Alexander Volkanovski
 Alexander Volkanovski na UFC 232 w 2018 | |
| Pseudonim | The Great |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 29 września 1988 |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 168 cm |
| Masa ciała | 66 kg |
| Styl walki | |
| Trenowany przez | Joe Lopez |
| Debiut | 2012 |
| Federacja | |
| Kategoria wagowa | piórkowa (2014–obecnie) |
| Klub | Freestyle Fighting Gym |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk | 26 |
| Zwycięstwa | 25 |
| Przez nokauty | 12 |
| Przez poddania | 3 |
| Przez decyzje | 10 |
| Porażki | 1 |
| |
Alexander Volkanovski (ur. 29 września 1988 w Shellharbour)[1] – australijski zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) pochodzenia grecko-macedońskiego. Od 14 grudnia 2019 mistrz Ultimate Fighting Championship w wadze piórkowej[2].
Życiorys i trening
Urodził się 29 września 1988 roku w Shellharbour, w Nowej Południowej Walii. Jego ojciec urodził się w wiosce Beranci, w SR Macedonii, która była częścią Jugosławii, natomiast matka pochodzi z Grecji[3][4]. Volkanovski zaczął trenować zapasy w stylu grecko-rzymskim w młodym wieku i w wieku 12 lat zdobył tytuł mistrza kraju[5]. W wieku 14 lat postanowił zrezygnować z zapasów i skupił się na karierze w lidze rugby grając jako zawodnik pierwszej linii[6]. Uczęszczał do Lake Illawarra High School przez całe swoje młodzieńcze lata[7], a po ukończeniu szkoły pracował jako betoniarz[8].
Później grał w półprofesjonalnej lidze rugby dla Warilla Gorillas w South Coast Rugby League, gdzie w 2010 roku otrzymał Medal Micka Cronina jako najlepszy zawodnik ligi[4]. Odegrał również kluczową rolę w zwycięskim dla Warilli sezonie Premiership 2011 otrzymując nagrodę Man of the Match za swój występ w Wielkim Finale[9]. W wieku 23 lat zdecydował się porzucić ligę rugby, aby skupić się na profesjonalnej karierze w mieszanych sztukach walki[10]. Jak wspomina, oglądał Ultimate Fighting Championship od dzieciństwa i od 14 roku życia często wypożyczał kasety VHS z UFC, z Blockbuster oraz kupował dostęp do UFC na pay-per-view[11].
Jego trener Joe Lopez powiedział, że Volkanovski zaczął trenować MMA, aby utrzymać formę podczas sezonu poza ligą rugby, gdzie ważył 97 kg[6]. Szybko jednak zdał sobie sprawę, że jego pasją jest ten sport i chciał zajść w nim najdalej[12]. Szybko stał się dobrym kontrującym uderzaczem dysponującym potężnym prawym sierpowym oraz fantastycznym ofensywnym zapaśnikiem[13]. Początkowo brał udział w wielu amatorskich walkach w wadze średniej, ponieważ dostosował się do wagi z rugby, zanim przeszedł na zawodowstwo i zszedł do wagi półśredniej, lekkiej ostatecznie do piórkowej[6].
Obecnie trenuje w klubie Freestyle Fighting Gym, w Wollongong, ale regularnie odbywa obozy treningowe w klubach Tiger Muay Thai w Phuket i City Kickboxing w Auckland z innymi zawodnikami UFC jak: Israel Adesanya, czy Dan Hooker[14][15][16].
Kariera MMA
Wczesna kariera
Zaczynając jako amator w wadze średniej i idąc bilansem 4-0 przed przejściem na zawodowstwo, walczył w różnych organizacjach MMA w regionie Oceanii w Azji od 2012 do lipca 2016 roku przed podpisaniem kontraktu z UFC. Zdobył tytuł Pacific Xtreme Combat (PXC) i dwa tytuły Australian Fighting Championship w wadze piórkowej[17][18]. Przed przystąpieniem do UFC legitymował się rekordem 13-1 z 10 zwycięstwami z rzędu[19].
UFC
W debiucie dla amerykańskiego giganta 26 listopada 2016 roku zwiększył swoją passę zwycięstw do 11, dzięki pokonaniu przez TKO w drugiej rundzie Yusuke Kasuyia na gali UFC Fight Night 101[20]. Na konferencji prasowej po walce ogłosił, że w następnej walce planuje przejść z wagi lekkiej do piórkowej.
Volkanovski miał zmierzyć się z Michelem Quionesem 19 lutego 2017 roku na gali UFC Fight Night 105. Walka została jednak odwołana po tym, jak Quinones doznał kontuzji i nie udało się znaleźć zastępstwa[21].
