Alexandre Lamfalussy

Alexandre Lamfalussy
Ilustracja
2003
Data i miejsce urodzenia26 kwietnia 1929
Kapuvár
Data śmierci9 maja 2015
Zawód, zajęcieekonomista

Baron Alexandre Lamfalussy (ur. 26 kwietnia 1929 w Kapuvár, zm. 9 maja 2015[1][2]) – belgijski ekonomista pochodzenia węgierskiego, prezydent Europejskiego Instytutu Walutowego – prekursora Europejskiego Banku Centralnego (1994–1997), przewodniczący Komitetu Mędrców ds regulacji europejskiego rynku papierów wartościowych, który opracował szereg reform w celu uproszczenia i przyspieszenie procesu ustawodawczego UE w dziedzinie usług finansowych – tzw. procedura Lamfalussy’ego.

Życiorys

Alexandre Lamfalussy urodził się w 1929 roku na Węgrzech, które opuścił w 1949 roku[3]. W latach 1949–1953 studiował ekonomię na Katolickim Uniwersytecie w Leuven oraz w Kolegium Nuffield na Uniwersytecie Oxfordzkim, gdzie obronił doktorat z zakresu nauk ekonomicznych[3]. W latach 1955–1975 pracował w Banque de Bruxelles[3].

W 1976 przeszedł do Banku Rozrachunków Międzynarodowych w Bazylei, którego został dyrektorem generalnym w 1985 roku – funkcję tę sprawował do 1993 roku[3]. W latach 1988–1989 był członkiem Komitetu Delorsa[4], który w kwietniu 1989 roku przedstawił tzw. Raport Delorsa precyzujący plan realizacji Unii Gospodarczej i Walutowej w trzech etapach[5]:

  1. liberalizacji przepływów kapitałowych (1990–1994)
  2. wzmocnienia koordynacji polityki pieniężnej krajów UE i stworzenia Europejskiego Instytutu Walutowego – prekursora Europejskiego Banku Centralnego (1994–1999)
  3. wprowadzenia wspólnej waluty euro (od 1999 roku)

Od stycznia 1994 do końca czerwca 1997 Lamfalussy pełnił funkcję prezydenta Europejskiego Instytutu Walutowego[3], odpowiedzialnego za realizacje trzeciego etapu Unii Gospodarczej i Walutowej[6]. W 1993 roku król Belgii Baldwin I Koburg nadał mu tytuł szlachecki barona[6].

W czerwcu roku 2000 rada do spraw gospodarczych i finansowych powołała go na przewodniczącego Komitetu Mędrców ds regulacji europejskiego rynku papierów wartościowych[7]. Komitet zaproponował reformy w ramach czteropoziomowego programu, tzw. procedury Lamfalussy’ego, której celem było uproszczenie i przyspieszenie procesu ustawodawczego UE w dziedzinie usług finansowych[7]. W marcu 2002 roku Rada Europejska zatwierdziła procedurę Lamfalussy’ego w zakresie papierów wartościowych, a w grudniu tego samego roku zdecydowała o jej rozszerzeniu na cały sektor finansowy UE[7].

W 2008 roku Lamfalussy został powołany na stanowisko przewodniczącego grupy zadaniowej wysokiego szczebla na rzecz nowej architektury finansowej w Belgii[3].

W 2007 otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Ekonomicznego w Bratysławie[8].

W 2013 roku otrzymał najwyższe węgierskie odznaczenie - Wielki Krzyż Orderu św. Stefana.

Przypisy

  1. ↑ James G. Neuger: Zmarł współtwórca euro Alexandre Lamfalussy (pol.). biznes.onet.pl, 2015-05-12. [dostęp 2015-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-15)].
  2. ↑ "Alexandre Lamfalussy, Helped Found Euro Currency, Dies at 86" ABC News, 11 may 2015
  3. ↑ a b c d e f Katolicki Uniwersytet Leuven: Alexandre Lamfalussy (ang.). [dostęp 2011-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-18)].
  4. ↑ Komisja Europejska: List of members of the ad hoc Committee (ang.). [dostęp 2011-10-19].
  5. ↑ Komisja Europejska: Phase 3: the Delors Report (ang.). [dostęp 2011-10-19].
  6. ↑ a b ECB-CFS Research Networ: Alexandre Lamfalussy (ang.). [dostęp 2011-10-19].
  7. ↑ a b c Parlament Europejski: Usługi finansowe: procedura Lamfalussy’ego – powstanie i zastosowanie w praktyce (pol.). [dostęp 2011-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-18)].
  8. ↑ "Doctor Honoris Causa Ekonomickej Univerzity v Bratislave". [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

Media użyte na tej stronie

Lámfalussy Sándor.jpg
Autor: FotóMédia fotó – Zétényi Zoltán, Licencja: CC BY-SA 4.0
Alexandre Lamfalussy (1929–2015) Hungarian-born Belgian economist and central banker