Alexandra Meissnitzer

Alexandra Meissnitzer
Data i miejsce urodzenia	18 czerwca 1973 ; Salzburg
Klub	USV Abtenau
Wzrost	165 cm
Debiut w PŚ	7.12 1991, Santa Caterina; (28. miejsce – super G)
Pierwsze punkty w PŚ	7.12 1991, Santa Caterina (28. miejsce – super G)
Pierwsze podium w PŚ	7.12 1995, Val d’Isère (1. miejsce – super G)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Austria
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata juniorów
	Puchar Świata
Kryształowa Kula ;	1998/1999
	Puchar Świata (Zjazd)
2. miejsce ;	1998/1999
	Puchar Świata (Gigant)
Mała Kryształowa Kula ;	1998/1999
3. miejsce ;	1997/1998
	Puchar Świata (Supergigant)
Mała Kryształowa Kula ;	1998/1999
2. miejsce ;	1995/1996
2. miejsce ;	2001/2002
2. miejsce ;	2005/2006
	Strona internetowa

Alexandra Meissnitzer (ur. 18 czerwca 1973 w Salzburgu) – austriacka narciarka alpejska, trzykrotna medalistka igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata oraz zdobywczyni Pucharu Świata.

Kariera

Pierwszy sukces w karierze Alexandra Meissnitzer osiągnęła 1992 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Mariborze zdobyła dwa medale. Najpierw zajęła drugie miejsce w zjeździe, ulegając tylko Céline Dätwyler ze Szwajcarii. Dzień później była trzecia w supergigancie, w którym wyprzedziły ją tylko Niemka Regina Häusl oraz Włoszka Morena Gallizio. Dwa miesiące wcześniej zadebiutowała w zawodach Pucharu Świata, zajmując 7 grudnia 1991 roku w Santa Caterina 28. miejsce w supergigancie. W sezonie 1991/1992 punktowała jeszcze trzykrotnie, najlepszy wynik osiągając 15 grudnia w Santa Caterina, gdzie zajęła 22. miejsce w tej samej konkurencji. W klasyfikacji generalnej zajęła ostatecznie 98. miejsce.

Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanęła cztery lata po debiucie, 7 grudnia 1995 roku w Val d’Isère, wygrywając supergiganta. W kolejnych startach jeszcze sześć razy stanęła na podium, odnosząc jeszcze jedno zwycięstwo: 20 grudnia w Veysonnaz ponownie była najlepsza w supergigancie. W klasyfikacji generalnej zajęła piąte miejsce, a w klasyfikacji supergiganta była druga, plasując się tylko za Niemką Katją Seizinger. W lutym 1996 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Sierra Nevada, jednak nie zdobyła medalu. Najlepszy wynik osiągnęła w zjeździe, który ukończyła na szesnastej pozycji. Bez medalu wróciła także z rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Sestriere, gdzie była między innymi trzynasta w supergigancie. W zawodach pucharowych ani razu nie stanęła na podium i w klasyfikacji generalnej zajęła 19. miejsce.

Kolejne zwycięstwo odniosła 15 marca 1998 roku w Crans-Montana, triumfując w gigancie. Poza tym jeszcze sześciokrotnie plasowała się w najlepszej trójce, w tym kolejne trzy razy w gigancie, co dało jej trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej tej konkurencji. Uległa tylko Niemce Martinie Ertl i Włoszce Deborze Compagnoni. W lutym tego roku brała udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano, gdzie zdobyła dwa medale. Najpierw zajęła trzecie miejsce w supergigancie, w którym lepsze okazały się jedynie Picabo Street z USA oraz kolejna Austriaczka, Michaela Dorfmeister. Do zwyciężczyni Meissnitzer straciła zaledwie 0,07 sekundy. Następnie była ósma w zjeździe, a cztery dni później wywalczyła srebrny medal w slalomie gigancie. Po pierwszym przejeździe zajmowała czwarte miejsce, tracąc do prowadzącej Compagnoni 1,19 sekundy. W drugim przejeździe uzyskała drugi wynik, co dało jej drugi łączny czas, o 1,80 sekundy za Compagnoni i 0,22 sekundy przed Katją Seizinger.

Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1998/1999. Meissnitzer zgromadziła 1672 punkty, trzynaście razy stanęła na podium i odniosła osiem zwycięstw. Najpierw wygrała giganta 19 listopada w Park City, następnie supergiganta 29 listopada w Lake Louise, supergiganta i giganta w dniach 10-11 grudnia w Val d’Isère, zjazd 19 grudnia w Veysonnaz, giganta 24 stycznia w Cortina d'Ampezzo i 22 lutego w Åre, a na koniec ponownie była najlepsza w zjeździe 10 marca 1999 roku w Sierra Nevada. Dzięki temu zdobyła Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej, zwyciężyła także w klasyfikacjach giganta i supergiganta, a w zjeździe była druga za swą rodaczką, Renate Götschl. Rozgrywane w 1999 roku mistrzostwa świata w Vail/Beaver Creek były najbardziej udaną imprezą w jej karierze. Austriaczka zwyciężyła w supergigancie i gigancie, a w zjeździe zajęła czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal ze Stefanie Schuster o 0,10 sekundy.

Po dwóch startach sezonu 1999/2000 doznała kontuzji w Lake Louise^[1]. Austriaczka zerwała więzadła krzyżowe w kolanie i do rywalizacji wróciła w grudniu 2000 roku. Na podium zawodów pucharowych po raz kolejny stanęła dopiero 25 stycznia 2002 roku w Cortina d’Ampezzo, gdzie była trzecia w supergigancie. W tej samej konkurencji była też druga 7 marca w Altenmarkt; były to jej najlepsze wyniki w sezonie 2001/2002, który ukończyła na piętnastej pozycji w klasyfikacji generalnej i drugiej w klasyfikacji supergiganta. Na początku 2002 roku brała udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie dwukrotnie była blisko medalu. Najpierw zajęła czwarte miejsce w supergigancie, przegrywając walkę o podium z Włoszką Karen Putzer o 0,09 sekundy. Pięć dni później czwarta była także w gigancie, w którym w walce o brązowy medal lepsza o 0,28 sekundy była Sonja Nef ze Szwajcarii.

Kolejny medal wywalczyła podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz w 2003 roku, gdzie była druga w zjeździe. W zawodach tych uległa jedynie Kanadyjce Mélanie Turgeon, a drugie miejsce zajęła ex aequo z Corinne Rey-Bellet ze Szwajcarii. Na tych samych mistrzostwach była także piąta w supergigancie. W Pucharze Świata pięciokrotnie stawała na podium, jednak nie odniosła żadnego zwycięstwa. W klasyfikacji generalnej była tym razem ósma, w supergigancie czwarta, a w klasyfikacji giganta zajęła siódme miejsce.

Meissnitzer startowała jeszcze przez pięć kolejnych sezonów, jednak nie zdołała nawiązać do wyników z 1999 roku. W tym czasie łącznie dziesięć razy stawała na podium, przy czym odniosła trzy zwycięstwa: 4 stycznia 2004 roku w Megève, 11 grudnia 2004 roku w Altenmarkt i 4 grudnia 2005 roku w Lake Louise wygrywała supergiganty. W klasyfikacji generalnej najlepiej wypadła w sezonie 2003/2004, który ukończyła na ósmym miejscu. Ponadto w sezonie 2005/2006 była dziewiąta, a w klasyfikacji supergiganta zajęła drugie miejsce za Michaelą Dorfmeister. Ostatnie pucharowe podium wywalczyła 13 marca 2008 roku w Bormio, gdzie supergiganta ukończyła na trzeciej pozycji. W 2006 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie, zdobywając brązowy medal w supergigancie. Uplasowała się tam 0,59 sekundy za Dorfmeister i 0,32 sekundy za Janicą Kostelić z Chorwacji. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Åre w tej samej konkurencji była ósma. W marcu 2008 roku zakończyła karierę^[2].

Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw kraju, w tym złote w zjeździe w 1994 roku, gigancie w latach 1999 i 2004 oraz supergigancie w latach 1994, 1998 i 2002. W latach 1998 i 1999 była wybierana sportsmenką roku w Austrii. Ponadto w 1998 roku otrzymała Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii^[3].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
DNF1	24 lutego	1994	Lillehammer	Gigant	2:30,97 min	-	Deborah Compagnoni
3.	11 lutego	1998	Nagano	Supergigant	1:18,02 min	+0,07 s	Picabo Street
8.	16 lutego	1998	Nagano	Zjazd	1:29,89 min	+0,95 s	Katja Seizinger
2.	20 lutego	1998	Nagano	Gigant	2:50,59 min	+1,80 s	Deborah Compagnoni
4.	17 lutego	2002	Salt Lake City	Supergigant	1:13,59 min	+0,36 s	Daniela Ceccarelli
4.	22 lutego	2002	Salt Lake City	Gigant	2:30,01 min	+1,94 s	Janica Kostelić
8.	15 lutego	2006	Turyn	Zjazd	1:56,49 min	+1,29 s	Michaela Dorfmeister
3.	20 lutego	2006	Turyn	Supergigant	1:32,47 min	+0,59 s	Michaela Dorfmeister

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
23.	12 lutego	1996	Sierra Nevada	Supergigant	1:21,00 min	+2,27 s	Isolde Kostner
16.	18 lutego	1996	Sierra Nevada	Zjazd	1:54,06 min	+2,30 s	Picabo Street
DNS2	22 lutego	1996	Sierra Nevada	Gigant	2:10,74 min	-	Deborah Compagnoni
13.	11 lutego	1997	Sestriere	Supergigant	1:23,50 min	+1,76 s	Isolde Kostner
17.	15 lutego	1997	Sestriere	Zjazd	1:41,18 min	+2,43 s	Hilary Lindh
1.	3 lutego	1999	Vail	Supergigant	1:20,53 min	-	-
4.	7 lutego	1999	Vail	Zjazd	1:48,20 min	+0,27 s	Renate Götschl
1.	11 lutego	1999	Vail	Gigant	2:08,54 min	-	-
8.	29 stycznia	2001	St. Anton	Supergigant	1:23,44 min	+0,39 s	Régine Cavagnoud
11.	6 lutego	2001	St. Anton	Zjazd	1:36,20 min	+1,66 s	Michaela Dorfmeister
DNF2	9 lutego	2001	St. Anton	Gigant	2:19,01 min	-	Sonja Nef
5.	3 lutego	2003	Sankt Moritz	Supergigant	1:27,48 min	+0,58 s	Michaela Dorfmeister
2.	9 lutego	2003	Sankt Moritz	Zjazd	1:34,30 min	+0,11 s	Mélanie Turgeon
DNF1	13 lutego	2003	Sankt Moritz	Gigant	2:30,97 min	-	Anja Pärson
DNF	30 stycznia	2005	Bormio	Supergigant	1:17,64 min	-	Anja Pärson
22.	6 lutego	2005	Bormio	Zjazd	1:39,90 min	+3,22 s	Janica Kostelić
8.	6 lutego	2007	Åre	Supergigant	1:18,85 min	+1,12 s	Anja Pärson

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
13.	21 marca	1990	Zinal	Zjazd	1:25,48 min	+2,17 s	Swietłana Gładyszewa
14.	23 marca	1990	Zinal	Gigant	2:23,17 min	+4,28 s	Manuela Umele
4.	8 kwietnia	1991	Geilo	Supergigant	1:15,16 min	+1,03 s	Julie Lunde Hansen
16.	11 kwietnia	1991	Geilo	Zjazd	1:08,87 min	+1,21 s	Céline Dätwyler
7.	12 kwietnia	1991	Geilo	Gigant	2:09,95 min	+0,86 s	Sabina Panzanini
2.	25 lutego	1992	Maribor	Zjazd	1:21,68 min	+0,56 s	Céline Dätwyler
3.	26 lutego	1992	Maribor	Supergigant	1:20,66 min	+0,69 s	Regina Häusl
7.	27 lutego	1992	Maribor	Gigant	1:56,37 min	+1,09 s	Regina Häusl