11 czerwca 2017 roku na gali UFC Fight Night 110 Volkanovski powrócił do wagi piórkowej i zmierzył się z Mizuto Hirotą Walkę wygrał przez jednogłośną decyzję[22].
Alexander miał zmierzyć się z Jeremym Kennedym na gali UFC Fight Night: Werdum vs. Tybura w dniu 19 listopada 2017 roku w Sydney, w Australii. Kennedy jednak wycofał się z walki 5 października powołując się na kontuzję pleców i zastąpił go Humberto Bandenay. W listopadzie 2017 roku ogłoszono, że Bandenay opóźni swój debiut w UFC na tym wydarzeniu z nieujawnionego powodu, a w jego miejsce pojawił się debiutujący w organizacji Shane Young. Walka pomiędzy Volkanovskim i Youngiem odbyła się w limicie umownym do 68 kg. Volkanovski wygrał walkę przez jednogłośną decyzję[23].
Walka z niedoszłym rywalem Jeremym Kennedym została przesunięta i odbyła się 11 lutego 2018 roku na UFC 221. Volkanovski zwyciężył przez techniczny nokaut[24].
14 lipca 2018 roku na gali UFC Fight Night 133 zmierzył się z Darrenem Elkinsem. Walkę wygrał przez jednogłośną decyzję[25].
Volkanovski zmierzył się z Chadem Mendesem 29 grudnia 2018 roku na gali UFC 232. Walkę wygrał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie. Walka ta przyniosła mu nagrodę w postaci bonusu za walkę wieczoru[26].
14 grudnia 2019 roku zmierzył Maxem Hollowayem o mistrzostwo wagi piórkowej UFC na gali UFC 245. Wygrał walkę przez jednogłośną decyzję[27].
Volkanovski wykonał swoją pierwszą obronę tytułu w rewanżowym starciu z Maxem Hollowayem 11 lipca 2020 roku na UFC 251[28]. Ponownie zwyciężył walkę, tym razem jednak przez niejednogłośną decyzję. Wynik ten wzbudził kontrowersje wśród mediów i osobistości mieszanych sztuk walki, takich jak np. prezydent UFC – Dana White oraz wielu zawodników MMA[29].
2 kwietnia 2021 roku ogłoszono, że wraz z Brianem Ortegą będzie trenerem w The Ultimate Fighter 29 na ESPN+, a w show wystąpią zawodnicy w wadze koguciej i średniej[23].
26 września 2021 roku przystąpił do drugiej obrony mistrzowskiego pasa[30]. Po znakomitym pięcio-rundowym boju na pełnym dystansie pokonał przez jednogłośną decyzję Briana Ortegę[31]. Zwycięstwo przyniosło mu bonus za walkę wieczoru[32].
W walce wieczoru gali UFC 273 pokonał Jung Chan-sunga przez TKO w czwartej rundzie. Obronił tym samym trzeci raz pas mistrzowski kategorii piórkowej[33].
Na UFC 276, które odbyło się 2 lipca 2022 roku doszło do trylogii o pas wagi piórkowej z Maxem Hollowayem[34]. W drugiej walce wieczoru Volkanovski po raz trzeci okazał się lepszy od Hollowaya, pokonując Hawajczyka na pełnym dystansie[35].
Podczas lutowej gali UFC 284 stoczy walkę o pas mistrzowski UFC wyższej kategorii wagowej, mierząc się z jej mistrzem, Isłamem Machaczewem[36].
Boks
Volkanovski ma za sobą jedną walkę bokserską w wadze super półśredniej, którą wygrał przez jednogłośną decyzję w czterech rundach z Dillonem Bargero[37].
