Alexandria Ocasio-Cortez

Alexandria Ocasio-Cortez
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 października 1989
Nowy Jork

Członkini Izby Reprezentantów z 14. okręgu stanu Nowy Jork
Okres

od 3 stycznia 2019

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Joe Crowley

Faksymile

Alexandria Ocasio-Cortez, również AOC (ur. 13 października 1989 w Nowym Jorku[1]) – amerykańska polityk, należąca do Partii Demokratycznej, członkini Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych jako reprezentantka 14. dzielnicy kongresowej Nowego Jorku od 2019. Dystrykt ten składa się ze wschodniej część Bronksu, części północno-centralnej Queens i Wyspy Rikers w Nowym Jorku.

Zdobyła uznanie w kraju w po wygraniu prawyborów Partii Demokratycznej 26 czerwca 2018. Pokonała w nich Joego Crowleya, który zasiadał w Izbie Reprezentantów przez 10 kadencji. Uznane to zostało za jedno z najbardziej zaskakujących zwycięstw w śródokresowych prawyborach w 2018. Pokonała także Republikańskiego przeciwnika Anthony’ego Pappasa w wyborach parlamentarnych w listopadzie 2018[2][3][4]. Została wybrana ponownie w wyborach w 2020, pokonując Johna Cummingsa.

Zajmując stanowisko w wieku 29 lat, Ocasio-Cortez stała się najmłodszą kobietą, która kiedykolwiek zasiadała w Kongresie Stanów Zjednoczonych[5][6]. Była także najmłodszą członkinią 116. Kongresu[7]. Została zauważona dzięki swojej aktywności w mediach społecznościowych związanej ze swoją działalnością polityczną[8].

Razem z Rashidą Tlaib są pierwszymi kobietami związanymi z Demokratycznymi Socjalistami Ameryki (DSA), które zostały wybrane do Kongresu[9][10]. AOC popiera progresywne podejście, w którym zawiera się likwidacja urzędu imigracyjnego ICE, bezpłatne szkolnictwo, rozszerzenie opieki zdrowotnej Medicare, reforma prawa dostępu do broni palnej i systemu prywatnych zakładów karnych oraz budownictwo publiczne[1].

Dzieciństwo i młodość

Urodzona w katolickiej rodzinie w Nowym Jorku. Jest córką architekta Sergio Ocasio-Romana, urodzonego na Bronksie w portorykańskiej rodzinie, i gospodyni domowej Blanki Ocasio-Cortez (z domu Cortez) pochodzącej z Portoryko. Ma młodszego brata o imieniu Gabriel. Uczęszczała do odległej o ok. 240 mil Yorktown High School w hrabstwie Arlington, położonej w północnej części stanu Wirginia, gdyż poziom szkół w jej okolicy był bardzo zły. Studiowała ekonomię i stosunki międzynarodowe na Boston University[11].

Przez pierwsze 5 lat swojego życia Ocasio-Cortez mieszkała ze swoją rodziną w mieszkaniu w sąsiedztwie Parkchenster na Bronksie, następnie razem z rodziną przeprowadziła się do domu na przedmieściach Yorktown Heights. Uczęszczała do liceum Yorktown High School, które ukończyła w 2007. W liceum i na studiach używała imienia Sandy Ocasio.

W 2007 jej projekt naukowy dotyczący wpływu antyoksydantów na długość życia nicieni z gatunku Caenorhabditis elegans zajął drugie miejsce w międzynarodowym konkursie Intel ISEF w kategorii mikrobiologia[12][13]. Osiągnięcie to zostało uhonorowane poprzez nazwanie jednej z asteroid Układu Słonecznego jej nazwiskiem: (23238) Ocasio-Cortez[14].

W liceum brała udział w Krajowym Latynoskim instytucie Lorenzo de Zavala (LDZ) w sesji legislacyjnej młodzieży. Później, już na studiach, została się sekretarką stanu LDZ. Pobierała stypendium Johna F. Lopeza.

Po ukończeniu liceum AOC zaaplikowała do Uniwersytetu Bostońskiego. Gdy w 2008 zmarł na raka płuc jej ojciec, Ocasio-Cortez jako studentka drugiego roku zaangażowała się w długi proces majątkowy. Doświadczenie to pomogło jej dowiedzieć się jak mówi – z pierwszej ręki, jak adwokaci wyznaczeni przez sąd do zarządzania spadkiem mogą wzbogacać się kosztem rodzin walczących o zrozumienie biurokracji.

Podczas studiów była stażystką senatora Teda Kennedy’ego, działając w sekcji o zagranicznych stosunkach i problemach imigracyjnych. Wspominała: Byłam jedyną hiszpańską mówczynią i w rezultacie zawsze, gdy do biura ktoś gorączkowo dzwonił, ponieważ szukał męża, który został porwany z ulicy przez ICE, to ja, 19–20-latka, musiałam odebrać ten telefon. Byłam jedyną, która pomagała tej osobie w zmaganiu się z systemem.

W 2011 ukończyła studia cum laude na Uniwersytecie Bostońskim z tytułem magister sztuk wyzwolonych ze stosunków międzynarodowych i ekonomii[2].

Początek kariery

Po ukończeniu studiów wróciła na Bronx i zaczęła pracować jako barmanka i kelnerka, aby pomóc matce – sprzątaczce i kierowcy szkolnego autobusu – spłacić długi[15][16]. Następnie stworzyła Brook Avenue Press, nieistniejące już wydawnictwo książek opisujących Bronx w pozytywnym świetle. Ocasio-Cortez pracowała też dla organizacji non-profit National Hispanic Institute[17][18][19].

Określa się jako socjalistyczna demokratka. Jest członkinią Demokratycznych Socjalistów Ameryki (DSA).

Przed wyborami prezydenckimi w 2016 pracowała w sztabie kandydata w prawyborach Partii Demokratycznej Berniego Sandersa[20] i wtedy po raz pierwszy zaangażowała się w politykę ogólnokrajową[21]. Po wyborach podróżowała samochodem przez Amerykę, zatrzymując się w miejscach takich jak Flint, Michigan i Standing Rock Indian Reservation w Północnej Dakocie, rozmawiając z ludźmi, na których miał wpływ kryzys wodny we Flint i Dakota access pipeline[22]. Wizytę w Standing Rock Indian Reservation w grudniu 2016 nazwała punktem zwrotnym, mówiąc, że przedtem wierzyła, że aby efektywnie kandydować, trzeba mieć majątek, wpływ społeczny i władzę. Wizyta w Północnej Dakocie, gdzie zobaczyła ludzi, którzy ryzykują swoje życie i majątek, aby obronić swoją społeczność, zainspirowała ją do pracy na rzecz jej społeczności[23]. Po powrocie z podróży odebrała telefon z Brand New Congress, który rekrutował rozwijających się kandydatów (nominował ją jej brat)[24].

Izba Reprezentantów Stanów Zjednoczonych

Wybory

2018

Gdy rozpoczęła swoją kampanię w kwietniu 2017[25], zajmowała się barem i obsługą gości w nowojorskiej taquerii Flats Six przy Union Square[26]. Była pierwszą osobą od 2004 rywalizującą w prawyborach z Joem Crowleyem, członkiem „The House Democratic Caucus”. Zmierzyła się z problemem nierówności finansowej, mówiąc: Nie można pokonać dużych pieniędzy z jeszcze większą ilością pieniędzy. Trzeba zmienić taktykę[27][28][29]. Zajęła się mobilizacją członków szeregowych bez pomocy finansowej od innych korporacji[30]. Plakaty użyte w jej kampanii były inspirowane “rewolucyjnymi plakatami i ilustracjami z przeszłości”[31].

15 czerwca kandydaci wzięli udział w lokalnym politycznym talk show „Inside City Hall”. Wywiad przeprowadziła Errol Louis. Kanał telewizyjny NY1 określił dyskusję jako debatę[32]. Trzy dni później została zaplanowana debata w nowojorskiej dzielnicy Bronx, jednak Crowley nie wziął w niej udziału. Reprezentowała go była uczestniczka nowojorskiej rady miejskiej Annabel Palma.

Adnotacje

Ocasio-Cortez została poparta przez progresywne organizacje działające na rzecz praw obywatelskich, takie jak MoveOn[33] i Democracy for America[20], a także przez aktorkę oraz debiutującą kandydatkę Cynthię Nixon[34]. W wyborach gubernatorskich w 2018 Nixon, tak jak Ocasio-Cortez, również rzuciła wyzwanie wieloletniemu demokratycznemu gubernatorowi Andrew’owi Cuomo[35][36].

Gubernator Cuomo poparł Crowleya[37], podobnie jak inni senatorowie z Nowego Jorku, Chuck Schumer i Kirsten Gillibrand[38], a także burmistrz Nowego Jorku Bill de Blasio[39], wielu przedstawicieli Stanów Zjednoczonych, różni lokalni urzędnicy i członkowie związków zawodowych oraz grup takich jak Sierra Club[40], Planned Parenthood, The Working Families Party[41], NARAL Pro-Choice America[42] oraz Moms Demand Action for Gun Sense in America[43].

Przedstawiciel Kalifornii Ro Khanna, demokrata[38], początkowo poparł Crowleya, lecz później zmienił swoje poparcie na rzecz Ocasio-Cortez[44].

Prawybory

26 czerwca 2018 Ocasio-Cortez zdobyła 57.13% głosów (15 897), pokonując Joe Crowley’a z 42.5% (11 761) głosów, radnego pełniącego funkcję przez 10 lat[45]. Wyniki zaszokowały wielu komentatorów i analityków politycznych. Magazyn Time nazwał zwycięstwo AOC największym dotychczas zdenerwowaniem wyborów w roku 2018. CNN[46]przyjęło podobne stanowisko. The New York Times nazwał je szokującą porażką wtorku, największą stratą urzędującego demokrata od ponad dekady, która odbije się echem w całej partii i kraju[47]. The Guardian nazwał je jednym z największych poruszeń w najnowszej historii politycznej Ameryki[48]. Ocasio-Cortez zyskała poparcie niektórych wpływowych grup po lewej stronie partii[49]. Merriam-Webster poinformował, że liczba wyszukiwań słowa „socjalizm” po jej zwycięstwie wzrosła o 1500%[50].

Crowley przyznał się do porażki w noc wyborczą[51], ale nie pogratulował od razu Ocasio-Cortez, podsycając krótkotrwałe spekulacje, że zamierza występować przeciwko niej w wyborach powszechnych. Bernie Sanders i Noam Chomsky pogratulowali zwyciężczyni[52][53]. Kilku komentatorów zwróciło uwagę na podobieństwa między zwycięstwem Ocasio-Corteza nad Crowleyem, a zwycięstwem ruchu TEA Party Dave’a Brata w 2014 nad przywódcą większości Izby Reprezentantów Erikiem Cantorem w tradycyjnie republikańskiej siódmej dzielnicy Kongresu w Wirginii[54][55]. Podobnie jak Crowley, Cantor był wysoko postawionym członkiem klubu swojej partii[56].

Po zwycięstwie Ocasio-Cortez poparło kilku postępowych demokratów, wykorzystując jej rozpoznawalność i wpierając finansowo[57][58].

Bez kampanii Ocasio-Cortez wygrała w partii jako kandydatka do wpisu w sąsiednim okręgu kongresowym, zajmując 15. miejsce w Nowym Jorku z łączną liczbą 9 głosów, najwyższą spośród wszystkich 22 kandydatów. Nie przyjęła nominacji[59][60].

Wybory powszechne

Ocasio-Cortez zmierzyła się z republikańskim kandydatem Anthonym Pappasem w wyborach powszechnych 6 listopada[61]. Pappas, profesor ekonomii, nie prowadził aktywnej kampanii. 14 dzielnica jest szóstą najbardziej demokratyczną dzielnicą Nowego Jorku, z liczbą zarejestrowanych demokratów przewyższającą liczebnie republikanów prawie 6:1[62][63][64].