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w zawodach

Val d’Isère – 7 grudnia 1995 (supergigant)
Veysonnaz – 20 grudnia 1995 (supergigant)
Crans-Montana – 15 marca 1998 (gigant)
Park City – 19 listopada 1998 (gigant)
Lake Louise – 29 listopada 1998 (supergigant)
Val d’Isère – 10 grudnia 1998 (supergigant)
Val d’Isère – 11 grudnia 1998 (gigant)
Veysonnaz – 19 grudnia 1998 (zjazd)
Cortina d'Ampezzo – 24 stycznia 1999 (gigant)
Åre – 22 lutego 1999 (gigant)
Sierra Nevada – 10 marca 1999 (zjazd)
Megève – 4 stycznia 2004 (supergigant)
Altenmarkt im Pongau – 11 grudnia 2004 (supergigant)
Lake Louise – 4 grudnia 2005 (supergigant)

Pozostałe miejsca na podium

Val d’Isère – 8 grudnia 1995 (gigant) – 3. miejsce
St. Anton – 15 grudnia 1995 (zjazd) – 3. miejsce
St. Anton – 16 grudnia 1995 (zjazd) – 2. miejsce
Garmisch-Partenkirchen – 13 stycznia 1996 (supergigant) – 3. miejsce
Hafjell – 9 marca 1996 (gigant) – 3. miejsce
Tignes – 24 października 1997 (slalom równoległy) – 3. miejsce
Park City – 21 listopada 1997 (gigant) – 2. miejsce
Mammoth Mountain – 28 listopada 1997 (slalom równoległy) – 3. miejsce
Val d’Isère – 19 grudnia 1997 (gigant) – 2. miejsce
Bormio – 6 stycznia 1998 (gigant) – 3. miejsce
Altenmarkt – 18 stycznia 1998 (zjazd) – 3. miejsce
Sölden – 24 października 1998 (gigant) – 2. miejsce
Lake Louise – 27 listopada 1998 (zjazd) – 3. miejsce
Semmering – 27 grudnia 1998 (gigant) – 2. miejsce
Maribor – 2 stycznia 1999 (gigant) – 3. miejsce
St. Anton – 16 stycznia 1999 (supergigant) – 2. miejsce
Cortina d'Ampezzo – 25 stycznia 2002 (supergigant) – 3. miejsce
Altenmarkt – 7 marca 2002 (supergigant) – 2. miejsce
Park City – 21 listopada 2002 (gigant) – 2. miejsce
Val d’Isère – 12 grudnia 2002 (gigant) – 3. miejsce
Cortina d'Ampezzo – 17 stycznia 2003 (supergigant) – 2. miejsce
Innsbruck – 28 lutego 2003 (supergigant) – 3. miejsce
Hafjell – 13 marca 2003 (supergigant) – 2. miejsce
Sestriere – 14 marca 2004 (gigant) – 3. miejsce
Åre – 19 lutego 2005 (supergigant) – 2. miejsce
Lake Louise – 2 grudnia 2005 (zjazd) – 3. miejsce
Val d’Isère – 17 grudnia 2005 (zjazd) – 3. miejsce
Val d’Isère – 18 grudnia 2005 (supergigant) – 2. miejsce
Bad Kleinkirchheim – 15 stycznia 2006 (supergigant) – 3. miejsce
Bormio – 13 marca 2008 (supergigant) – 3. miejsce

Przypisy

↑ Meissnitzer injury opens up World Cup (ang.)
↑ Triumph for the CARRERA Ski Racing Team (ang.)
↑ Staatliche Auszeichnungen bis 2008 (niem.)

Bibliografia

Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-07)]. (ang.)

[1] Meissnitzer injury opens up World Cup (ang.)

[2] Triumph for the CARRERA Ski Racing Team (ang.)

[3] Staatliche Auszeichnungen bis 2008 (niem.)

[1]

[2]

[3]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne