. miejsce, z dorobkiem trzech wygranych. Poza tym brał udział również w Formule TR 1600 Pro Series, gdzie zmagania zakończył z tytułem wicemistrzowskim, z dorobkiem czterech zwycięstw.

W roku 2007, w celu rozwoju kariery, zaangażował się w Amerykańską Formułę BMW. W pierwszym roku startów rywalizację ukończył na 3. pozycji. W drugim, reprezentując czołową stajnię Eurointernational, okazał się bezkonkurencyjny, osiągając dziesięć zwycięstw, w piętnastu rozegranych wyścigach. Z tą samą ekipą gościnnie wystąpił w europejskim cyklu, podczas rundy na niemieckim Hockenheimring, jednakże bez sukcesu. Na koniec sezonu wystąpił w Światowym Finale BMW, gdzie również okazał się najlepszy. W ramach nagrody odbył testy z promotorem tej serii, a zarazem zespołem Formuły 1 – BMW Sauber F1 Team.

W sezonie 2009 przeniósł się do Międzynarodowej Formuły Master. W pierwszych dwóch rundach reprezentował barwy brytyjskiej ekipy Hitech Racing. Po niezbyt udanej współpracy, zerwał z nimi umowę i związał się z ISR Racing. W czeskiej ekipie spisywał się znacznie lepiej, będąc pięciokrotnie na podium, z czego trzy razy na najwyższym stopniu. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej zajął 4. miejsce.

W przerwie zimowej po udanych testach podpisał kontrakt z portugalską stajnią Ocean Racing Technology, na starty w Azjatyckiej serii GP2. W pierwszej rundzie (na torze w Abu Zabi) zaprezentował się z bardzo dobrej strony, będąc sklasyfikowanym odpowiednio na czwartej i piątej lokacie. Ze względu na kontrakt Brytyjczyka Maxa Chiltona w głównej edycji, został przez niego zastąpiony na drugą rundę (również na Bliskim Wschodzie, w celu przystosowania Chiltona do ekipy). Amerykanin znalazł jednak dla siebie miejsce w malezyjskim MalaysiaQi-Meritus.com, w którym to startował do końca sezonu. Punktując w nim dwukrotnie i cztery razy łącznie, zmagania zakończył na 9. miejscu.

Na sezon 2010 Rossi podpisał kontrakt z utytułowanym francuskim zespołem ART Grand Prix, na starty w nowo utworzonej serii GP3. W ciągu szesnastu wyścigów, dziewięciokrotnie dojechał do mety na punktowanej pozycji, z czego pięć razy na podium (Rossi zwyciężył w sprintach, na torach Circuit de Catalunya i Hungaroring). Ostatecznie zmagania zakończył tuż za podium, na 4. miejscu.

W 2011 roku Amerykanin przeniósł się do Formuły Renault 3.5, nawiązując współpracę z brytyjską ekipą Fortec Motorsport. Rossi w pierwszym wyścigu (w Aragonii) stanął na najwyższym stopniu podium, natomiast w niedzielnym starcie zajął drugie miejsce. Dzięki temu został pierwszym liderem mistrzostw. Dalsza część sezonu nie układała się jednak po myśli Rossiego, który w pewnym momencie spadł nawet poza czołową trójkę klasyfikacji generalnej. Ostatecznie jednak zmagania zakończył na 3. pozycji. Na podium zameldował się jeszcze czterokrotnie, odnosząc przy tym drugie zwycięstwo, na francuskim torze Paul Ricard.

Na sezon 2014 Amerykanin podpisał kontrakt z malezyjską ekipą Caterham Racing na starty w serii GP2. Wystartował łącznie w dwunastu wyścigach, spośród których w trzech zdobywał punkty. W sprincie w Austrii uplasował się na piątej pozycji, co było jego najlepszym wynikiem w sezonie. Uzbierał łącznie dwanaście punktów, które zapewniły mu 21 miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców.

W roku 2015 przeniósł się do hiszpańskiej ekipy Racing Engineering. Amerykanin dzięki dużej skuteczności pewnie sięgnął po tytuł wicemistrzowski. Zważywszy na dominację Belga Stoffela Vandoorne’a (341,5 punktu w stosunku do 181,5 Amerykanina) Rossi mógł czuć się zwycięsko, gdyż o 42,5 punktu wyprzedził w klasyfikacji końcowej trzeciego Rosjanina Siergieja Sirotkina. Na przestrzeni sezonu Alexander siedmiokrotnie stawał na podium, w tym trzykrotnie na jego najwyższym stopniu (na torze Spa-Francorchamps, Monzie oraz w Soczi). Na torze w Monte Carlo również miał szansę na zwycięstwo po starcie z pole position, jednak w wyniku neutralizacji i słabszej postawie jego mechaników przy wymianie kół, został pokonany przez wyżej wspomnianego Belga.