Ocasio-Cortez została poparta przez różne politycznie progresywne organizacje i postacie, w tym byłego prezydenta Baracka Obamę i amerykańskiego senatora Berniego Sandersa[65][66]. Przemawiała na konferencji Netroots Nation i została nazwana niekwestionowaną gwiazdą konwencji[67].

Crowley był kandydatem Working Families Party (WFP) i Women’s Equality Party (WEP). Ani on, ani partia WFP nie prowadzili aktywnej kampanii. Obaj poparli Ocasio-Cortez po demokratycznych prawyborach[68]. Były senator Connecticut, Joe Lieberman, który wygrał reelekcję w 2006, po przegranej w demokratycznych prawyborach 17 lipca napisał artykuł w gazecie The Wall Street Journal wyrażając nadzieję, że Crowley zacznie aktywnie prowadzić kampanię według linii wyborczej WFP[69]. Dyrektor zarządzający WFP, Dan Cantor, napisał przeprosiny dla Ocasio-Cortez w New York Daily News, prosząc wyborców, by nie głosowali na Crowley’a, jeśli jego nazwisko pozostanie na liście[70].

Ocasio-Cortez wygrała wybory z 78% głosów (110 318) przy 14% Pappasa (17 762). Crowley w WFP i WEP otrzymał 9348 głosów (6,6%). Zwycięstwo AOC było częścią szerszego sukcesu demokratów w wyborach w 2018, gdyż partia uzyskała kontrolę nad izbą, zdobywając 41 miejsc[71]. Saikat Chakrabarti, który był współprzewodniczącym kampanii AOC, został szefem sztabu jej biura w Kongresie[72].

W mediach

„The Young Turks”, lewicowy program informacyjny, był pierwszym medium, które zaoferowało Ocasio-Cortez miejsce antenowe i zajęło się jej kampanią[31]. Po wygraniu prawyborów bardzo szybko zwróciła na siebie uwagę światowych mediów. Pojawiała się w wielu artykułach i telewizyjnych talk-show. Zwróciła na siebie uwagę podczas prowadzenia kampanii dla Jamesa Thompsona w Kansas w lipcu 2018, występując u boku Sandersa[73]. Wiec w Wichita musiał zostać przeniesiony z teatru oferującego 1500 miejsc, bo o wiele więcej osób wyraziło zainteresowanie wydarzeniem. Przybyło ich 4 tysiące, część musiała zająć miejsca na podłodze. Benjamin Wallace-Wells napisał w magazynie The New Yorker: mimo że Sanders de facto pozostawał liderem w rosnącej w siłę lewicy, nie jest w stanie robić rzeczy, które nie przychodzą mu naturalnie, jak na przykład dawanie nadziei. Wallace-Wells zasugerował, że Ocasio-Cortez ułatwiła zadanie Sandersowi, zwracając uwagę na to, w jaki sposób sprawiła, że pomysły, które kiedyś wydawały się radykalne, trafiły do nurtu powszechnych przekonań[74]. Ocasio-Cortez po raz pierwszy zapowiedziała swoją kandydaturę podczas wywiadu z Jimmym Dorem[75] w czerwcu 2017[76][77].

Po pierwszej wygranej AOC Brain Stelter napisał, że progresywne programy medialne, takie jak The Young Turks czy The Intercept, od początku zaważały nadchodzącą wściekłość Ocasio-Cortez[78]. Margaret Sullivan pisała w The Washington Post, że tradycyjne sposoby mierzenia opłacalności kampanii, takie jak całkowita zbiórka pieniędzy, przyczyniły się do upadku mediów i że kampania powinna być bliżej tego, co myślą i czują wyborcy: złość czy urazę, pozbawienie prawa głosu w sprawach dotyczących władzy oraz finansowe obawy wyborców[77].

W 2018 kampania Ocasio-Cortez została ukazana na okładce czerwcowej edycji nowojorskiego miesięcznika „The Independent”[79][80]. Kampania z prawyborów Ocasio-Cortez została opisana przez Michaela Moora w dokumencie „Farenheit 11/9” (2018)[81][82]. Przed wygraną w prawyborach AOC była rzadko wspominana w gazetach i magazynach[83]. Media zwróciły też uwagę na to, że nie miała artykułu w Wikipedii, co wywołało krytykę i podejrzenie, że środowisko encyklopedystów ma wyraźne uprzedzenie do kobiet[84].

The Young Turks dalej zajmowały się promocją Ocasio-Cortez i obroną jej przed politycznymi i medialnymi przeciwnikami, którzy postrzegali ją jako osobę spoza kultury politycznej partii, od czasu do czasu krytykując jej działania[31].

Tuż przed przejęciem przez AOC stanowiska użytkownik Twittera o nicku „AnonymousQ” udostępnił film przedstawiający Ocasio-Cortez podczas imprezy studentów z Uniwersytetu Bostońskiego[85]. Wielu użytkowników broniło jej w internecie, podkładając do filmu utwory takie jak Gangnam Style czy Mambo No. 5. W ramach odpowiedzi Ocasio-Cortez udostępniła film przedstawiający ją beztrosko tańczącą przed biurem kongresowym do utworu „War” Edwina Starra[85].

W 2019 Elizabeth Warren napisała wstęp o Ocasio-Cortez do „Time 100”[86]. W styczniu 2019 w filmie dokumentalnym „Knock Down the House” AOC była jedną z 4 kobiet demokratek, które w 2018 roku brały udział w wyborach i nie pełniły wcześniej funkcji publicznych. Pozostałe kobiety to Amy Vilel, Cori Bush i Paula Jean Swearengin. Tylko Ocasio-Cortez udało się wygrać prawybory[87][88]. Film miał swoją premierę na Sundance Film Festival w 2019. Na platformie Netflix został umieszczony 1 maja 2019[89].

2020

W 2020 Michelle Caruso-Cabrera walczyła o wygraną z Ocasio-Cortez w prawyborach demokratów[90]. Po tym, jak Ocasio-Cortez wygrała nominację, Carus-Carbera wystartowała w wyborach powszechnych jako kandydatka z ramienia Ruchu Save America[91]. Wśród republikańskich przeciwników Ocasio-Cortez w wyborach powszechnych znaleźli się kandydat John Cummings i były funkcjonariusz policji Antoine Tucker[92].

W „American Prospect” w październiku 2020 pojawił się artykuł, w którym napisane było, że Ocasio-Cortez spędza kampanię wyborczą 2020, prowadząc warsztaty dla wyborców na temat organizowania miejsc pracy, zwalczania eksmisji oraz organizowania kolektywistycznej opieki nad dziećmi[93].

20 października 2020 Ocasio-Cortez była gospodynią streamu Twitch, grając w grę opierającą się na społecznej dedukcji „Among Us”. Grała z inną kongresmenką Ilhaną Omar oraz z kilkoma uznanymi graczami, takimi jak Pokiman, DrLupo oraz z mxmtoon. Stream zgromadził ponad 400 tys. widzów i według J. Rivera z Guardiana pomógł wizerunkowi AOC, uczłowieczając ją[94][95][96]. Ocasio-Cortez ponownie zrobiła stream „Among Us” 27 listopada 2020, tym razem grając z Hasanem Pikerem, xQc, ContraPoints i Jagmeet’em Singh’em, by zebrać pieniądze na spiżarnie z jedzeniem, na pomoc prawną w zakresie obrony przed eksmisją oraz na wsparcie społeczne dla osób dotkniętych trudnościami ekonomicznymi w trakcie pandemii COVID-19[97]. Stream zgromadził ponad 200 tys. odbiorców. Ocasio-Cortez napisała później: Ta pomoc będzie miała ogromne znaczenie dla tych, którzy jej potrzebują.

Kadencja

Obejmując urząd w wieku 29 lat, Ocasio-Cortez stała się najmłodszą kobietą zasiadającą w Kongresie Stanów Zjednoczonych oraz najmłodszą członkinią 116. w historii kongresu[98]. Kiedy 3 stycznia 2019 Kongres rozpoczął kadencję, Ocasio-Cortez nie miała doświadczenia w samodzielnej działalności politycznej, ale była rozpoznawalna w mediach, w tym mediach społecznościowych. Axios przyznał jej taką samą popularność w mediach społecznościowych, jak jej koledzy Demokraci na pierwszym roku studiów razem wzięci[99]. W marcu 2021 miała 12 milionów obserwujących na Twitterze oraz 8,9 mln obserwujących na Instagramie i 500 tys. obserwujących na Facebooku[100]. Jej partyjni koledzy poprosili o korepetycje z mediów społecznościowych.

Na początku lipca 2019 wniesiono przeciwko niej dwa pozwy za blokowanie Joey Salads i Dov Hikind na Twitterze, w świetle orzeczenia Sądu Apelacyjnego Drugiego Okręgowego Sądu Apelacyjnego, że blokowanie ludzi na Twitterze przez prezydenta Trumpa było naruszeniem pierwszej poprawki. 4 listopada 2019 ogłoszono, że sprawę umorzono, wydając oświadczenie z przeprosinami za blokadę AOC na Twitterze[101][102][103].

W wywiadzie z 2019 Ocasio-Cortez powiedziała, że przestała używać swojego prywatnego konta na Facebooku i zminimalizowała korzystanie ze wszystkich kont i platform w mediach społecznościowych, nazywając je zagrożeniem dla zdrowia publicznego[104][105].

Początki

W listopadzie 2018, pierwszego dnia pracy nowej kadencji kongresu, Ocasio-Cortez uczestniczyła w proteście przeciwko zmianom klimatycznym przed biurem Nancy Pelosi, Przewodniczącej Izby Reprezentantów[106]. W tym samym miesiącu, po tym jak Partia Demokratyczna odzyskała większość w kongresie, poparła kandydaturę Pelosi na przewodniczącą Izby Reprezentantów pod warunkiem, że Pelosi pozostanie najbardziej postępowym kandydatem na to stanowisko[107].

W grudniu 2018, podczas wprowadzenia dla nowych członków, Ocasio-Cortez napisała na Twitterze o wpływie interesów korporacyjnych sponsorów takich jak American Enterprise Institute i the Center for Strategic and International Studies: Lobbyści są tutaj. Goldman Sachs jest tutaj. Gdzie jest siła robocza? Aktywiści? Liderzy społeczności?[108][109][110]

W styczniu 2019, gdy Ocasio-Cortez wygłosiła swoje pierwsze przemówienie na sali kongresu, C-SPAN opublikował jej nagranie na Twitterze. W przeciągu 12 godzin nagranie 4-minutowej mowy osiągnęło rekordową liczbę wyświetleń, jako najczęściej oglądany film C-SPAN na Twitterze[111].

Obrady

W lutym 2019, przemawiając na kongresowym spotkaniu zespołu przedstawicieli grup nadzorujących finansowanie kampanii, Ocasio-Cortez kwestionowała rozwiązania dotyczące przepisów etycznych wobec prezydenta i członków kongresu. Zapewniła, że żadne przepisy nie chronią pracodawcy od bycia kupionym przez zamożną korporacje[112]. Wideo z konferencji zostało udostępnione później na Twitterze. Osiągnęło 37,5 miliona wyświetleń i stało się najczęściej odtwarzanym politycznym filmem na tym portalu społecznościowym[113].

Kiedy były prawnik prezydenta Donalda Trumpa, Michael Cohen, wystąpił przed komisją nadzorczą w lutym 2019, Ocasio-Cortez zapytała go, czy Trump zawyżał wartości nieruchomości w celach bankowych lub ubezpieczeniowych i dopytywała, gdzie można znaleźć informacje na ten temat[114]. Odpowiedź Cohena sugerowała, że Trump mógł popełnić oszustwa bankowe i podatkowe w swoich zeznaniach podatkowych, sprawozdaniach finansowych i dokumentach dotyczących nieruchomości[115][116]. Przewodniczący organizacji American Constitution Society pochwalił AOC za uzyskanie konkretnych informacji od Cohena o podejrzanych działaniach Trumpa[117]. Felietonista David Brooks z „New York Times” zachwalał jej umiejętności wydobywania informacji[118]. Wymiana pytań, do jakiej doszło pomiędzy Cohenem a Ocasio-Cortez, rozpoczęła śledztwo nowojorskiej prokuratorki generalnej Letitii James, która odniosła się do sprawy w sierpniu 2020, składając pozew sądowy, który miał zmusić firmy Trumpa do zastosowania się do wezwań dotyczących informacji finansowych i zmusić jego syna Erica do zeznań[119].