Osiągnięcia
Mieszane sztuki walki
- 2013: Mistrz Cage Conquest w wadze półśredniej
- 2013: Mistrz Roshambo MMA w wadze półśredniej
- 2014: Mistrz Roshambo MMA w wadze lekkiej
- 2015-2016: Mistrz Australian FC w wadze piórkowej
- 2015: Mistrz Pacific Xtreme Combat w wadze piórkowej
- 2016: Mistrz Wollongong Wars w wadze lekkiej
Amatorskie zapasy
- 2001: Krajowe zawody zapaśnicze szkół australijskich – Złoty medal – 12/13 lat 62 kg (2001)
Lista zawodowych walk w MMA (w trakcie tworzenia)
| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Isłam Machaczew (23-1) | UFC 284 | 12.02.2023 |  Perth | Walka o pas mistrzowski UFC w wadze lekkiej. Main Event | |||||
| Wygrana | 25-1 |  Max Holloway | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 276 | 02.07.2022 | Las Vegas | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Co-Main Event |
| Wygrana | 24-1 |  Chan Sung Jung | TKO (ciosy pięściami) | 4 | 0:45 | UFC 273 | 09.04.2022 | Jacksonville | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Bonus za występ wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 23-1 | Brian Ortega | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 266 | 25.09.2021 | Las Vegas | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Bonus za walkę wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 22-1 | Max Holloway | Decyzja (niejednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 251 | 12.07.2020 |  Abu Zabi | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Co-Main Event |
| Wygrana | 21-1 | Max Holloway | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 245 | 14.12.2019 | Las Vegas | Zdobył pas mistrzowski UFC w wadze piórkowej. Co-Main Event |
| Wygrana | 20-1 |  José Aldo | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 237 | 11.05.2019 | Rio de Janeiro | |
| Wygrana | 19-1 | Chad Mendes | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 4:14 | UFC 232 | 29.12.2018 | Inglewood | Bonus za walkę wieczoru |
| 18-1 | Darren Elkins | 3 | UFC Fight Night: dos Santos vs. Ivanov | ||||||
| 17-1 | Jeremy Kennedy | 2 | UFC 221 | ||||||
| 16-1 | Shane Young | 3 | UFC Fight Night: Werdum vs. Tybura | ||||||
| 15-1 | Mizuto Hirota | 3 | UFC Fight Night: Lewis vs. Hunt | ||||||
| 14-1 | Yusuke Kasuya | 2 | UFC Fight Night: Whittaker vs. Brunson | ||||||
| 13-1 | Jai Bradney | 1 | Wollongong Wars 4 | ||||||
| 12-1 | Jamie Mullarkey | 1 | Australian FC 15 | ||||||
| 11-1 | Yusuke Yachi | 4 | Pacific Xtreme Combat 50 | ||||||
| 10-1 | James Bishop | 1 | Australian FC 13 | ||||||
| 9-1 | David Butt | 2 | Wollongong Wars 2 | ||||||
| 8-1 | Kyle Reyes | 3 | Pacific Xtreme Combat 45 | ||||||
| 7-1 | Jai Bradney | 1 | Roshambo MMA 3 | ||||||
| 6-1 | Rodolfo Marques Diniz | 1 | Australian FC 9 | ||||||
| 5-1 | Greg Atzori | 1 | Roshambo MMA 2 | ||||||
| 4-1 | Luke Catubig | 3 | Australian FC 7 | ||||||
| 3-1 | Corey Nelson | 3 | Australian FC 5 | ||||||
| 3-0 | Anton Zafir | 4 | Roshambo MMA 1 | ||||||
| 2-0 | Regan Wilson | 1 | Southern Fight Promotions: Cage Conquest 2 | ||||||
| 1-0 | Gerhard Voigt | 3 | Revolution Promotions: Revolution at the Roxy | Debiut w MMA |
Życie prywatne
Jest żonaty z Emmą i ma dwie córki, Arianę i Airlie[38]. Wystąpił jako trener w Malaysia Invasion, reality show MMA. Ze względu na swoje macedońskie i greckie dziedzictwo, używa przydomka „Wielki” w odniesieniu do Aleksandra Wielkiego, twierdząc, że był on Macedończykiem i Grekiem, podobnie jak on sam[39].
Przypisy
- ↑ Alexander Volkanovski („The Great”) | MMA Fighter Page, Tapology [dostęp 2019-12-15] (ang.).
- ↑ Grzegorz Nielubiak, UFC 245: Max Holloway traci pas! Alexander Volkanovski nowym mistrzem po pięciu rundach boju!, InTheCage.pl, 15 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-15] (pol.).
- ↑ From Rugby League to UFC champ: meet Alexander „The Great” Volkanovski, SBS Your Language [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ a b 'Mick Cronin Medal to UFC’ by Alex Volkanovski, AthletesVoice, 13 listopada 2017 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ From Rugby To UFC, Alexander Volkanovski Just Wins – FloCombat, www.flocombat.com [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ a b c Tim Bissell, Volkanovski wants statement with ‘savage ground and pound’, Bloody Elbow, 9 czerwca 2017 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ Volkanovksi the humble local hero whose focus can’t be swayed, ESPN.com, 9 grudnia 2019 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ ‘The fight could make me a star overnight’, The West Australian, 10 maja 2019 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ The HULK: Alex Volkanovski Australian Macedonian MMA champion | AUSTRALIAN MACEDONIAN E-MAGAZINE, web.archive.org, 20 czerwca 2018 [dostęp 2021-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-20].