Formuła 1

W latach 2012–2014 pełnił rolę kierowcy testowego zespołu Caterham w Formule 1, z którym wystartował w kilku piątkowych treningach. Jednak przed Grand Prix Niemiec rozwiązał kontrakt z malezyjską ekipą na rzecz umowy z Marussia. Początkowo informowano o debiucie Rossiego w barwach tejże ekipy podczas wyścigu o Grand Prix Belgii 2014, gdzie miał zastąpić Maxa Chiltona. Jednak już w trakcie wyścigowego weekendu podjęto decyzję o przywróceniu Chiltona do wyścigowego fotela, przez co Rossi wziął udział jedynie w pierwszej sesji treningowej. Po wypadku Julesa Bianchiego w Grand Prix Japonii Amerykanin stał się głównym kandydatem do startu w Soczi, jednak rosyjski zespół zdecydował się na nie wystawianie drugiego bolidu. Szansę debiutu w Formule 1 zaprzepuściła też decyzja Marussi o absencji w Stanach Zjednoczonych, a później decyzja o wycofaniu się z wyścigów.

Amerykanin zadebiutował w Formule 1 w sezonie 2015, kiedy to tuż przed Grand Prix Singapuru 2015 zespół Manor poinformował, że Rossi zastąpi dotychczasowego kierowcę wyścigowego tej ekipy, Roberto Merhiego podczas pięciu z ostatnich siedmiu rund sezonu. W pozostałych dwóch wyścigach za kierownicą samochodu MR03B ponownie miał zasiąść Merhi, jako że Rossi wciąż walczył o czołowe miejsca w towarzyszącej Formule 1 serii GP2.

Podczas swojego debiutu w Singapurze Rossi zakwalifikował się do wyścigu na ostatnim miejscu, z liczącą pół sekundy stratą do zespołowego partnera, Willa Stevensa. Podczas trwającego ponad dwie godziny wyścigu debiutant wyprzedził jednak brytyjskiego kierowcę i ze stratą dwóch okrążeń do zwycięzcy, Sebastiana Vettela finiszował na 14. miejscu.

Tydzień później Alexander Rossi wystartował w drugim dla siebie wyścigu Formuły 1, czyli Japonii na torze Suzuka. Podczas sesji kwalifikacyjnej Amerykanin uzyskał czas 1:47.114, co oznaczało, że nie znalazł się on w 107% najlepszego czasu z Q1. Sędziowie jednak zdecydowali się dopuścić go do startu, a w wyniku potężnego wypadku Daniiła Kwiata w Q3, który zmusił Rosjanina do startu z alei serwisowej, ostatecznie Rossi wystartował z 19. pola. W trakcie wyścigu niewiele brakowało, a doszłoby do zderzenia obu samochodów zespołu Manor, gdyż Stevens przejeżdżając przez zakręt 130R stracił panowanie nad swoim bolidem i gwałtownie hamując wywołał potężną chmurę dymu spod kół, w którą po chwili wjechał Rossi, szczęśliwie unikając kontaktu z powracającym na wyścigową linię zespołowym partnerem. Ostatecznie na mecie kierowca z USA ponownie okazał się lepszy od kolegi z teamu, finiszując jako osiemnasty, jedno miejsce przed nim.

Dwa tygodnie po rundzie w Japonii odbył się wyścig o Grand Prix Rosji, ale Rossi zrezygnował ze startu w nim na rzecz wyścigu serii GP2. Za kierownicą bolidu ekipy Racing Engineering odniósł on zwycięstwo w pierwszej rundzie na torze Sochi Autodrom, a dzień później po starcie z ósmego pola finiszował szósty.

Swój najlepszy dotychczas wynik odniósł podczas swojego trzeciego występu w Formule 1, czyli podczas domowej rundy o Grand Prix Stanów Zjednoczonych. Rossi w trudnych warunkach dojechał do mety jako 12., chwilami ocierając się o punktowaną dziesiątkę. Było to wyrównanie najlepszego w sezonie 2015 miejsca dla zespołu Manor, gdyż jako dwunasty na metę wyścigu o Grand Prix Wielkiej Brytanii dojechał również Roberto Merhi. Tym razem Rossi nie miał punktu odniesienia w postaci drugiego bolidu swojej ekipy, gdyż tuż po starcie z wyścigu wycofał się Will Stevens.

Podczas Grand Prix Meksyku Amerykanin ponownie finiszował przed Stevensem, tym razem kończąc wyścig jako piętnasty. Po raz pierwszy Rossi musiał uznać wyższość swojego zespołowego kolegi w ostatnim dla niego wyścigu sezonu, Grand Prix Brazylii. Do mety dojechał jako 19., chociaż ostatecznie został sklasyfikowany jako 18. po dyskwalifikacji Felipe Massy. Stevens znalazł się na siedemnastym miejscu, z – podobnie jak Rossi – czterema okrążeniami straty do zwycięzcy wyścigu, Nico Rosberga.

IndyCar Series

Po tym jak przegrał rywalizację o miejsce w zespole Manor na sezon 2016 z Rio Haryanto, Rossi wrócił do USA, aby ścigać się w serii IndyCar. W 2016 roku został kierowcą zespołu Andretti Autosport. 29 maja 2016 roku zwyciężył w wyścigu Indianapolis 500.

Wyniki

Formuła 1

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach[1]																			Punkty	Pozycja
2015	Manor Marussia F1 Team	Marussia MR03B	Ferrari 059/4 1.6T V6																				0	20
				–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	14	18	–	12	15	18	–

GP2

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																						Punkty	Pozycja
2013	Caterham Racing	MAL	MAL	BHR	BHR	ESP	ESP	MON	MON	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA	SIN	SIN	ARE	ARE	92	9
		–	–	3	20	6	6	NU	19	10	9	11	6	13	16	3	22	8	2	NU	23	1	NU
2014		BHR	BHR	ESP	ESP	MON	MON	AUT	AUT	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA	RUS	RUS	ARE	ARE	12	21
	Caterham Racing	22	25	NU	14	16	11	8	5	12	21	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
	Campos Racing	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	NU	7	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
2015	Racing Engineering	BHR	BHR	ESP	ESP	MON	MON	AUT	AUT	GBR	GBR	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA	RUS	RUS	BHR	BHR	ARE		181,5	2
		3	4	3	4	2	7	6	8	2	4	12	19	6	1	1	NU	1	6	18	9	4

Azjatycka Seria GP2

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach								Punkty	Pozycja
2009/2010		ARE	ARE	ARE	ARE	BHR	BHR	BHR	BHR	12	9
	Ocean Racing Technology	4	5	–	–	–	–	–	–
	MalaysiaQi-Meritus.com	–	–	6	9	NU	NU	11	5

GP3

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																Punkty	Pozycja
2010	ART Grand Prix	ESP	ESP	TUR	TUR	VAL	VAL	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA	38	4
		8	1	4	3	NU	NU	5	2	NU	8	8	1	13	2	NU	15

Formuła Renault 3.5

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																	Punkty	Pozycja
2010	ISR Racing	ARA	ARA	BEL	BEL	MON	CZE	CZE	FRA	FRA	HUN	HUN	DEU	DEU	GBR	GBR	CAT	CAT	–	NS
		–	–	–	–	NU	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
2011	Fortec Motorsport	ARA	ARA	BEL	BEL	ITA	ITA	MON	DEU	DEU	HUN	HUN	GBR	GBR	FRA	FRA	CAT	CAT	156	3
		1	2	7	7	17	2	NU	NU	NU	2	5	3	DK	16	1	4	7
2012	Arden Caterham	ARA	ARA	MON	BEL	BEL	DEU	DEU	RUS	RUS	GBR	GBR	HUN	HUN	FRA	FRA	CAT	CAT	63	11
		NU	5	3	11	NU	18	9	17	5	NU	5	9	8	22	16	19	5

Podsumowanie

† – Rossi nie był liczony do klasyfikacji.

Przypisy

Bibliografia

• Alexander Rossi

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Aleksandra Rossiego (ang.). alexanderrossi.com. [dostęp 2014-01-25].
• Oficjalna strona Aleksandra Rossiego w serwisie YouTube (ang.). youtube.com. [dostęp 2014-01-25].