W 2020 roku uzyskała reelekcję do Kongresu[120].

W mediach

Według raportów z marca 2019 Ocasio-Cortez na początku swojej kadencji jako kongresmenka była aktywnie komentowana w mediach, osiągając wyniki na równi z kandydatami na prezydenta w kampanii 2020[116]. Została uznana jedną z twarzy Partii Demokratycznej i jedną z najczęściej komentowanych polityczek i polityków w całych Stanach Zjednoczonych[118]. Pomiędzy 8 a 14 czerwca 2019 roku zwróciła więcej uwagi mediów społecznościowych niż demokratyczni kandydaci na prezydenta. Firma NewsWhip obliczyła, że liczba wzmianek o Ocasio-Cortez w prasie wyniosła 4,8 miliona, podczas gdy żaden demokratyczny kandydat na prezydenta nie uzyskał ich więcej niż 1,2 miliona. David Bauder z Associated Press napisał, że zwolennicy Trumpa są zadowoleni z małego sukcesu, bo gdy ludzie myślą o Partii Demokratycznej, to Ocasio-Cortez jest pierwszą osobą, który przychodzi do głowy[119].

Według badań Media Matters for America Ocasio-Cortez była osobą, o której prowadzono intensywne dyskusje na kanałach Fox News i Fox Business. Od 25 lutego to 7 kwietnia 2019 była wspominana w sumie 3181 razy (75 razy na dzień). David Smith z „The Guardian” napisał, że jest to dowód na to, że Fox ma obsesję na punkcie Ocasio-Cortez, przedstawiając ją jako radykalną socjalistkę, które zagraża amerykańskiemu stylowi życia[121]. Brian Stelter z CNN Business odkrył, że pomiędzy styczniem a czerwcem 2019 roku w Fox wspomniano o AOC trzy razy więcej niż w CNN czy MSNBC i siedem razy więcej niż o Jamesie Clyburnie, demokratycznym liderze w Izbie Reprezentantów. Stelter napisał, że uwaga, którą przyciąga Ocasio-Cortez, wynika z percepcji, szczególnie z prawej strony, że jej stanowiska i zasady reprezentują całą Partię Demokratyczną jako jedność[122]. W badaniu opinii publicznej obejmującym prawie 2100 amerykańskich respondentów stwierdzono, że republikański wyborcy byli bardziej świadomi istnienia i działalności Ocasio-Cortez niż ci demokratyczni[123].

W marcu 2019 PolitiFact poinformował, że Ocasio-Cortez jest jedną osób politycznych, którym są najczęściej stawiane fałszywe zarzuty, mimo że właśnie weszła do Kongresu. Fałszywe cytaty jej przypisywane, fotomontaże i plotki rozchodzą się bardzo szybko w mediach społecznościowych. Niektóre z nich pochodzą z 4chan i r/The_Donald[124]. Do lipca 2019 fałszywe materiały dotyczyły tego, co o AOC powiedział Trump, np. Mam bardzo dobry mózg i powiedziałam wiele rzeczy[125]. 18 lipca 2019 Charlie Rispoli, policjant z Gretny, opublikował pozorną groźbę zastrzelenia Ocasio-Cortez, nazywając ją nikczemną idiotką, która potrzebuje rundy, a nie mam na myśli tego rodzaju, którą oferowała jako barmanka. Rispoli opublikował komentarz w odpowiedzi na fałszywy artykuł, w którym fałszywie zacytował Ocasio-Cortez mówiącą: Za dużo płacimy żołnierzom. Zdjęcie z artykułu dostało etykietę satyra[126]. Rispoli został zwolniony, a jego konto na Facebooku usunięte[127].

„The Squad”

Ocasio-Cortez wraz z Ilhan Omarą, Ayanną Pressley, Rashidą Tlaib, Cori Bush i Jamaalem Bowmanem[128] jest członkinią nieformalnej grupy postępowych członków i członkiń Kongresu, zwanej „The Squad”. 14 lipca 2019 Trump zaatakował Squad (który miał wówczas tylko 4 członków) na Twitterze, pisząc, że powinni wrócić i pomóc naprawić kraje, z których pochodzą, zamiast krytykować amerykański rząd[129]. W ciągu następnych kilku dni nadal wygłaszał podobne uwagi, mimo że trzy kobiety, w tym Ocasio-Cortez, urodziły się w Stanach Zjednoczonych. Ocasio-Cortez odpowiedziała w tweecie, że słowa prezydenta [wczoraj], mówiące czterem niebiałym amerykańskim kongresmenom i kongresmenkom 'wracajcie do własnego kraju’, są znakiem rozpoznawczym białych suprematystów. Później dodała: Nie zostawiamy rzeczy, które kochamy, a kiedy kochamy ten kraj, oznacza to, że proponujemy rozwiązania, które go naprawią[130] Kilka dni później Trump fałszywie zapewnił, że Ocasio-Cortez nazwała nasz kraj i nasz naród śmieciem[131]. Faktycznie jednak powiedziała, że Amerykanie nie powinni zadowolić się umiarkowaną polityką, która jest o 10% lepsza od śmieci. Trump również fałszywie twierdził, że Ocasio-Cortez powiedziała, że nielegalni imigranci są bardziej amerykańscy niż Amerykanie, którzy próbowali ich powstrzymać. W rzeczywistości AOC powiedziała, że kobiety i dzieci na tej granicy, które próbują znaleźć schronienie i szansę […] w Ameryce, zachowują się bardziej po amerykańsku niż ci, którzy próbowali ich powstrzymać[132].

„Green New Deal”

7 lutego 2019 Ocasio-Cortez przedstawiła w kongresie swój pierwszy projekt aktu prawnego, „Zielony Nowy Ład” (ang. Green New Deal). Wraz z senatorem Edem Markey’em opublikowała niewiążącą rezolucję określającą główne elementy 10-letniej gospodarczej mobilizacji, która miałaby wyeliminować całkowicie zużycie paliwa kopalnego i przebudować infrastrukturę kraju. W planie znalazło się wprowadzenie społecznego kosztu emisji dwutlenku węgla, który był częścią planów Obamy dotyczących globalnego ocieplenia. Celem było tworzenie miejsc pracy i ożywienie gospodarki[133]. Według CNBC wstępnym zarysem „Green New Deal” było całkowite porzucenie paliw kopalnych, odnowienie lub wymiana każdego budynku w kraju i całkowity remont transportu do momentu, w którym podróże lotnicze przestaną być potrzebne. W konspekcie wyznaczono za cel stworzenie zerowych emisji netto gazów cieplarnianych w przeciągu 10 lat. Ustawodawcy wyjaśnili: Postawiliśmy sobie za cel zerowe emisje netto, a nie zero emisji w przeciągu 10 lat, ponieważ nie jesteśmy pewni, czy uda nam się całkowicie pozbyć się gazów cieplarnianych wydzielanych przez krowy i samolotów tak szybko[134]. Plan został poparty przez aktywistyczne grupy takie jak Greenpeace i Sunrise Movement. Żaden republikański kongresmen nie wsparł projektu[135][136]. Plan zyskał poparcie niektórych demokratycznych senatorów, w tym Elizabeth Warren, Bernie Sandersa i Cory’ego Bookera[137], reszta demokratów, jak senator Dianne Feinstein i przewodnicząca obrad Kongresu Nancy Pelosi, odrzucili propozycja (Pelosi określiła to jako zielone marzenie, czy jak to nazywają)[138].

26 marca republikańscy senatorowie wezwali do wcześniejszego głosowania nad „Green New Deal”, bez pozwolenia na dyskusje ani wypowiedzi ekspertów. Markey powiedział, że republikanie próbowali kpić z debaty o Green New Deal i nazwał głosowanie pozorowanym. W proteście demokraci z senatu zagłosowali przeciw ustawie, co doprowadziło do porażki 57 do 0 głosów[139][140].

W marcu 2019 grupa aktywistów z Wielkiej Brytanii zaproponowała Partii Pracy podobny plan pod nazwą „Labour for a Green New Deal”. Grupa stwierdziła, że zainspirowała się ruchem Sunrise Movement i pracą Ocasio-Cortez w Stanach Zjednoczonych[141].

Doświadczenie przemocy słownej

20 lipca 2020 reprezentanci republikańscy Ted Yoho i Roger Williams zaczepili Ocasio-Cortez na schodach Kapitolu, gdzie Yoho (jak słyszał jeden z dziennikarzy) nazwał ją obrzydliwą i powiedział: jesteś popieprzona po tym, jak wcześniej zasugerowała, że ubóstwo i bezrobotność spowodowały wzrost przestępczości w Nowym Jorku podczas pandemii COVID-19 w związku z ciągłymi cięciami budżetów policji. Ocasio-Cortez odpowiedziała Yoho, że jest nieuprzejmy. Kiedy oddalała się od Yoho i wchodziła do Kapitolu, ten nazwał ją pieprzoną suką[142][143]. Kiedy pytano ją o ten incydent, Ocasio-Cortez powiedział: Nigdy nie brałam udziału w tego typu konfrontacji… Nigdy nie narzucono mi takiego nagłego, obrzydliwego braku szacunku. Poproszono Yoho o komentarz, ale odmówił. Przywódca mniejszości Kevin McCarthy potępił zachowanie Yoho. House Majority Leader Steny Hoyer powiedział, że Yoho powinien przeprosić publicznie i że jego zachowanie wymaga wyciągnięcia konsekwencji[144].

Następnego dnia Yoho poruszył sprawę w Białym Domu i bez podawania nazwiska Ocasio-Cortez powiedział, że nie wyzywał nikogo bezpośrednio ofensywnymi określeniami. Przeprosił za nagły sposób rozmowy z kolegą z Nowego Jorku. To prawda, że nie zgadzają się z polityką i wizją Ameryki, ale to nie znaczy, że jego stosunek do kolegi jest lekceważący. Jestem bardzo świadomy swoich wypowiedzi żonaty od 45 lat i ojciec dwóch córek. Ocasio-Cortez odpowiedziała na przeprosiny Yoho następnego dnia. W publicznej telewizji potępiła męskie przywileje, seksizm obecny w systemie i kulturze oraz agresywny język wobec kobiet[145][146]. Skrytykowała również Yoho za chowanie się za swoją żoną i córkami:

Posiadanie córki nie sprawia, że mężczyzna jest przyzwoity. Posiadanie żony nie czyni mężczyzny przyzwoitym. Traktowanie ludzi z szacunkiem i godnością czyni mężczyznę przyzwoitym. Ja też jestem czyjąś córką. Mój ojciec, na szczęście, nie żyje i nie widzi, w jaki sposób Pan Yoho traktuje jego córkę. Moja mama miała szansę zobaczyć brak szacunku, jakim mnie obdarzono w telewizji. Jestem tutaj, bo muszę pokazać swoim rodzicom, że jestem ich córką i że nie wychowali mnie, żeby akceptować przemoc ze strony mężczyzn[147].

Inne kwestie

W kwietniu 2020 Ocasio-Cortez była jedną z 77 reprezentantów i reprezentantek, którzy wezwali do publicznego przekazywania danych dotyczących przypadków COVID-19 w domach opieki i placówkach opieki długoterminowej. W marcu 2021 Ocasio-Cortez i przedstawiciel Jamaal Bowman wezwali gubernatora Nowego Jorku Andrew Cuomo do rezygnacji, powołując się na zarzuty dotyczące niewłaściwego postępowania seksualnego i skandalu w domu opieki COVID-19 administracji Cuomo w Nowym Jorku dotyczącego zaniżenia statystyk śmierci z powodu COVID-19[147].