- ↑ Agron Latifi, UFC debut just the start for Illawarra ‘Hulk’ Alex Volkanovski, Illawarra Mercury, 15 listopada 2016 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ CAGE FIGHTING By TIM KEEBLE, Alex’s fighting career path is set in concrete, Illawarra Mercury, 10 stycznia 2012 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ MARTIAL ARTS By MIKE GANDON, Alex Volkanovski yet to lose a cage bout, Illawarra Mercury, 1 marca 2012 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ UFC Fight Night 101 Newcomer Breakdown: Alex Volkanovski, MMAOddsBreaker, 26 listopada 2016 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ UFC 245: City Kickboxing looking to end 2019 as UFC’s best team as Kai Kara-France and Alexander Volkanovski fight, NZ Herald [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ Mitch Jennings, ‘This kid’s got something’: It only took a minute for Alex to prove he was different, Illawarra Mercury, 9 maja 2019 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ Team TMT Fighter Alex Volkanovski gets his shot in the UFC, Tiger Muay Thai & MMA Training Camp, Phuket, Thailand, 2 października 2016 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ Australian Fighting Championships 15 Results – Fight News Australia [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ Pacific Xtreme Combat 50 Results – Fight News Australia [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ Sherdog.com, Alexander, Sherdog [dostęp 2021-08-10].
- ↑ UFC Fight Night 101: Whittaker vs. Brunson – wyniki na żywo – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-07-04] (pol.).
- ↑ Guilherme Cruz, Volkanovski vs. Quinones off UFC Fight Night: Halifax, MMA Fighting, 14 lutego 2017 [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ UFC Fight Night 110: Lewis vs Hunt – wyniki – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-07-04] (pol.).
- ↑ a b UFC Fight Night 121: Werdum vs Tybura – wyniki walk – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-07-04] (pol.).
- ↑ Polsatsportpl, UFC 221: Romero znokautował Rockholda! – Polsat Sport, www.polsatsport.pl [dostęp 2021-08-10] (pol.).
- ↑ UFC Fight Night 133: dos Santos vs. Ivanov – wyniki i relacja – Lowking.pl [dostęp 2021-08-10] (pol.).
- ↑ UFC 232: Jones vs. Gustafsson II – wyniki i relacja – Lowking.pl [dostęp 2021-08-10] (pol.).
- ↑ a b Polsatsportpl, UFC 245: Wyniki i skróty walk (WIDEO) – Polsat Sport, www.polsatsport.pl [dostęp 2021-08-10] (pol.).
- ↑ UFC 251: Usman vs. Masvidal – wyniki i relacja – Lowking.pl [dostęp 2021-08-10] (pol.).
- ↑ Twitter reacts to Alexander Volkanovski’s narrow title defense against Max Holloway at UFC 251, MMA Junkie, 12 lipca 2020 [dostęp 2022-07-04] (ang.).
- ↑ UFC 266: dwa tytuły mistrzowskie na szali [ZAPOWIEDŹ] | Poinformowani.pl, sport.poinformowani.pl, 25 września 2021 [dostęp 2022-11-12] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys, Emocjonująca wojna w walce wieczoru UFC 266! Volkanovski obronił tytuł po zwycięstwie z Ortegą! | MMAROCKS, MMA Rocks!, 26 września 2021 [dostęp 2021-09-26] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys, Bonusy po gali UFC 266 – Volkanovski i Ortega nagrodzeni za najlepszą walkę wieczoru (WIDEO) | MMAROCKS, MMA Rocks!, 26 września 2021 [dostęp 2022-04-12] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys, UFC 273: Volkanovski triumfował w walce wieczoru! „Korean Zombie” rozbity przez mistrza (WIDEO) | MMAROCKS, MMA Rocks!, 10 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-12] (pol.).
- ↑ Trylogia potwierdzona – Alexander Volkanovski zmierzy się z Maxem Hollowayem, Lowking.pl [dostęp 2022-07-04] (pol.).
- ↑ Michał Tkaczuk, UFC 276: Alexander Volkanovski deklasuje Maxa Hollowaya w trzecim starciu o pas wagi piórkowej! | MMAROCKS, MMA Rocks!, 3 lipca 2022 [dostęp 2022-07-04] (pol.).
- ↑ Kamil Zejma, Islam Makhachev vs. Alexander Volkanovski oficjalnie walką wieczoru UFC 284! [dostęp 2022-11-12] (pol.).
- ↑ BoxRec: Login, boxrec.com [dostęp 2021-08-10].
- ↑ MMA fighter Alex ‘The Hulk’ Volkanovski aiming for world title, SBS News [dostęp 2021-08-10] (ang.).
- ↑ Exclusive interview with UFC featherweight world champion Alexander Volkanovski, Nocaute na Rede, 18 czerwca 2020 [dostęp 2021-08-10] (port. braz.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: MMAnytt, Licencja: CC BY 3.0
Alexander Volkanovski at UFC 232