Alfa Pictoris
| α Pic | |||||||||||||||||||||
 Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||
| Gwiazdozbiór | Malarz | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja | 06h 48m 11,455s[1] | ||||||||||||||||||||
| Deklinacja | −61° 56′ 29,00″[1] | ||||||||||||||||||||
| Paralaksa (π) | 0,03378 ± 0,00178[1]″ | ||||||||||||||||||||
| Odległość | 96,6 ± 5,4 ly 29,6 ± 1,6 pc | ||||||||||||||||||||
| Wielkość obserwowana | 3,30[1]m | ||||||||||||||||||||
| Ruch własny (RA) | −66,07 ± 1,98[1] mas/rok | ||||||||||||||||||||
| Ruch własny (DEC) | 242,97 ± 2,03[1] mas/rok | ||||||||||||||||||||
| Prędkość radialna | 15,3 ± 1,3[1] km/s | ||||||||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||
| Rodzaj gwiazdy | gwiazda ciągu głównego | ||||||||||||||||||||
| Typ widmowy | A8VnkA6[1] | ||||||||||||||||||||
| Masa | 2,1–2,2 M☉[2] | ||||||||||||||||||||
| Promień | 3,1 R☉[2] | ||||||||||||||||||||
| Jasność | 35[2] L☉ | ||||||||||||||||||||
| Okres obrotu | <18 h[2] | ||||||||||||||||||||
| Prędkość obrotu | 205[2] km/s | ||||||||||||||||||||
| Wiek | ~1 mld lat[2] | ||||||||||||||||||||
| Temperatura | 7370–8610[2] K | ||||||||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Alfa Pictoris (α Pic) – najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze Malarza. Jest odległa od Słońca o około 97 lat świetlnych.
Charakterystyka
Jest to gwiazda ciągu głównego[1] lub podolbrzym[2], należąca do typu widmowego A[1][2]. Jej temperatura nie jest dobrze określona, oceny zawierają się od 7370 do 8610 K (średnio 7950, co odpowiada typowi widmowemu A7). Jej jasność to 35 jasności Słońca, ma ona promień 3,1 razy większy niż Słońce. Masa gwiazdy wiąże się z jej zaawansowaniem ewolucyjnym: jeśli Alfa Pictoris jeszcze nie zakończyła syntezy wodoru w hel w jądrze, to jej obserwowane cechy pozwalają obliczyć masę równą 2,1 masy Słońca; jeśli już zakończyła, jej masa to 2,2 masy Słońca. Gwiazda ma około miliarda lat. Gwiazdy o mniejszej masie mają w otoczce jądra strefę konwektywną, w której generowane jest pole magnetyczne; Alfa Pictoris nie powinna jej mieć. To przypuszczenie zgadza się z obserwowanym szybkim obrotem gwiazdy – pole magnetyczne z czasem zwalnia obrót mniej masywnych gwiazd. Pomimo tego Alfa Pictoris emituje promieniowanie rentgenowskie, co wraz z zaburzeniami jej ruchu zaobserwowanymi przez sondę Hipparcos wskazuje, że ma ona towarzysza, dotąd niezaobserwowanego[2].
Alfa Pictoris jest południową gwiazdą polarną Merkurego (północną jest Omikron Draconis)[3].
Zobacz też
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Autor: Szczureq, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gwiazdozbiór Malarza. Mapa została stworzona przy pomocy programu PP3 autorstwa Torstena Brongera. Wersję wektorową stworzył Szczureq według wzoru z wersji rastrowej, której autorem jest BlueShade.