W prawie 90-minutowym filmie na Instagram Live w lutym 2021[148] Ocasio-Cortez powiedziała, że w swoim życiu doświadczyła napaści na tle seksualnym i opowiedziała swoje doświadczenie podobnego strachu podczas szturmu na Kapitol Stanów Zjednoczonych w 2021, kiedy była w swoim biurze (w budynku biurowym Cannon House)[149]. Powiedziała, że ukryła się wtedy w łazience w biurze, po czym została zaskoczona przez oficera policji Kapitolu, który wszedł do jej biura i krzyknął: gdzie ona jest. Następnie nakazał jej i personelowi ewakuację do innego budynku biurowego. Ocasio-Cortez powiedziała, że oficer nie przedstawił się i na początku po jego głosie sądziła, że jest napastnikiem. Opisała ukrywanie się w biurze reprezentantki Katie Porter i przygotowywanie się do tego, co wydawało się, że będzie atakiem uczestników zamieszek na ich biura[150][92]. Powiedziała: W pewnym momencie miałam bardzo wyraźne wrażenie, że umrę[151].

Ocasio-Cortez zareagowała na kryzys energetyczny w Teksasie w 2021, organizując zbiórkę pieniędzy na zapewnienie żywności, wody i schronienia dla poszkodowanych mieszkańców i mieszkanek Texasu. Zbiórka, która zaczęła się 18 lutego, osiągnęła 2 miliony dolarów pierwszego dnia[152][153] i 5 milionów dolarów do 21 lutego[154]. Pieniądze zostały przekazane organizacjom takim jak: Houston Food Bank i North Texas Food Bank. Ocasio-Cortez przyjechała do Houston, by pomagać wolontariuszom w naprawie szkód[155][156].

15 kwietnia 2021 Ocasio-Cortez razem z trójką innych senatorów i senatorek zwołała konferencję prasową, by ogłosić projekt ustawy mającej na celu wdrożenie pilotażowych programów bankowości pocztowej na obszarach wiejskich i miejskich o niskich dochodach, w których miliony gospodarstw domowych nie mają dostępu do standardowych usług bankowych, albo ich na nie nie stać. Ocasio-Cortez opisała rodziny, które widzi w swojej społeczności miejskiej, które muszą polegać w pełni na firmach realizujących czeki gotówkowe, które mają wygórowane oprocentowania z powodu braku głównych banków: Pojawiają się w punkcie realizacji czeków i realizują czeki stymulacyjne, od których pobierane jest 10 do 20%[157].

Poglądy polityczne

Określa się jako socjalistyczna demokratka[158]. Jest członkinią Demokratycznych Socjalistów Ameryki (DSA)[9][10]. W wywiadzie dla stacji NBC Meet the Press opisała demokratyczny socjalizm jako część tego, czym jestem. To nie wszystko, czym jestem. I myślę, że to bardzo ważne rozróżnienie[159]. Podczas wywiadu Firing Line w PBS, w odpowiedzi na pytanie o demokratyczny socjalizm ostatecznie wzywający do zakończenia kapitalizmu, odpowiedziała: Ostatecznie idziemy w kierunku postępu w tej kwestii. Myślę, że zobaczymy ewolucję naszego systemu gospodarczego w bezprecedensowym stopniu i trudno powiedzieć, jaki to kierunek[160]. Później na konferencji powiedziała: Dla mnie kapitalizm jest nie do naprawienia[161].

Popiera progresywne podejście, w którym zawiera się likwidacja urzędu imigracyjnego ICE, bezpłatne szkolnictwo, rozszerzenie opieki zdrowotnej Medicare, reforma prawa dostępu do broni palnej i systemu prywatnych zakładów karnych, budownictwo publiczne[1], anulowanie wszystkich niespłaconych długów studenckich[162] w wysokości 1,6 biliona dolarów, gwarantowane urlopy rodzinne[163], zakończenie prywatyzacji więzień oraz polityka energetyczna oparta w 100% na odnawialnych źródłach energii[164].

Jest otwarta na wykorzystanie nowoczesnej teorii monetarnej (MMT) jako ścieżki ekonomicznej, która mogłaby zapewnić finansowanie i umożliwić realizację tych celów[165]. Powiedziała Anderson Cooper, że opowiada się za polityką, która najbardziej przypomina to, co widzimy w Wielkiej Brytanii, Norwegii, Finlandii, Szwecji[166].

Poparła Berniego Sandersa w wyborach prezydenckich w 2020 i pojawiła się z nim na przemówieniach. Na wiece wyborcze, w których uczestniczyła, przyciągała największe tłumy spośród wszystkich wieców prezydenckich. 25 stycznia dołączyła do Michaela Moore’a, aby zastąpić Sandersa na wiecu na Uniwersytecie Iowa, podczas gdy Sanders uczestniczył w procesie Senatu o impeachment Trumpa[167][168].

Środowisko

Ocasio-Cortez opisała globalne ocieplenie jako największe zagrożenie bezpieczeństwa narodowego Stanów Zjednoczonych i największe zagrożenie dla światowej cywilizacji uprzemysłowionej[169]. Nawiązując do ostatniego raportu ONZ, który wskazuje na to, że jak emisja dwutlenku węgla nie zostanie ograniczona w przeciągu 12 lat, skutki globalnego ocieplenia będą nieodwracalne, stwierdziła, że aby powstrzymać masowe wymieranie ludzi, należy natychmiast zająć się problemem globalnego ocieplenia[170][171][172].

W planie środowiskowym Ocasio-Cortez „Zielony Nowy Ład” zawarto przejście Stanów Zjednoczonych na sieć elektryczną działającą w 100% na energii odnawialnej[137] i zakończenie używania paliw kopalnych w przeciągu dziesięciu lat. Koszt tych zmian został oszacowany na prawie 2,5 biliona dolarów rocznie i miał by być w części sfinansowany wyższymi podatkami ludzi zamożnych[173][174][175]. Ocasio-Cortez powiedziała że ma otwarty umysł co do roli energii nuklearnej w „Green New Deal”[176], jednak była krytykowana za ignorowanie tego w jej wcześniejszej propozycji[177][178].

Polityka podatkowa

Ocasio-Cortez zaproponowała wprowadzenie krańcowego podatku w wysokości 70% od dochodu powyżej 10 mln dolarów na opłacenie „Zielonego Nowego Ładu”. Według ekspertów podatkowych, z którymi skontaktował się „The Washington Post”, podatek ten przyniósłby dodatkowe dochody w wysokości 720 miliardów dolarów na dekadę[179][180]. Ocasio-Cortez sprzeciwiła się i zagłosowała przeciw zasadzie pay-as-you-go, popieranej przez demokratycznych przywódców, która wymaga neutralnej dla deficytu polityki fiskalnej, przy czym wszystkie nowe wydatki równoważone są podwyżkami podatków lub cięciami wydatków. Ocasio-Cortez i reprezentant Ro Khanna uznali zasadę jako krępującą w stosunku do nowej i rozszerzonej polityki[181][182]. Ocasio-Cortez zacytowała nowoczesną teorię monetarną jako usprawiedliwienie dla wyższych deficytów w celu finansowania jej programu[183][184]. Porównując sytuację do wielkiego kryzysu, argumentowała, że „Zielony Nowy Ład” wymaga wydatków na deficyt, tak jak pierwotny Nowy Ład[185].

Imigracja

Ocasio-Cortez wiele razy zaznaczała swoje poparcie dla zaprzestania dofinansowywania oraz zniesienia amerykańskiej agencji ds. imigracji i cła (ICE). W lutym 2018 nazwała ją produktem paktu legislacyjnego USA Patriot Act z czasów Busha oraz organem ścigania, który każdego dnia przybiera coraz bardziej paramilitarny ton[182][186]. Powiedziała, że powstrzyma się przed całkowitym rozwiązaniem agencji i wolałaby stworzyć ścieżkę prowadzącą do posiadania amerykańskiego obywatelstwa przez większą liczbę imigrantów poprzez dekryminalizację[187]. Później wyjaśniła, że nie oznacza to zaprzestania wszystkich deportacji. Dwa dni przed prawyborami Ocasio-Cortez uczestniczyła w proteście w ośrodku zatrzymań dzieci ICE w Tornillo w Teksasie[188]. Była jedyną demokratką, która głosowała przeciwko ustawie H.R. 648, która miała na celu sfinansowanie ponownego otwarcia rządu, ponieważ finansował ICE[189].

W styczniu 2021 Ocasio-Cortez zaznaczyła swoje poparcie wobec Roadmap to Freedom resolution, której broniła przedstawiciela Pramila Jayapal. Rezolucja ma na celu ochronę migrantów znajdujących się w trudnej sytuacji, przy jednoczesnym zmniejszeniu postępowań karnych wobec nich[190].

Ośrodki zatrzymań dla nielegalnych imigrantów

W czerwcu 2019 Ocasio-Cortez porównała ośrodki zatrzymań dla nielegalnych imigrantów pod administracją Trumpa na granicy meksykańsko-amerykańskiej do obozów koncentracyjnych. Zacytowała analizę ekspercką odnosząc się do artykułu „Esquire” cytującego Andreę Pitzera, autora One Long Night: A Global History of Concentration Camps, który wysunął podobne twierdzenie[191][191]. Niektórzy naukowcy poparli użycie przez Ocasio-Corteza terminu na określenie przymusowego przetrzymywania imigrantów[192][193]. Inni mocno go krytykowali, twierdząc, że okazuje on brak szacunku dla ofiar Holokaustu[194]. W odpowiedzi na krytykę zarówno republikanów, jak i demokratów[195], Ocasio-Cortez powiedziała, że połączyli oni obozy koncentracyjne (obozy, w których masowo przetrzymywano cywilów bez procesu) z obozami śmierci[196]. Odmówiła przeproszenia za użycie określenia, mówiąc: Jeśli czujesz się nieswojo, walcz z obozami, a nie z nomenklaturą[197].

W lipcu 2019 Ocasio-Cortez odwiedziła ośrodki dla migrantów i inne obiekty w Teksasie w ramach delegacji Kongresu, aby na własne oczy zobaczyć kryzys graniczny. Określiła warunki jako przerażające. Relacjonowała, że kobiety w jednej z cel powiedziały, że nie miały dostępu do prysznica przez dwa tygodnie i, że gdy ich zlew się zepsuł, to powiedziano im, że powinny pić wodę z toalety. Jedna z kobiet oznajmiła, że jej córki zostały jej odebrane dwa tygodnie wcześniej i że nadal nie wie, gdzie są[198][199].

W lutym 2021, kiedy administracja Bidena ponownie otworzyła ośrodek w Carrizo Springs w Teksasie, w którym mogą przebywać dzieci migrantów bez opieki, Ocasio-Cortez odpowiedziała, że takie działania nigdy nie będą w porządku, bez względu na administrację czy partię[200]. W celu podjęcia krótkoterminowych środków zaradczych wezwała do obowiązkowego licencjonowania takich ośrodków i ponownego rozważenia sposobu, w jaki ośrodki są kontraktowane[92][201][202][203].

Przeciwdziałanie ubóstwu

We wrześniu 2019 Ocasio-Cortez przedstawiła propozycje przeciwdziałania ubóstwu (zawarte w pakiecie o nazwie A Just Society), które uwzględniałyby koszty opieki nad dziećmi, opiekę zdrowotną i nowe potrzeby, takie jak dostęp do Internetu. Wniosek ograniczyłby roczne podwyżki czynszu i zapewniłby dostęp do programów opieki społecznej osobom z wyrokami skazującymi i nieudokumentowanych imigrantom[204]. Według spisu ludności USA około 40 milionów Amerykanów żyje w biedzie.

Równość środowisk LGBTQ

Ocasio-Cortez jest rzecznikiem praw osób LGBTQ. Mówiła otwarcie o wspieraniu społeczności LGBTQ i dziękowała jego członkom za ich rolę w swojej kampanii[205][206]. Ocasio-Cortez wypromowała i pojawiła się na transmisji gier komputerowych w celu zebrania pieniędzy na „Mermaids”[207], brytyjską organizację charytatywną na rzecz dzieci transpłciowych. W styczniu 2019 podczas marszu kobiet na Manhattanie Ocasio-Cortez wygłosiła przemówienie w celu poparcia zbiórki środków potrzebnych do zapewnienia równości osób LGBTQ w miejscach pracy i nie tylko[208]. Zwróciła również uwagę na uznanie praw osób transpłciowych, mówiąc: To oczywiste… prawa osób trans są prawami obywatelskimi i prawami człowieka[209].

27 lutego 2020 w Izbie Komisji ds. Nadzoru i Reform Ocasio-Cortez walczyła o równość praw LGBTQ w kontekście swojej religijnej przeszłości. Odniosła się do katolickiego szpitala, który odmówił histerektomii dla transpłciowego mężczyzny, mówiąc: nie ma nic świętego w odmawianiu pomocy medycznej ludziom, bez względu na to, jacy są i jak się utożsamiają[210]. Nie ma nic świętego w wyrzucaniu kogoś ze szpitala[211][212].

Puerto Rico

Ocasio-Cortez wezwała do solidarności z Puerto Rico. Opowiadała się za przyznaniem obywatelom Portoryko praw obywatelskich niezależnie od kwalifikacji prawnej Portoryko. Jest zwolenniczką nadania praw wyborczych oraz pomocy w przypadku katastrof. Ocasio-Cortez skrytykowała odpowiedź FEMA w stosunku wobec huraganu Maria i niechęci rządu federalnego do zajęcia się statusem politycznym Puerto Rico[211]. Uważa, że rząd federalny powinien zwiększyć inwestycje w Puerto Rico. W sierpniu 2020 Ocasio-Cortez i Nydia Velázquez przedstawiły ustawę Puerto Rico Self-Determination Act 2020, która była przekazana Komisji ds. Zasobów Naturalnych[213][214].

18 marca 2021 Ocasio-Cortez, Velázquez i senator Robert Menendez przedstawili nową wersję ustawy Puerto Rico Self-Discrimination Act 2021[215] z ponad 70 współsponsorami w Izbie i siedmioma współsponsorami w Senacie, w tym z jednym republikaninem[216].

Prezydentura Donalda Trumpa

28 czerwca 2018 Ocasio-Cortez powiedziała CNN, że wspiera oskarżenie prezydenta Trumpa, powołując się na oskarżenia wobec klauzuli wynagrodzeń i zaznaczyła, że musimy pociągać wszystkich do odpowiedzialności za swoje czyny i nie pozwolić żeby ktoś stał ponad prawem[217][218].

Bankowość

W końcu 2020 Ocasio-Cortez i Rashida Tlaib zaproponowały ustawę o bankowości publicznej, aby zachęcić do tworzenia państwowych i lokalnych banków publicznych, dając im dostęp do zasobów Rezerwy Federalnej i ustanawiając krajowe wytyczne dotyczące bankowości publicznej[219].

W kwietniu 2021 Ocasio-Cortez ogłosiła projekt ustawy, który stworzyła wraz z trzema innymi senatorami w celu wdrożenia pilotażowych programów bankowości pocztowej na obszarach wiejskich i miejskich o niskich dochodach, gdzie miliony gospodarstw domowych nie mają dostępu do standardowych usług bankowych.

Podwyżki płac w Kongresie

W 2019 Ocasio-Cortez wspierała podwyżki płac kongresu. Napisała: Nie jest to przyjemne ani politycznie popularne stanowisko. Ale spójność jest ważna. WSZYSCY pracownicy powinni otrzymać wzrost kosztów utrzymania. Dlatego minimalna płaca też powinna być ustalana w stosunku z inflacją. Członkowie Kongresu zarabiają 174 000 $ rocznie; Spiker Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych zarabia 223 500 $, a Liderzy Partii w Izbie reprezentantów 193 400 $. Republikanin Kevin McCarthy dołączył do niej, także wspierając podwyżkę płac, mówiąc, że nie chce, aby kongres był miejscem, w którym zasiadać mogą tylko zamożni. Inni, m.in. Joe Cunningham, sprzeciwił się mówiąc: Nie zebraliśmy się tutaj, żeby dawać sobie podwyżki[220].

Plan HQ2 Amazona

Ocasio-Cortez sprzeciwiała się planowanej nowojorskiej umowie, aby udzielić platformie Amazon.com 3-miliardowej dotacji stanowych i miejskich oraz ulg podatkowych na budowę drugiej siedziby (Amazon HQ2) w okolicy jej dystryktu kongresowego. Ocasio-Cortez oznajmiła, że miasto zamiast w korporacje powinno zainwestować 3 miliardy dolarów w sam dystrykt[221][222][223]. Niektórzy z komentujących skrytykowali jej uwagi sugerując, że Ocasio-Cortez nie rozumie, że ulgi podatkowe to rabaty od pieniędzy wypłacanych na rząd (a nie przez rząd) i że Nowy Jork nie posiada 3 miliardów dolarów w gotówce, które dałoby Amazonowi, oraz że pieniądze i profesje z wysokim wynagrodzeniem zniknęłyby, gdyby Amazon zrezygnował[224].

Polityka zagraniczna

Chiny

Ocasio-Cortez skrytykowała amerykańskie firmy Activision Blizzard i Apple za cenzurowanie prodemokratycznych demonstrantów w Hongkongu[225]. Podpisała list do dyrektora generalnego Activision Blizzard Bobby’ego Koticka, w którym czytamy: W miarę, jak Chiny wzmacniają kampanię zastraszania, państwa firma musi zdecydować, czy wyjść poza korzyści finansowe i promować amerykańskie wartości – takie jak wolność słowa i myśli, lub poddać się żądaniom Pekinu w celu zachowania dostępu do rynku[226].

Ponadpartyjny list Ocasio-Cortez i siedmiu innych prawodawców dobitnie skrytykował sposób, w jaki NBA traktuje kontrowersje związane z tweetem dyrektora generalnego Houston Rockets, Daryla Moreya wspierającego prodemokratyczne protesty w Hongkongu. Pracodawcy napisali, że odpowiedź NBA nie tylko sprzedała amerykańskiego obywatela”, ale także wzmacnia Komunistyczną Partię Chin w kwestii tego, że osoby, które wskazują na opresję mającą miejsce w Hongkongu stwierdzają swoje opinie, a nie fakty i jest zdradą fundamentalnych wartości amerykańskich[227][228][229].

Izrael

W maju 2018 Ocasio-Cortez skrytykowała użycie przez Siły Obronne Izraela śmiercionośnej siły przeciwko Palestyńczykom uczestniczącym w protestach na granicy Gazy w 2018, nazywając to na Twitterze masakrą[230]. W wywiadzie dla PBS serii Firing Line z lipca 2018 powiedziała, że jest zwolenniczką rozwiązania dwu państwowego i nazwała obecność Izraela na Zachodnim Brzegu okupacją Palestyny[160]. Użycie terminu okupacja wywołało reakcję wielu proizraelskich grup i komentatorów[231]. Inni bronili jej uwag, powołując się na określenie przez ONZ terytorium na Zachodnim Brzegu jako okupowanego[232]. W lipcu 2019 Ocasio-Cortez głosowała przeciwko rezolucji Izby Reprezentantów przedstawionej przez demokratycznego kongresmena Brada Schneidera z Illinois potępiającej Globalny Bojkot, Zbycie i Sankcje skierowany przeciwko Izraelowi[233][234].

Ocasio-Cortez ostrzegła, że planowana przez Izrael aneksja terytoriów palestyńskich na okupowanym Zachodnim Brzegu położy podwaliny pod przekształcenie Izraela w państwo apartheidu[235]. Napisała do sekretarza stanu USA Mike’a Pompeo, że będzie działać na rzecz przestrzegania przepisów, które warunkują przyznanie Izraelowi 3,8 miliarda dolarów amerykańskich środków wojskowych, aby zapewnić, że podatnicy USA w żaden sposób nie popierają aneksji[235]. AIPAC potępił list, mówiąc, że zagroził on stosunkom USA – Izrael[236].

W maju 2021 Ocasio-Cortez wydała oświadczenie potępiające izraelskie eksmisje rodzin palestyńskich z ich domów w okupowanej przez Izrael Jerozolimie Wschodniej[237]. Skrytykowała prezydenta Bidena za powiedzenie, że Izrael ma prawo do samoobrony, argumentując, że ogólne oświadczenia, takie jak te [z] niewielkim kontekstem lub uznaniem tego, co przyspieszyło ten cykl przemocy – a mianowicie wypędzenia Palestyńczyków i ataki na Al-Aksę – dehumanizować Palestyńczyków [i] sugerować, że Stany Zjednoczone będą patrzeć z innej strony na łamanie praw człowieka[238].

Wojna zastępcza Arabii Saudyjskiej i Jemenu

Ocasio-Cortez zagłosowała za wycofaniem wsparcia wojskowego w wojnie Arabii Saudyjskiej w Jemenie[239]. Skrytykowała administracje prezydenta Trumpa za spotęgowanie napięć z Iranem, mówiąc, że doprowadziłoby to kraj do konfliktu zbrojnego, co jest kompletnie nieodpowiedzialne[240].

Wojna na Ukrainie

W kwietniu 2022 roku Ocasio-Cortez zagłosowała przeciwko rezolucji Kongresu USA wzywającej prezydenta Bidena do konfiskowania majątków bogatym Rosjanom i przekazania dochodu uzyskanego z ich sprzedania na wsparcie Ukrainy[241].

Zatwierdzenia polityczne

W styczniu 2020 Ocasio-Cortez ogłosiła powstanie PAC – Courage to Change (tłum. „Odwaga do zmiany”), który ogłosił swoje pierwsze poparcie dla postępowych demokratów 21 lutego tego samego roku[242][243]. Niektórzy z progresywnych komentatorów skrytykowali Ocasio-Cortez za to, że do 3 marca poparła tylko dwóch głównych pretendentów Demokratów. Godnym uwagi zaniedbaniem byłą Cori Bush, która otrzymała poparcie Ocasio-Cortez już dwa lata wcześniej[244].

Przypisy

  1. ↑ a b c Tim Murphy, A progressive insurgent just pulled off the biggest Democratic primary upset in years, Mother Jones [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  2. ↑ a b Tim Murphy, A progressive insurgent just pulled off the biggest Democratic primary upset in years, Mother Jones [dostęp 2021-06-01] (ang.).
  3. ↑ Gregory Krieg, A 28-year-old Democratic Socialist just ousted a powerful, 10-term congressman in New York, CNN [dostęp 2021-06-01].
  4. ↑ Dan Merica, Eric Bradner, The biggest night so far for progressives and other takeaways from Tuesday night’s primaries, CNN [dostęp 2021-06-01].
  5. ↑ Joshua D. Atkinson, Linda Kenix, Alternative Media Meets Mainstream Politics: Activist Nation Rising, Rowman & Littlefield, 20 maja 2019, ISBN 978-1-4985-8435-7 [dostęp 2021-06-01] (ang.).
  6. ↑ Eli Watkins, Ocasio-Cortez to be youngest woman ever elected to Congress, CNN [dostęp 2021-06-01].
  7. ↑ Membership of the 116th Congress: A Profile, 1 czerwca 2020.
  8. ↑ Alexi McCammond, Alexandria Ocasio-Cortez has as much social media clout as her fellow freshman Democrats, combined, Axios [dostęp 2021-06-01] (ang.).
  9. ↑ a b Maurice Isserman, Socialists in the House: A 100-Year History from Victor Berger to Alexandria Ocasio-Cortez, „In These Times”, 8 listopada 2018, ISSN 0160-5992 [dostęp 2020-06-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-11] (ang.).
  10. ↑ a b Gideon Resnick, There Will Now Likely Be Two Democratic Socialists of America Members in Congress, „The Daily Beast”, 8 sierpnia 2018 [dostęp 2020-06-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-20] (ang.).
  11. ↑ Kamila Mańkowska, Krótka historia Amerykanki Alexandria Ocasio-Cortez, Portal dla kobiet o seksie, o waginie, o niezależności, 2 stycznia 2021 [dostęp 2021-11-07] (pol.).
  12. ↑ Science: A stepping stone to politics, 7 sierpnia 2018 [dostęp 2018-12-06].
  13. ↑ Intel ISEF Alumna Headed to Capitol Hill, 7 listopada 2018 [dostęp 2018-12-06].
  14. ↑ Dave Mosher, Alexandria Ocasio-Cortez, the 28-year-old who defeated a powerful House Democrat, has an asteroid named after her – here’s why, 28 czerwca 2018 [dostęp 2018-12-06].
  15. ↑ Mathieu Magnaudeix, Génération Ocasio-Cortez, Cahiers libres, La Découverte, 21 kwietnia 2020, ISBN 978-2-348-04614-8 [dostęp 2021-06-02].
  16. ↑ Alexandria Ocasio-Cortez: who is the new progressive star of the Democrats?, the Guardian, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  17. ↑ Alexandria Ocasio-Cortez named 2017 NHI Person of the Year, NHI Magazine, 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  18. ↑ Collegiate World Series | The National Hispanic Institute, web.archive.org, 8 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-08].
  19. ↑ David Weigel, Alexandria Ocasio-Cortez, 28, takes out 10-term congressman in New York’s Democratic primary, nationalpost [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  20. ↑ a b Shane Goldmacher, Jonathan Martin, Alexandria Ocasio-Cortez Defeats Joseph Crowley in Major Democratic House Upset, „The New York Times”, 27 czerwca 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  21. ↑ Alexandria Ocasio-Cortez: demokratka z Bronksu [dostęp 2018-07-15] (pol.).
  22. ↑ Tim Murphy, How Alexandria Ocasio-Cortez pulled off the year’s biggest political upset, Mother Jones [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  23. ↑ Gabriella Paiella, Meet the 28-Year-Old at the Center of One of This Year’s Most Exciting Primaries, The Cut, 25 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  24. ↑ Eliza Relman, The truth about Alexandria Ocasio-Cortez: The inside story of how, in just one year, Sandy the bartender became a lawmaker who triggers both parties, Insider [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  25. ↑ Don McIntosh, TALKING SOCIALISM | Catching up with AOC, Democratic Left [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  26. ↑ Joshua D. Atkinson, Linda Kenix, Alternative Media Meets Mainstream Politics: Activist Nation Rising, Rowman & Littlefield, 20 maja 2019, ISBN 978-1-4985-8435-7 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  27. ↑ Hilary Cadigan, Alexandria Ocasio-Cortez Learned Her Most Important Lessons from Restaurants, Bon Appétit [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  28. ↑ John Ferguson, Talented US Democrat Alexandria Ocasio-Cortez tipped to light up White House, Daily Record, 3 marca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  29. ↑ Aída Chávez, Ryan Grim, A Primary Against the Machine: A Bronx Activist Looks to Dethrone Joseph Crowley, the King of Queens, The Intercept, 22 maja 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  30. ↑ Grigoryan, Nune; Suetzl, Wolfgang (2019). „Hybridized political participation”. In Atkinson, Joshua D.; Kenix, Linda (eds.). Alternative Media Meets Mainstream Politics: Activist Nation Rising. Lanham, MD: Rowman & Littlefield. p. 190. ISBN 978-1-4985-8435-7. Archived from the original on August 3, 2020. Retrieved June 22, 2020.
  31. ↑ a b c Joshua D. Atkinson, Linda Kenix, Alternative Media Meets Mainstream Politics: Activist Nation Rising, Rowman & Littlefield, 20 maja 2019, ISBN 978-1-4985-8435-7 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  32. ↑ Diana Budds, The brilliance of Alexandria Ocasio-Cortez’s bold campaign design, Vox, 2 lipca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  33. ↑ David Freedlander, Ocasio-Cortez Not Only Beat Crowley – She Beat Old-School New York Politics, Intelligencer, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  34. ↑ Samuel Chamberlain, Rep. Joe Crowley defeated in Democratic primary upset by newcomer Alexandria Ocasio-Cortez, Fox News, 26 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  35. ↑ Grace Segers, Ocasio-Cortez’s victory is already reshaping New York politics, City & State NY, 28 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  36. ↑ Briahna Gray, Ryan Grim, Under Pressure From Progressives, Rep. Ro Khanna Endorses Both Democrats in Contentious New York Primary, The Intercept, 13 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  37. ↑ Calder, Rich (June 29, 2018). „De Blasio cheers Ocasio-Cortez even though he endorsed her opponent”. New York Post. Archived from the original on December 30, 2020. Retrieved December 30, 2020.
  38. ↑ a b Crowley, Ocasio-Cortez, Face Off in New York Congressional Primary Tomorrow, Jackson Heights Post, 25 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  39. ↑ Sunlen Serfaty, Gregory Krieg, Ashley Killough, Crowley plans to stay on third party line in November, won’t endorse a Democratic leadership replacement, CNN Politics, 25 lipca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  40. ↑ Bill Parry, More than a dozen Queens elected officials endorse Crowley in primary challenge – QNS.com, qns.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  41. ↑ Michael Arney, People vs. Money: Socialist beats Wall Street Dem in New York, People’s World, 29 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  42. ↑ Brandon Conradis, Political stunner! Crowley knocked off by millennial challenger, TheHill, 26 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  43. ↑ Sarah Almukhtar, Matthew Bloch, Jasmine C. Lee, New York Primary Election Results, „The New York Times”, 26 czerwca 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  44. ↑ How Alexandria Ocasio-Cortez Pulled Off 2018's Biggest Upset, Time [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  45. ↑ Sarah Almukhtar, Matthew Bloch, Jasmine C. Lee, New York Primary Election Results, „The New York Times”, 26 czerwca 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  46. ↑ Gregory Krieg, A 28-year-old Democratic Socialist just ousted a powerful, 10-term congressman in New York, CNN [dostęp 2021-06-03].
  47. ↑ Shane Goldmacher, Jonathan Martin, Alexandria Ocasio-Cortez Defeats Joseph Crowley in Major Democratic House Upset, „The New York Times”, 27 czerwca 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  48. ↑ Democrats see major upset as socialist beats top-ranking US congressman, the Guardian, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  49. ↑ Political novice Ocasio-Cortez scores for progressives in NY, AP NEWS, 5 maja 2021 [dostęp 2021-06-03].
  50. ↑ Trending: Ocasio-Cortez Sparks ‘Socialism’ Lookups, merriam-webster.com, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  51. ↑ Alexandria Ocasio-Cortez: Millennial beats veteran Democrat, „BBC News”, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  52. ↑ High-ranking Democrat ousted in stunning primary loss to newcomer Alexandria Ocasio-Cortez, NBC News [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  53. ↑ Noam Chomsky on Alexandria Ocasio-Cortez’s “Spectacular” Victory & Growing Split in Democratic Party, Democracy Now! [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  54. ↑ Alexandria Ocasio-Cortez Ousts Top House Democrat Joe Crowley in Stunning Upset, Intelligencer, 26 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  55. ↑ Brian Stelter, Progressive media saw the Ocasio-Cortez upset coming, CNNMoney, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-03].
  56. ↑ Samantha Lachman, With Eric Cantor Defeat, Congressional Republicans Lose Only Non-Christian, HuffPost, 10 czerwca 2014 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  57. ↑ John Nichols, The Alexandria Ocasio-Cortez Effect, 15 sierpnia 2018, ISSN 0027-8378 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  58. ↑ Laura Nahmias, ‘You can beat the establishment’: Ocasio-Cortez crashes Democratic primaries, POLITICO [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  59. ↑ Rising star Alexandria Ocasio-Cortez wins primary in district she is not running in, ABC News [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  60. ↑ Ella Nilsen, Alexandria Ocasio-Cortez just won a House primary as a write-in – for a district she wasn’t intending to run in, 11 lipca 2018.
  61. ↑ Eleni Sakellis, Prof. Anthony Pappas Running for Congress, The National Herald [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-28] (ang.).
  62. ↑ Nolan Hicks, Alexandria Ocasio-Cortez will run against St. John’s professor, New York Post, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  63. ↑ Anthony Pappas, Ph.D., St. John’s University, 28 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-28].
  64. ↑ Shock, then ambition: Ocasio-Cortez hopes to shake up House, AP NEWS, 2 maja 2021 [dostęp 2021-06-02].
  65. ↑ Andrea Mitchell, Bernie Sanders weighs in on Ocasio-Cortez’s victory, MSNBC.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  66. ↑ Justin Wise, Obama announces endorsement for Ocasio-Cortez, TheHill, 1 października 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  67. ↑ Charlotte Alter, The Democratic Split isn’t Left vs. Center. It’s Old vs. New, Time [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  68. ↑ Kenneth Lovett, Ocasio-Cortez rips Crowley for not giving up Working Families Party line – NY Daily News, web.archive.org, 20 lipca 2018 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-20].
  69. ↑ Joe Lieberman, Vote Joe Crowley, for Working Families, „Wall Street Journal”, 17 lipca 2018, ISSN 0099-9660 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  70. ↑ Dan Cantor, Vote against Joe Crowley in November: The Working Families Party chair regrets not endorsing Alexandria Ocasio-Cortez – NY Daily News, web.archive.org, 26 lipca 2018 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-26].
  71. ↑ WebCite query result, webcitation.org [dostęp 2021-06-02].
  72. ↑ Isabel Vincent, Ocasio-Cortez’s chief of staff might have broken campaign finance laws, New York Post, 3 marca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  73. ↑ Michael Calderone, Times takes heat for missing Crowley’s defeat, POLITICO [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  74. ↑ Perspective | Alexandria Ocasio-Cortez’s victory points to a media failure that keeps repeating, „The Washington Post”, ISSN 0190-8286 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  75. ↑ Alexandria vs. Goliath [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  76. ↑ Progressive Alexandria Ocasio Cortez Is Primarying Corporate Democrat In New York. [dostęp 2021-06-02].
  77. ↑ a b The IndypendenT.
  78. ↑ John Nichols, The Alexandria Ocasio-Cortez Effect, 15 sierpnia 2018, ISSN 0027-8378 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  79. ↑ „Holy SMOKES! Our campaign is the FRONT PAGE STORY of NYC’s classic monthly, @TheIndypendent! Look for it on a sidewalk corner near you all month long! If you find one, snap a pic and @ me.
  80. ↑ Joel Shannon, Alexandria Ocasio-Cortez wins an upset and her supporters want the media to say her name, USA TODAY [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  81. ↑ Tiffany May, Alexandria Ocasio-Cortez Dancing Video Was Meant as a Smear, but It Backfired, „The New York Times”, 4 stycznia 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  82. ↑ Alexandria Ocasio-Cortez: The 100 Most Influential People of 2019, TIME [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  83. ↑ Michael Moore’s Fahrenheit 11/9 : Official trailer – In Theaters 9/21. [dostęp 2021-06-02].
  84. ↑ Ocasio-Cortez’s response to jibes about college dance video? A congressional dance video, the Guardian, 4 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  85. ↑ a b Patrick Ryan, Alexandria Ocasio-Cortez surprises at Sundance premiere of her emotional new documentary, USA TODAY [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  86. ↑ Alissa Wilkinson, Watch: Netflix’s Knock Down the House trailer is here to make politics feel a little more hopeful, Vox, 22 kwietnia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  87. ↑ Ocasio-Cortez Faces Two Challengers in NY1 Congressional Primary Debate, ny1.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  88. ↑ United States House of Representatives elections in New York, 2020, Ballotpedia [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  89. ↑ Rebecca Klar, Ocasio-Cortez challenger drops out of GOP primary, TheHill, 26 maja 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  90. ↑ Brittany Gibson, The Politician as Organizer, The American Prospect, 15 października 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  91. ↑ Joshua Rivera, AOC played Among Us and achieved what most politicians fail at: acting normal, the Guardian, 22 października 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  92. ↑ a b c – The Washington Post, Washington Post [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  93. ↑ Jacob Kastrenakes, AOC’s debut Twitch stream is one of the biggest ever, The Verge, 20 października 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  94. ↑ Abram Brown, Almost 700,000 People Flock To Twitch To Watch Alexandria Ocasio-Cortez Play Hit Video Game ‘Among Us’, Forbes [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  95. ↑ Holt, Kris (November 27, 2020). „AOC will return to Twitch tonight for another round of 'Among Us'”. Engadget. Archived from the original on November 28, 2020. Retrieved November 28, 2020.
  96. ↑ Anna Iovine, AOC raised $200,000 for charity on her ‘Among Us’ Twitch stream Friday, Mashable [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  97. ↑ Catie Edmondson, Emily Cochrane, Lisa Friedman, Liberal Freshmen Are Shaking the Capitol Just Days Into the New Congress, „The New York Times”, 6 stycznia 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  98. ↑ Li Zhou, Alexandria Ocasio-Cortez is now the youngest woman elected to Congress, Vox, 6 listopada 2018 [dostęp 2021-06-01] (ang.).
  99. ↑ Alexi McCammond, Alexandria Ocasio-Cortez has as much social media clout as her fellow freshman Democrats, combined, Axios [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  100. ↑ How Ocasio-Cortez beat everyone at Twitter in nine tweets, the Guardian, 12 lutego 2019 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  101. ↑ Scott McDonald, Democrat and Republican sue Alexandria Ocasio-Cortez for blocking them on Twitter, Newsweek, 9 lipca 2019 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  102. ↑ John Bowden, Ocasio-Cortez apologizes for blocking ex-politician on Twitter, settles lawsuit, TheHill, 4 listopada 2019 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  103. ↑ Jacob Gershman, Betsy Morris, Alexandria Ocasio-Cortez Apologizes for Blocking Twitter Critic, „Wall Street Journal”, 4 listopada 2019, ISSN 0099-9660 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  104. ↑ AOC unfiltered. [dostęp 2021-06-03].
  105. ↑ Alexandria Ocasio-Cortez quits Facebook, calls social media a ‘public health risk’.
  106. ↑ Nicole Gaudiano, On her first day of orientation on Capitol Hill, Alexandria Ocasio-Cortez protests in Pelosi’s office, USA TODAY [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  107. ↑ Paul LeBlanc, Ocasio-Cortez backs Pelosi for speaker if she 'remains the most progressive candidate’, CNN [dostęp 2021-06-02].
  108. ↑ Eliza Relman, Alexandria Ocasio-Cortez and other new House progressives are tweeting their dissatisfaction with orientation at Harvard, Business Insider [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  109. ↑ Katherine Hignett, Alexandria Ocasio-Cortez blasts ‘bipartisan’ congressional orientation as lobbying event, Newsweek, 7 grudnia 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  110. ↑ Alex Gangitano, Ocasio-Cortez rips presence of lobbyists at orientation event, TheHill, 6 grudnia 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  111. ↑ Alexandria Ocasio-Cortez’s First House Speech Broke a C-SPAN Record, Time [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  112. ↑ James Pindell, 10 big moments from Cohen’s testimony – The Boston Globe, BostonGlobe.com, 27 lutego 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  113. ↑ Michael Cohen claims Trump lies about his wealth – here’s why it matters, cbsnews.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  114. ↑ Caroline Fredrickson, Opinion | How Alexandria Ocasio-Cortez Won the Cohen Hearing, „The New York Times”, 28 lutego 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  115. ↑ Shields and Brooks on Cohen testimony, North Korea summit, PBS NewsHour, 1 marca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  116. ↑ a b AOC’s Questioning of Michael Cohen Comes Back to Haunt Trump Family, Law & Crime, 24 sierpnia 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  117. ↑ Caroline, Fredrickson (February 28, 2019). „How Alexandria Ocasio-Cortez Won the Cohen Hearing”. The New York Times. Archived from the original on March 2, 2019. Retrieved March 2, 2019.
  118. ↑ a b Tom Kludt, Alexandria Ocasio-Cortez, 'second most talked-about politician in America,' graces Time cover, CNN, 21 marca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  119. ↑ a b 'Change Is Closer Than We Think.’ Inside Alexandria Ocasio-Cortez’s Unlikely Rise, Time [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  120. ↑ Statement and Return Report for Certification, vote.nyc, 1 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-28] (ang.).
  121. ↑ Stats show how AOC dominating social media attention, AP NEWS, 20 kwietnia 2021 [dostęp 2021-06-02].
  122. ↑ Fox mentions Alexandria Ocasio-Cortez for 42 days running – 3,181 times, the Guardian, 12 kwietnia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  123. ↑ Brian Stelter, How Fox News fuels Trump’s fixation with AOC and Ilhan Omar, CNN [dostęp 2021-06-02].
  124. ↑ Most Americans disagree with Trump’s „go back” tweets – CBS News poll, cbsnews.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  125. ↑ PolitiFact – No, Alexandria Ocasio-Cortez probably didn’t say that, @politifact [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  126. ↑ PolitiFact – Ocasio-Cortez didn’t say she speaks with herself because she has 'a very good brain.’ That was Trump, @politifact [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  127. ↑ Chad Calder, Gretna police officer suggests U.S. Rep. Alexandria Ocasio-Cortez ‘needs a round’ in social media post, NOLA.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  128. ↑ For Ayanna Pressley, the beauty of unexpected wins led to Congress and a historic office, „The Washington Post”, ISSN 0190-8286 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  129. ↑ Trump to congresswomen of colour: Leave the US, „BBC News”, 15 lipca 2019 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  130. ↑ Lawmakers Respond To Trump’s Racist Comments: We Are Here To Stay, NPR.org [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  131. ↑ Daniel Dale, Fact check: Trump falsely accuses Ocasio-Cortez of calling Americans ‘garbage’, CNN Politics, 19 lipca 2019 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  132. ↑ PolitiFact – Fact-checking Trump’s misleading attacks on Omar, Ocasio-Cortez in North Carolina, @politifact [dostęp 2021-06-03].
  133. ↑ Lydia DePillis, Ocasio-Cortez’s Green New Deal: What’s in it, CNN [dostęp 2021-06-02].
  134. ↑ Kevin Breuninger, Does Alexandria Ocasio-Cortez really want to get rid of ‘farting cows’? Not yet, at least, CNBC, 7 lutego 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  135. ↑ Liam Quinn, Dems divided on Green New Deal after Mitch McConnell ramps up pressure, Fox News, 14 lutego 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  136. ↑ Chris Cillizza, Nancy Pelosi just threw some serious shade at Alexandria Ocasio-Cortez’s ‘Green New Deal’ | CNN Politics, CNN, 7 lutego 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  137. ↑ a b Thomas L. Friedman, Opinion | The Green New Deal Rises Again, „The New York Times”, 9 stycznia 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  138. ↑ Nicole Goodkind, Alexandria Ocasio-Cortez wonders whether Americans should stop having children in the face of climate change, Newsweek, 25 lutego 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  139. ↑ Robinson Meyer, The 3 Democrats Who Voted Against the Green New Deal, The Atlantic, 27 marca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  140. ↑ Joe Battenfield, Green New Fail as Dems shun GOP-forced vote on climate bill, Boston Herald, 27 marca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  141. ↑ Matthew Taylor, Labour members launch Green New Deal inspired by US activists, the Guardian, 22 marca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  142. ↑ Rep. Ted Yoho reportedly verbally accosts Ocasio-Cortez – CNN Video. [dostęp 2021-06-02].
  143. ↑ Sarah Ferris, Dems defend Ocasio-Cortez after tense exchange with GOP lawmaker, POLITICO [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  144. ↑ 'This is not an apology’: AOC calls out GOP Rep. Ted Yoho after he semi-apologizes for berating her, NBC News [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  145. ↑ Associated Press, Ocasio-Cortez delivers powerful speech after Republican’s sexist remarks, the Guardian, 23 lipca 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  146. ↑ 'I Could Not Allow That To Stand’: Ocasio-Cortez Rebukes Republican For Vulgar Insult, NPR.org [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  147. ↑ a b Jason Cohen, New York congresswoman wants COVID nursing home fatalities released to the public – Bronx Times, bxtimes.com, 21 kwietnia 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  148. ↑ Alexandria Ocasio-Cortez, Chuck Schumer, other NY political leaders call for Cuomo to resign, ABC News [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  149. ↑ Alexandria Ocasio-Cortez shared her personal story and revealed our c…, archive.is, 3 lutego 2021 [dostęp 2021-06-02].
  150. ↑ PolitiFact – Ask PolitiFact: Where was Alexandria Ocasio-Cortez during the Capitol riot?, @politifact [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  151. ↑ Reuters Staff, Fact check: Alexandria Ocasio-Cortez did not claim that she was in the Capitol during siege, nor that rioters entered her office, „Reuters”, 5 lutego 2021 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  152. ↑ The Washington Post, Washington Post [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  153. ↑ US Rep. Alexandria Ocasio-Cortez raises more than $4 million to help Texans recover from nightmare winter storm, khou.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  154. ↑ Kevin Shalvey, AOC doubled her fundraising total for Texas storm victims to $4 million, as she joined fellow lawmakers in Houston to continue relief efforts, Business Insider [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  155. ↑ Paul DeBenedetto, Sara Willa Ernst, Rep. Alexandria Ocasio-Cortez Raises $5 Million For Texas Winter Storm Relief, Houston Public Media, 20 lutego 2021 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  156. ↑ AOC raises $3M for Texas relief, heads to Houston after blasting Cruz for Mexico trip, NBC News [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  157. ↑ WATCH: Sen. Gillibrand, Rep. Ocasio-Cortez hold news conference on postal banking. [dostęp 2021-06-02].
  158. ↑ Magda Działoszyńska, Demokraci w USA mają nową gwiazdę. Socjalistkę, wyborcza.pl [dostęp 2021-06-01].
  159. ↑ Ian Kullgren, Ocasio-Cortez discusses ‘Democratic Socialist’ label, POLITICO [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  160. ↑ a b Firing Line | Alexandria Ocasio-Cortez | Season 2018. [dostęp 2021-06-03].
  161. ↑ Michael Burke, Ocasio-Cortez: ‘Capitalism is irredeemable’, TheHill, 10 marca 2019 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  162. ↑ William Cummings, Bernie Sanders unveils plan to forgive $1.6 trillion in student loan debt, USA TODAY [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  163. ↑ Peter Suderman, Opinion | How Republican Hypocrisy Lifts Social Democrats, „The New York Times”, 2 sierpnia 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  164. ↑ Gregory Krieg, Alexandria Ocasio-Cortez, activist groups map out next steps in Green New Deal fight | CNN Politics, CNN, 8 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  165. ↑ Eliza Relman, Alexandria Ocasio-Cortez says the theory that deficit spending is good for the economy should ‘absolutely’ be part of the conversation, Business Insider [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  166. ↑ Alexandria Ocasio-Cortez: The rookie congresswoman challenging the Democratic establishment, cbsnews.com [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  167. ↑ Dominic Nicosia, Speculation Of AOC’s Presidential Run Goes Rampant As She Stumps For Sanders, International Business Times, 27 grudnia 2019 [dostęp 2021-06-03].
  168. ↑ AOC and Michael Moore urge Iowa voters not to ‘play it safe’ as they stand in for Sanders, aol.com [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  169. ↑ Alexandria Ocasio-Cortez, Ocasio 2018: Vote November 6th, web.archive.org, 16 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-16].
  170. ↑ John Bowden, Ocasio-Cortez: 'World will end in 12 years’ if climate change not addressed, TheHill, 22 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  171. ↑ William Cummings, 'The world is going to end in 12 years if we don’t address climate change,' Ocasio-Cortez says, USA TODAY [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  172. ↑ Christina Zhao, Alexandria Ocasio-Cortez warns, „World is going to end in 12 years,” reiterating recent U.N. climate change report, Newsweek, 22 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  173. ↑ Milton Ezrati, The Green New Deal And The Cost Of Virtue, Forbes [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  174. ↑ Timothy Cama, Five things to know about Ocasio-Cortez’s ‘Green New Deal’, TheHill, 24 listopada 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  175. ↑ What is the Green New Deal?, Sunrise Movement [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  176. ↑ Jacqueline Toth, Ocasio-Cortez: Green New Deal ‘Leaves the Door Open’ on Nuclear, Morning Consult, 6 maja 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  177. ↑ Alex Berezov, Dear Bernie & AOC, Yes, There’s a Middle Ground: Nuclear Energy, American Council on Science and Health, 15 maja 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  178. ↑ James Conca, Any Green New Deal Is Dead Without Nuclear Power, Forbes [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  179. ↑ Analysis | Ocasio-Cortez wants higher taxes on very rich Americans. Here’s how much money that could raise., „The Washington Post”, ISSN 0190-8286 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  180. ↑ Denis Slattery, Ocasio-Cortez to vote against Pelosi rules package on first day in Congress over ‘paygo’, nydailynews.com [dostęp 2021-06-02].
  181. ↑ Alexandria Ocasio-Cortez: The rookie congresswoman challenging the Democratic establishment, cbsnews.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  182. ↑ a b Talking With Alexandria Ocasio-Cortez, the Woman Challenging One of New York’s Political Kingmakers, Splinter [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  183. ↑ Cooper, Anderson (January 6, 2019). „Alexandria Ocasio-Cortez: The Rookie Congresswoman Challenging the Democratic Establishment”. CBS 60 Minutes.
  184. ↑ Chang, Clio (March 22, 2018). „Talking With Alexandria Ocasio-Cortez, the Woman Challenging One of New York’s Political Kingmakers”. Splinter News. Archived from the original on June 28, 2018. Retrieved June 28, 2018.
  185. ↑ Ocasio 2018: Vote November 6th, web.archive.org, 16 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-16].
  186. ↑ Opinion | Fox News Reminds Us Alexandria Ocasio-Cortez’s Platform Is...Pretty Reasonable, Common Dreams [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  187. ↑ Early Arrival: Alexandria Ocasio-Cortez wins in upset over Joe Crowley, Documented, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  188. ↑ NPR Cookie Consent and Choices, choice.npr.org [dostęp 2021-06-02].
  189. ↑ Ocasio-Cortez is lone Democrat to vote against bill to reopen government, NBC News [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  190. ↑ Nita M. Lowey, H.R.648 – 116th Congress (2019-2020): Consolidated Appropriations Act, 2019, congress.gov, 28 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02].
  191. ↑ a b Jayapal, AOC and progressive Democrats push ‘overhaul’ of US immigration system, The Independent, 27 stycznia 2021 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  192. ↑ Masha Gessen, The Unimaginable Reality of American Concentration Camps, The New Yorker [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  193. ↑ Academics rally behind Alexandria Ocasio-Cortez over concentration camp comments, Newsweek, 24 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  194. ↑ Gessen, Masha (June 21, 2019). „The Unimaginable Reality of American Concentration Camps”. New Yorker. Archived from the original on June 23, 2019. Retrieved June 23,2019.
  195. ↑ Hignett, Katherine (June 24, 2019). „Academics rally behind Alexandria Ocasio-Cortez over concentration camp comments: 'She is completely historically accurate'”. Newsweek. Archived from the original on August 23, 2019. Retrieved June 24, 2019.
  196. ↑ Lind-Guzik, Anna (June 20, 2019). „I’m a Jewish historian. Yes, we should call border detention centers „concentration camps”. Vox. Archived from the original on June 22, 2019. Retrieved June 23, 2019.
  197. ↑ Yad Vashem to Alexandria Ocasio-Cortez: Learn about concentration camps, The Jerusalem Post | JPost.com [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  198. ↑ Sheryl Gay Stolberg, Ocasio-Cortez Calls Migrant Detention Centers ‘Concentration Camps,’ Eliciting Backlash, „The New York Times”, 18 czerwca 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  199. ↑ Chris Mills Rodrigo, Ocasio-Cortez dismisses criticism from ‘shrieking Republicans’, TheHill, 18 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  200. ↑ Morgan Gstalter, Ocasio-Cortez stands by concentration camp remarks: 'I will never apologize’, TheHill, 19 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  201. ↑ Lauren Villagran, ‘Broken’ and ‘horrifying’: AOC, Joaquin Castro, lawmakers visit Texas border facilities, USA TODAY [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  202. ↑ NPR Cookie Consent and Choices, choice.npr.org [dostęp 2021-06-02].
  203. ↑ ‘This is not okay’: AOC joins backlash over Biden child migrant camp, The Independent, 24 lutego 2021 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  204. ↑ Steve Inskeep, Rep. Alexandria Ocasio-Cortez Wants America To Talk About Poverty, NPR.org [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  205. ↑ Matthew Dessem, Alexandria Ocasio-Cortez Spent Her Weekend Dunking on Aaron Sorkin and Raising Money for Trans Kids, Slate Magazine, 21 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  206. ↑ Gregory Krieg, Alexandria Ocasio-Cortez, activist groups map out next steps in Green New Deal fight | CNN Politics, CNN, 8 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  207. ↑ AOC Gives Powerful Pro-LGBTQ Speech at NYC Women’s March, Georgia Voice – Gay & LGBT Atlanta News, 22 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  208. ↑ Amanda Arnold, Alexandria Ocasio-Cortez Casually Joins Gaming Livestream for a Good Cause, The Cut, 21 stycznia 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  209. ↑ Avery, Daniel (February 28, 2020). „Court Rules Transgender Man Can Sue Hospital That Canceled His Hysterectomy”. Newsweek. Archived from the original on February 27, 2020. Retrieved February 28, 2020.
  210. ↑ Edmund DeMarche, Ocasio-Cortez says Jesus would be maligned in Congress, Fox News, 28 lutego 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  211. ↑ a b Is Alexandria Ocasio-Cortez for Statehood?, Puerto Rico Report, 27 czerwca 2018 [dostęp 2021-06-02].
  212. ↑ „Is Alexandria Ocasio-Cortez for Statehood?”. Puerto Rico Report. June 27, 2018. Archived from the original on July 5, 2018. Retrieved July 4, 2018.
  213. ↑ New AOC, Velázquez bill sparks backlash from pro-statehood Puerto Ricans, NBC News [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  214. ↑ Nydia M. Velazquez, Text – H.R.8113 – 116th Congress (2019-2020): Puerto Rico Self-Determination Act of 2020, congress.gov, 25 sierpnia 2020 [dostęp 2021-06-02].
  215. ↑ Reps. Velazquez, Ocasio-Cortez, Senator Menendez Introduce Puerto Rico Self-Determination Act of 2021, Congresswoman Nydia Velazquez, 18 marca 2021 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  216. ↑ New bill on Puerto Rico status introduced by Reps. AOC, Velázquez, Sen. Menendez, NBC News [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  217. ↑ Alexandria Ocasio-Cortez says she supports impeaching Trump, „POLITICO” [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  218. ↑ Emily Stewart, Exclusive: Rashida Tlaib and AOC have a proposal for a fairer, greener financial system – public banking, Vox, 30 października 2020 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  219. ↑ Dixon, Emily (May 12, 2020). „AOC Was Asked About Defunding the Police and Her Answer Went Viral”. Yahoo News.
  220. ↑ Cristina Marcos, GOP leader, Ocasio-Cortez give boost to lawmaker pay hike, TheHill, 11 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  221. ↑ Ocasio-Cortez: $2.13 minimum wage for tipped workers is ‘indentured servitude’, the Guardian, 1 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  222. ↑ Deal ends weeklong strike at largest US produce market, AP NEWS, 20 kwietnia 2021 [dostęp 2021-06-02].
  223. ↑ Linda Petre, GOP leader, Ocasio-Cortez give boost to lawmaker pay hike, TheHill, 11 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  224. ↑ NY politicians at odds over Amazon’s decision to pull out of Queens, NBC News [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  225. ↑ Colin Lecher, AOC and Ted Cruz call out Apple for dropping Hong Kong app in joint letter, The Verge, 18 października 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  226. ↑ Tal Axelrod, Lawmakers condemn Apple, Activision Blizzard over censorship of Hong Kong protesters, TheHill, 18 października 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  227. ↑ Sylvan Lane, Ocasio-Cortez, Ted Cruz join colleagues blasting NBA for ‘outrageous’ response to China, TheHill, 9 października 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  228. ↑ Eric Lutz, The NBA Isn’t the Only Company Tripping Over Itself to Appease China, Vanity Fair [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  229. ↑ Gallagher and Sasse Lead Call for NBA to Stand Against CCP Censorship and Bullying, Congressman Mike Gallagher, 9 października 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  230. ↑ Democrat who slammed Israel for Gaza killings is shock winner of New York primary, Haaretz.com [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  231. ↑ Tina Nguyen, How Alexandria Ocasio-Cortez De-Fanged the Fox News Haters, Vanity Fair [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  232. ↑ Alexandria Ocasio-Cortez prompts outrage for accurately referring to Israel’s ‘occupation’ of Palestinian territory, The Independent, 17 lipca 2018 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  233. ↑ Opinion | What Alexandria Ocasio-Cortez Really Thinks About Israel, The Forward [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  234. ↑ Bradley Scott Schneider, H.Res.246 – 116th Congress (2019-2020): Opposing efforts to delegitimize the State of Israel and the Global Boycott, Divestment, and Sanctions Movement targeting Israel., congress.gov, 23 lipca 2019 [dostęp 2021-06-03].
  235. ↑ a b Holly Otterbein, Ocasio-Cortez raises AIPAC ire over effort to tie Israel aid to annexation, Politico PRO [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  236. ↑ William Roberts, US Democrats, rights groups warn against West Bank annexation, aljazeera.com [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  237. ↑ T.O. I., Jacob Magid, Sanders, Warren, Ocasio-Cortez slam Israel over pending Sheikh Jarrah evictions, timesofisrael.com [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  238. ↑ AOC hits out at Biden’s Israel statement as Democrats demand end to Palestinian displacement, The Independent, 12 maja 2021 [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  239. ↑ James Carden, The House Vote to End Support for the War on Yemen Shows How Much Has Changed, 14 lutego 2019, ISSN 0027-8378 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  240. ↑ Edmund DeMarche, Ocasio-Cortez tells White House to ‘put down its saber,’ and negotiate with Iran, Fox News, 21 czerwca 2019 [dostęp 2021-06-02] (ang.).
  241. ↑ Marta Urzędowska, Alexandria Ocasio-Cortez przeciw odebraniu majątków rosyjskim oligarchom, Gazeta Wyborcza, 28 kwietnia 2022 [dostęp 2022-05-07] (pol.).
  242. ↑ Marans, Daniel (January 12, 2020). „Alexandria Ocasio-Cortez’s New PAC Is Already Raising Big Money”. HuffPost. Archived from the original on February 20, 2020. Retrieved February 22, 2020.
  243. ↑ Shabad, Rebecca (February 21, 2020). „AOC announces new PAC, endorses slate of progressive candidates for Congress”. NBC News. Archived from the original on March 18, 2020. Retrieved April 11, 2020.
  244. ↑ Thompson, Alex; Otterbein, Holly (March 30, 2020). „The ‘new’ AOC divides the left”. Politico. Archived from the original on April 10, 2020. Retrieved April 11,2020.

Media użyte na tej stronie

Translation icon.svg
Autor: MGalloway (WMF), Licencja: CC BY-SA 3.0
Translation icon. Text on icon: "文A"
AOC Signature.svg
Signature of Representative Alexandria Ocasio-Cortez
Alexandria Ocasio-Cortez Official Portrait.jpg
Photo of Rep. Alexandria Ocasio-Cortez (D-NY14)